Claude Berri (1934-2008): regie, cast, scenario en productie.
Er zijn 60 films gevonden.

Bienvenue chez les Ch'tis

2008 | Komedie

Frankrijk 2008. Komedie van Dany Boon. Met o.a. Kad Merad, Dany Boon, Zoé Félix, Lorenzo Ausilia-Foret en Anne Marivin.

Om naar de Côte d'Azur te kunnen verhuizen haalt de Provençaalse postkantoorchef Philippe (Merad) een stomme stunt uit. Leugens hebben echter lange benen en zo wordt onze antiheld verbannen naar het 'barre' noorden. Onbezorgde volkskomedie exploiteert én parodieert vooroordelen over noorderlingen en werd grootste nationale kassakraker sinds de Bourvil/De Funès-klassieker La grande vadrouille uit 1966. Handicap voor niet-Franse kijkers is dat veel van de 'ch'ti'-dialectgrappen nauwelijks vertaalbaar zijn. Film leidde tot controverse, maar gaf het toerisme in Nord-Pas-de-Calais en omstreken een ferme impuls en hielp Boon aan de megasterstatus.

La graine et le mulet

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Abdellatif Kechiche. Met o.a. Habib Boufares, Bouraouïa Marzouk, Hafsia Herzi, Hatika Karaoui en Alice Houri.

De 61-jarige immigrant Slimane Beiji (Boufares) wordt na 35 jaar trouwe dienst op een scheepswerf in het kleine havenstadje Sète, bij Montpellier, ontslagen. Zijn zoons raden hem aan naar Tunesië terug te keren, maar de stugge en zwijgzame Slimane besluit van de oprotpremie een boot te kopen die hij wil veranderen in een restaurant. Afwisselend grappige, aangrijpende en bijtende scènes laten de personages opmerkelijk effectief tot leven komen. Vier Césars, voor beste film, beste regie, beste scenario en beste debuterende actrice (Herzi).

Ensemble, c'est tout

2007 | Drama, Romantiek

Frankrijk 2007. Drama van Claude Berri. Met o.a. Audrey Tautou, Guillaume Canet, Laurent Stocker en Françoise Bertin.

Tautou vertolkt met finesse Camille, een slecht etende, solitaire jonge vrouw met tekentalent die Parijse kantoren schoonmaakt om te overleven. Op een dag maakt ze kennis met stotterende aspirant-acteur Philibert. Hij is van goede komaf en woonachtig in een riant appartement enkele etages beneden de chambre de bonne van Camille. Philibert verleent weer onderdak aan norse chef-kok annex versierder Franck. Zo raken drie zwalkende levens met elkaar vervlochten. Berri (1934-2009) bewerkte Anna Gavalda's roman tot een optimistisch ensemblestuk waarin de onpersoonlijkheid van de grote stad wordt doorbroken.

La maison du bonheur

2006 | Komedie

Frankrijk 2006. Komedie van Dany Boon. Met o.a. Dany Boon, Michèle Laroque, Daniel Prévost, Zinedine Soualem en Laurent Gamelon.

Verbouwen is horror, leerden ons The Money Pit en Travaux, on sait quand ça commence... Bij deze levenslessen heeft vrek-van-nature Charles Boulin (Boon) even zitten slapen. Als verrassing voor zijn echtgenote koopt hij een buitenhuis, maar de renovatie moet op een koopje. Daarmee roept het notoire spaarvarken de Apocalyps over zich af: beunhazende klunzen Mouloud (Soualem) en Donatello (Gamelon) verbouwen de boel. Grondig. Leedvermakelijk regiedebuut van Boon, naar zijn theaterhit La vie de chantier. Prévost is briljant als de volstrekt onbetrouwbare makelaar met de turbobabbel.

Ils se marièrent et eurent beaucoup d'enfants

2004 | Komedie, Drama

Frankrijk 2004. Komedie van Yvan Attal. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Yvan Attal, Alain Chabat, Alain Cohen en Emmanuelle Seigner.

Veertiger Vincent (regisseur/scenarist Attal) is gesteld op zijn vrouw (Gainsbourg, ook in werkelijkheid zijn echtgenote), maar ook op z'n maîtresse. Zijn vrienden bakken er op romantisch vlak niet veel meer van: Georges is monogaam maar zit onder de plak, terwijl Fred er talloze scharrels op nahoudt. De sores worden uitvoerig besproken bij een potje bier. Je moet ervan houden, Franse praatfilms over mannen met een midlifecrisis, al bevat dit exemplaar de nodige rake observaties, prima acteerwerk én een cameo van Johnny Depp.

