Mahmoud Benyacoub: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Les diseurs de vérité

2000 |

Nederland​/​​Frankrijk 2000. Karim Traïdia. Met o.a. Sid Ahmed Agoumi, Mireille Perrier, Jaap Spijkers, Monic Hendrickx en Mahmoud Benyacoub.

De film begint met de politieke moord op de Algerijnse journalist Sahafi (Agoumi) in zijn land. Dan gaan we in flashback terug naar Nederland, waar hij een spreekbeurt houdt en zijn vriend Madjid (Tra[KA3]ida) hem voorstelt een asielaanvraag in te dienen. Sahafi aarzelt, want het werk voor democratie en vrijheid lijkt hem belangrijker dan monddood af te wachten in het koele opvangland Nederland. Aan de hand van de ervaringen van Madjid zien we, wat het betekent om een asielaanvraag in te dienen: de vruchteloze gesprekken met de onverschillige ambtenaar van de immigratie Breeveld (Spijkers), de hulp van de welwillende tolk Dierna (Hendrickx) en het afwachten onder de bedreiging van de lange arm van de conservatieve, duistere, Algerijns-islamitische stille krachten. Aanvankelijk was deze mooi gespeelde film bedoeld als een tv-spel en derhalve vindt men de toneelachtergrond erin terug. Het afstandelijke scenario van regisseur Traïdia is complex en verraadt dat hij al twintig jaar buiten zijn vaderland woont. Het meest opvallende is de vrijwel onherkenbare afstand tussen zijn succesfilm DE POOLSE BRUID, die oer-Hollands aandeed. De film is traag ondanks zijn beperkte speelduur. Het camerawerk van Jacques Laureys is zeer effectief, alsmede de muziek van Fons Merkies, gepast ondersteund door de klanken van Algerijnse volksmuziek. De dialogen zijn in het Frans, Arabisch en het Nederlands. Opgenomen in de prestigieuze serie Das kleine Fersehspiel in de reeks Migranten onder de titel WAHRHEIT ODER TOD.

Poisson-lune

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Anémone, Robin Renucci, Aurélie Berrier, Rosa Khoudadra en Mahmoud Benyacoub.

An[KA1]emone speelt Anne, een vrouw die samen met haar broer Tom (Renucci) een bouwproject van een sportcomplex leidt. Ze heeft een vijftien-jarige dochter Fabienne (Berrier). Deze gaat om met jonge Noord-Afrikanen - in het bijzonder met Latifa (Khoudadra) die zich proberen te integreren in de Franse maatschappij. Anne wil met haar broer Tom haar dochter ter gelegenheid van diens zestiende verjaardag een verrassing voorbereiden. Dat is ook zo'n beetje het tijdstip, waarop het bouwwerk klaar moet zijn. Anne hoort dat haar broer hierna zijn eigen weg wil gaan en ze voelt zich door hem in de steek gelaten. Uit wraak vernietigt zij het cadeau. Fabienne, die toch al niet zo geweldig met d'r moeder kon opschieten, ziet haar verjaardag in duigen vallen en vlucht naar haar oom. Anne hangt ondertussen de beest uit in vrachtrijderskringen. Nog een teleurstelling: het blijkt dat Fabienne's oom haar eigen vader is. Ze zoekt vervolgens haar heil bij haar Magrebijnse vrienden. Van Effenterre, die samen met Anne Bragance het scenario naar Bragrance's verhaal schreef, heeft te veel hooi op zijn vork genomen om het allemaal te doen slagen: verhouding moeder- dochter, incest, adolescentie, immigratie, etc. In documentaire stijl gefilmd drama met toch een te excentrieke rol voor de geëmancipeerde Anémone. Camerawerk van Yorgos Ollivier.

Rachid ou l'autre France

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Ali Ghalem. Met o.a. Salah Teskouk, Ahmed Taybi, Ahmed Mazouz, Mahmoud Benyacoub en Bekate.

Twee korte films, RACHID en L`AUTRE FRANCE, zijn van een nieuwe montage voorzien. Echter, enerzijds is de `breuk` te merken en anderzijds is de lengte niet geschikt voor het commercie[KA3]ele circuit. Het gaat om de zogenaamde autobiografie van een Algerijnse arbeider, die als militante vakbondsman in Noord-Frankrijk (Lille, Valencienne, Saint-Omer) actief is, en de klappen en tegenslagen die hij krijgt te verwerken. Aan de oprechtheid valt niet te twijfelen en het documentaire-aspect is interessant maar de regie doet amateuristisch aan en de centrale figuur komt weinig overtuigend over. Ghalem zou later veel beter presteren (UNE FEMME POUR MON FILS, 1982). Ook bekend als RACHID, L'AUTRE FRANCE.