Marie Boitel: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Papa est monté au ciel

1998 | Komedie, Fantasy, Familiefilm

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Jacques Renard. Met o.a. Luce Mouchel, Aurélia Petit, Madeleine Marion, Elisabeth Legillon en Sylviane Goudal.

Nanou ou Gaëlle...

1997 | Komedie, Drama, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Christine François. Met o.a. Paulette Dubost, Yves Afonso, Magali Pillard-Godenne, Blandine Lenoir en Manuel Le Lièvre.

Familles je vous hais

1997 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Bruno Bontzolakis. Met o.a. Caroline Trousselard, Yvan Kolnik, Denis Cacheux, Olivier Brabant en Nadine Pouilly.

La guerre des moutons

1996 | Komedie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1996. Komedie van Rémy Burkel. Met o.a. Luc Thuillier, Rufus, Philippe Clay, Anne Roussel en Brigitte Bemol.

Anne Le Guen : Du fil à retordre

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Olivier Granier en Léa Drucker.

Graine de révolte

1993 | Drama

België​/​​Frankrijk 1993. Drama van Christian Faure. Met o.a. Juliette Sane, Chad Chenouga, Saida Bekkouche, El Kebir en Florence Rouget.

De jonge Fazia (Sane), werd grootgebracht volgens de strenge islamitische tradities in een Algerijnse migrantenfamilie, met een strenge vader en een moeder die door de vele zwangerschappen haar levenslust verloren is. Haar hele jeugd moest Fazia vechten om wat vrijheid te krijgen. Nu ze zestien-en-een-half is uit ze de wens om verpleegster te worden, wat onmiddellijk op een onverbiddellijk verzet stoot van haar ouders. Een vrouw is voorbestemd om het huishouden te doen en als maagd te trouwen met de man die door de familie voor haar uitgekozen werd. Fazia komt in opstand. De bittere strijd van een jonge vrouw, opgegroeid in een vrije gemeenschap, tegen de onredelijke tradities van het geloof van haar ouders. Zolang de kinderen geen recht op vrije keuze krijgen blijft integratie een onmogelijke droom. Goed gespeeld maar praterig melodrama geschreven door Huguette Debaisieux naar een onderzoek van Anne Singer. Fotografie van Dominique Brabant. Voorgesteld in de reeks C'est mon histoire en met tijdens de epiloog een getuigenis van de echte Fazia.

Un enfant tant désiré

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Nadine Spinoza, Hervé Laudière, Yves Beneyton, Valérie Leboutte en Chantal Banlier.

Na heel wat moeilijkheden, te wijten aan de onvruchtbaarheid van haar man, is Spinoza eindelijk zwanger. Iedereen is gelukkig, tot ze enkele dagen later een berichtje krijgen van de gynaecoloog die hen vraagt dringend contact met hem op te nemen. Met angst in het hart gaan ze naar hem toe en het oordeel is inderdaad uiterst zwaar: Spinoza is seropositief en haar kind zal het waarschijnlijk ook zijn. Waargebeurd melodrama over een medische dwaling die heel wat dramatische gevolgen heeft voor de betrokkenen. Acteursprestaties zijn niet van hoogstaande kwaliteit. Er werd geopteerd voor onbekenden in de hoofdrollen, die diepgaande gevoelens niet realistisch kunnen uitbeelden. Huguette Debaisieux baseerde haar scenario op een onderzoek van Michèle Leloup. Roland Dantigny was verantwoordelijk voor de fotografie.

De père inconnu

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Marina Golovine, Jean-Pierre Bouvier, Sylvie Granotier, Vanessa Vassiliadis en Marc Adjady.

Marie-France (Golovine) wordt in 1944 kort na haar geboorte achtergelaten en als wees ingeschreven bij de burgelijke stand. Ze groeit op in verschillende tehuizen, tot ze in 1961 wordt opgezocht door een vrouw die beweert haar moeder te zijn. De vrouw zou doodziek zijn. Ze wil haar kind zien alvorens te sterven. Dan verdwijnt ze, zonder adres achter te laten. Drie jaar later ontmoet Golovine de vrouw opnieuw, toevallig in een café. Na lang aandringen verneemt ze dat haar vader een rijke industrieel is en nog leeft. Een niet bepaald een origineel gegeven en bovendien nog zeer klassiek verfilmd ook. Golovine is een ontdekking, een jonge actrice die een rol nodig heeft die haar op het lijf is geschreven, en niet de zoete koek die haar werd voorgeschoteld door Joassin, Brigitte Aymard en Sylvie Dervin, die hun scenario haalden uit de autobiografische roman van Marie-France Laganne. Mooie beelden van Roland Dantigny.