Les sentiments

2003 | Romantisch drama

Frankrijk 2003. Romantisch drama van Noémie Lvovsky. Met o.a. Nathalie Baye, Jean-Pierre Bacri en Isabelle Carré.

Arts Jacques (Bacri) en zijn vrouw Carole (Baye) krijgen nieuwe buren: François (Poupaud) gaat de dokterspraktijk overnemen. Terwijl Carole bevriend raakt met Edith (Carré), ontwikkelt ook Jacques gevoelens voor zijn nieuwe buurvrouw. Regisseuse Lvovsky, als actrice te zien in films als haar eigen Camille redouble, snijdt weliswaar ernstige thema's aan (kan iemand van twee mensen tegelijk houden?), maar kiest voor een vrij lichte toon. Prima kwartet hoofdrolspelers in een drama dat werd genomineerd voor vier Césars, waaronder voor beste film.

Une femme de ménage

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Émilie Dequenne, Brigitte Catillon, Jacques Frantz en Catherine Breillat.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Les rois mages

2002 | Komedie

Frankrijk 2002. Komedie van Didier Bourdon en Bernard Campan. Met o.a. Didier Bourdon, Bernard Campan, Pascal Légitimus, Virginie de Clausade en Walid Afkir.

'A man needs a maid,' orgelde Neil Young in 1971. 'Just someone to keep my house clean, fix my meals and go away.' Precies wat Parijse vijftiger Jacques (Bacri) heeft bedacht, want van het huishouden komt niets na zijn onverwachte scheiding. Zijn femme de ménage wordt zuchtmeisje Laura (Dequenne), en - surprise! - Jacques' schuchtere en vereenzaamde inborst maakt tot zijn eigen verbazing gaandeweg ruimte voor de leefwereld (en liefde) van de dartele juffrouw. Onbegonnen werk voor doorsnee filmers en acteurs, maar Grootdramaturg Claude Berri omzeilde platitudes en leverde oprecht drama.

Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre

2002 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk​/​​Duitsland 2002. Komedie van Alain Chabat. Met o.a. Gérard Depardieu, Christian Clavier, Monica Bellucci, Alain Chabat en Jamel Debbouze.

De beeldschone Cleopatra (Bellucci) wedt met Caesar (scenarist/regisseur Chabat zelf) dat ze in drie maanden een paleis kan oprichten. Architect Numérobis ziet het niet gebeuren en roept de hulp in van Asterix & Obelix (Clavier en Depardieu) en hun vermaarde brouwer Panoramix. Cleopatra's vaste architect Amonbofis voelt zich gepasseerd en probeert de bouw te saboteren. Een magnifieke en peperdure productie, gebaseerd op de strip Astérix et Cléopâtre, en voorzien van leuke extra's als een dansnummer op 'Walk like an Egyptian'. Vervolg op het kassucces Astérix et Obélix contre César uit 1999.

Va savoir

2001 | Drama, Komedie, Romantiek

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 2001. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Marianne Basler, Sergio Castellitto, Jeanne Balibar, Bruno Todeschini en Hélène de Fougerolles.

Innemende comedy of manners rond zes personen (een regisseur, een actrice, haar voormalige amant, diens echtgenote, haar minnaar en zijn zus) biedt bitterzoete verwikkelingen en hilarische situaties, gemodelleerd naar Pirandello's 'Zes personages op zoek naar een auteur'. Het literair getinte scenario is een typisch ensemblestuk, dat met de solide rolverdeling heel goed tot zijn recht komt, vooral tegen de achtergrond van het theaterwereldje, waarin de 73-jarige Rivette, die met Va savoir wellicht een van zijn toegankelijkste films heeft gemaakt, zo graag werkt. Tegenover het volledig uitgebalanceerde geheel staat de lange speelduur, voor een modern publiek mogelijk wat teveel van het goede.

Ma femme est une actrice

2001 | Komedie, Drama

Frankrijk 2001. Komedie van Yvan Attal. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Yvan Attal, Terence Stamp, Noémie Lvovsky en Laurent Bateau.

Yvan Attal is getrouwd met actrice Charlotte Gainsbourg. Hij schreef en regisseerde deze komedie over een man (gespeeld door Attal zelf) die getrouwd is met een beroemd actrice, Charlotte (Gainsbourg). Haar liefdesscènes met tegenspelers gaan hem steeds meer dwarszitten, helemaal wanneer zij tegenover een ster met een reputatie komt te staan. Scherp is anders, maar vermakelijk is deze film wel. Let vooral op Terence Stamp in een mooie, hoewel te kleine rol als de onweerstaanbare acteur wiens versierdersimago de neurotische Yvan de gordijnen in jaagt. Stamp is van dezelfde swinging sixties-generatie als Gainsbourgs ouders Serge Gainsbourg en Jane Birkin.

