Prince: regie, cast en muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Bamboozled

2000 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 2000. Komedie van Spike Lee. Met o.a. Damon Wayans, Savion Glover, Tommy Davidson, Michael Rapaport en Thomas Jefferson Byrd.

Scriptschrijver Pierre Delacroix (Wayans) heeft schoon genoeg van de schreeuwerige manager Dunwitty (Rapaport), waarop hij een show schrijft die zó confronterend is dat het hem ontslag moet opleveren. Pierre bedenkt 'ManTan: The New Millennium Minstrel Show' die twee zwartgeschminkte sukkels opvoert, genaamd ManTan en Sleep 'n Eat. Pierre wordt niet ontslagen, integendeel. Dunwitty keurt het project goed en tot ontsteltenis van Pierre wordt de show een groot succes. Nu heeft Pierre iets uit te leggen, de zwarte gemeenschap is niet geamuseerd. Spike Lee brengt z'n boze boodschap - gericht tegen verborgen blanke vooroordelen - low budget en effectief voor het voetlicht.

Girl 6

1996 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1996. Komedie van Spike Lee. Met o.a. Theresa Randle, Isaiah Washington, Spike Lee, Debi Mazar en Jenifer Lewis.

Komedie van veldprediker Lee over een onervaren actrice die verzeild raakt in de telefoonseksindustrie. Ze wil zich bewijzen in Hollywood maar is niet bereid uit de kleren te gaan. Uit het leven gegrepen, want titelheldin Randle gaat wel degelijk uit de kleren als de geile regisseur QT haar torso wil bewonderen (jawel, gastrolletje van Quentin Tarantino). Laten we het erop houden dat Lee's ironische aanpak fungeert om zijn anti-filmindustrie boodschap aan te dikken. Een lach en een traan in een lichtvoetige film met talloze gastrolletjes van bekende artiesten, een constante liedjesstroom van Prince en weelderig camerawerk van Sayeed (Eyes Wide Shut).

Les années lycée 1986 : Attention fragile

1995 | Romantiek, Familiefilm

Frankrijk 1995. Romantiek van Manuel Poirier. Met o.a. Aurélie Berrier, Mathieu Busson, Fanny Esteban, Micha Lescot en Fabien Thomann.

September 1986. Alice (Berrier) en Martin (Busson) groeiden samen op op het platteland. Ze trekken voor hun laatste schooljaar naar het Lyc[KA1]ee Montesquieu in Parijs. De geest van 1968 leeft nog steeds door op dit lyceum. Niet enkel zijn hun leraars overjaarse 68-ers, die weinig gemotiveerd de leerlingen alle mogelijke verwijten naar het hoofd slingeren, maar hun medestudenten trachten hun politiek bewustzijn te doen ontwaken. Alice, die dit alles moeilijk kan verwerken, voelt zich in de steek gelaten door Martin en zoekt steun bij Caroline (Esteban), die de hele klas op sleeptouw neemt. De zware weg naar de volwassenwording wordt hier nog complexer gemaakt door het te mengen met politieke waarden. Jonge mensen zouden voor minder van het dak springen. Dank zij de ongekunstelde acteerstijl van de overwegend jonge acteurs blijft dit jeugdportret boeien tot op het einde. De muzikale soundtrack is gevuld met hits van midden jaren 1980. Manuel en Céline Poirier schreven het scenario samen met Jean-François Goyet. Fotografie is van Nara Keo Kosal.

Graffiti bridge

1990 |

Verenigde Staten 1990. David Manson. Met o.a. Jerome Benton, Morris Day, Ingrid Chavez en Prince.

September 1986. Alice (Berrier) en Martin (Busson) groeiden samen op op het platteland. Ze trekken voor hun laatste schooljaar naar het Lyc[KA1]ee Montesquieu in Parijs. De geest van 1968 leeft nog steeds door op dit lyceum. Niet enkel zijn hun leraars overjaarse 68-ers, die weinig gemotiveerd de leerlingen alle mogelijke verwijten naar het hoofd slingeren, maar hun medestudenten trachten hun politiek bewustzijn te doen ontwaken. Alice, die dit alles moeilijk kan verwerken, voelt zich in de steek gelaten door Martin en zoekt steun bij Caroline (Esteban), die de hele klas op sleeptouw neemt. De zware weg naar de volwassenwording wordt hier nog complexer gemaakt door het te mengen met politieke waarden. Jonge mensen zouden voor minder van het dak springen. Dank zij de ongekunstelde acteerstijl van de overwegend jonge acteurs blijft dit jeugdportret boeien tot op het einde. De muzikale soundtrack is gevuld met hits van midden jaren 1980. Manuel en Céline Poirier schreven het scenario samen met Jean-François Goyet. Fotografie is van Nara Keo Kosal.

Graffiti Bridge

1990 | Muziek, Drama

Verenigde Staten 1990. Muziek van Prince. Met o.a. Prince, Morris Day, Jill Jones, Mavis Staples en George Clinton.

Nog meer regie-capriolen van de rockzanger/filmmaker (die geen acteur is). Een of ander vervolg op PURPLE RAIN, maar met onheilspellende religieuze ondertonen. Zelfs de muzikale nummers, die aan de wieg staan van de profijtelijke filmsoundtrack op CD, gaan hier de mist in door de onbeholpen presentatie. Wie niet houdt van de muziek van Prince, kan deze film beter meteen onder de fiasco's klasseren. Purperen nonsens.

Sign O' the Times

1987 | Documentaire, Muziek

Verenigde Staten 1987. Documentaire van Prince. Met o.a. Prince, Sheila, Sheena Easton, Dr. Fink en Miko Weaver.

Een overwegend representatieve film van de concerten van Prince naar aanleiding van zijn gelijknamige lp, opgenomen in Rotterdam en Minnesota, met dertien songs en veel 'interactie' tussen de beide seksen. Drumster Sheila E. steelt de show; deze overigens 'live' opgenomen film bevat ook de video-clip 'U Got the Look' van Easton.

Under the Cherry Moon

1986 | Muziek, Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1986. Muziek van Prince. Met o.a. Prince, Jerome Benton, Kristin Scott Thomas, Steven Berkoff en Francesca Annis.

Christopher Tracy (Prince) werkt als pianist in een bar in Nice met zijn beste vriend Tricky (Benton), maar het is veel lucratiever om een mooie, rijke, jonge vrouw aan de haak te slaan. Erfgename Mary Sharon (Scott Thomas) valt wel voor zijn charmes, maar haar vader is wat minder van Tracy gecharmeerd. Nadat hij een Oscar kreeg voor de muziek van Purple Rain leek het Prince dat hij de film best zelf kon regisseren. Het, op een rare manier eigenlijk best aardige, resultaat kreeg vijf Razzies, Prince revancheerde zichzelf een jaar later met de leuke concertfilm Sign ‘o’ the Times.

Purple Rain

1984 | Drama, Muziek, Romantiek

Verenigde Staten 1984. Drama van Albert Magnoli. Met o.a. Prince, Apollonia Kotero, Morris Day, Olga Karlatos en Jerome Benson.

Alles draait in deze film om His Royal Badness, die een variant speelt op zichzelf: een jonge hitsige funkrocker ('The Kid') met een ellendige thuissituatie, morsig liefdesleven en onwaarschijnlijk muzikaal talent. De lancering van Prince als filmster (met pruillip op veel te grote motor) is nogal potsierlijk, maar de meeslepende en dominant aanwezige soundtrack vergoedt veel. Zelfs het rammelende drama eromheen en de videoclip-achtige regie. In 1990 verscheen Prince nogmaals als The Kid in het, ditmaal ook muzikaal povere, Graffiti Bridge.