La boîte

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Quentin Baillot, Jean-Marie Bigard, Jean-Christophe Bouvet, Alexandre Caumartin en Gérald Dahan.

Yvan Attal is getrouwd met actrice Charlotte Gainsbourg. Hij schreef en regisseerde deze komedie over een man (gespeeld door Attal zelf) die getrouwd is met een beroemd actrice, Charlotte (Gainsbourg). Haar liefdesscènes met tegenspelers gaan hem steeds meer dwarszitten, helemaal wanneer zij tegenover een ster met een reputatie komt te staan. Scherp is anders, maar vermakelijk is deze film wel. Let vooral op Terence Stamp in een mooie, hoewel te kleine rol als de onweerstaanbare acteur wiens versierdersimago de neurotische Yvan de gordijnen in jaagt. Stamp is van dezelfde swinging sixties-generatie als Gainsbourgs ouders Serge Gainsbourg en Jane Birkin.

Depardieu... le regard des autres

2000 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 2000. Documentaire van Catherine Jivora en Pierre-André Boutang. Met o.a. Le Dœuff, Nathalie Baye, Claude Berri, Michel Blanc en Bertrand Blier.

Yvan Attal is getrouwd met actrice Charlotte Gainsbourg. Hij schreef en regisseerde deze komedie over een man (gespeeld door Attal zelf) die getrouwd is met een beroemd actrice, Charlotte (Gainsbourg). Haar liefdesscènes met tegenspelers gaan hem steeds meer dwarszitten, helemaal wanneer zij tegenover een ster met een reputatie komt te staan. Scherp is anders, maar vermakelijk is deze film wel. Let vooral op Terence Stamp in een mooie, hoewel te kleine rol als de onweerstaanbare acteur wiens versierdersimago de neurotische Yvan de gordijnen in jaagt. Stamp is van dezelfde swinging sixties-generatie als Gainsbourgs ouders Serge Gainsbourg en Jane Birkin.

Mauvaise passe

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Michel Blanc. Met o.a. Daniel Auteuil, Stuart Townsend, Liza Walker, Noah Taylor en Frances Barber.

Yvan Attal is getrouwd met actrice Charlotte Gainsbourg. Hij schreef en regisseerde deze komedie over een man (gespeeld door Attal zelf) die getrouwd is met een beroemd actrice, Charlotte (Gainsbourg). Haar liefdesscènes met tegenspelers gaan hem steeds meer dwarszitten, helemaal wanneer zij tegenover een ster met een reputatie komt te staan. Scherp is anders, maar vermakelijk is deze film wel. Let vooral op Terence Stamp in een mooie, hoewel te kleine rol als de onweerstaanbare acteur wiens versierdersimago de neurotische Yvan de gordijnen in jaagt. Stamp is van dezelfde swinging sixties-generatie als Gainsbourgs ouders Serge Gainsbourg en Jane Birkin.

La débandade

1999 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1999. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Fanny Ardant, Alain Chabat, Claude Brasseur en Danièle Lebrun.

Het moest er van komen: een film over Viagra. Berri en Ardant spelen een al jaren gelukkig getrouwd paar dat in de problemen komt wanneer de man zich tot het potentieverhogende wondermiddel wil wenden. De komedie met prima acteurs, van de regisseur van onder andere het tweeluik Jean de Florette en Manon des sources, wil maar niet echt geestig worden. (RdL/VPRO Gids)

Astérix et Obélix contre César

1999 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1999. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Gérard Depardieu, Christian Clavier, Roberto Benigni, Gottfried John en Michel Galabru.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Mookie

1998 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1998. Familiefilm van Hervé Palud. Met o.a. Jacques Villeret, Eric Cantona, Emiliano Suarez, Carla Ortiz en Harry Porter.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Arlette

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Josiane Balasko, Ennio Fantastichini, Jean-Marie Bigard, Martin Lamotte en Armelle.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Lucie Aubrac

1996 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1996. Oorlogsfilm van Claude Berri. Met o.a. Carole Bouquet, Daniel Auteuil, Jean-Roger Milo, Éric Boucher en Patrice Chéreau.

Belastinginner Incorruptus doet goede zaken in Gallië maar krijgt geen cent los in het dorp van Asterix en Obelix (Christian Clavier en Gérard Depardieu). Hoogste tijd voor Caesar om zelf een kijkje te nemen. Zijn plan is om de druïde en de permanent gedrogeerde Obelix te ontvoeren zodat de Galliërs het zonder toverdrank moeten stellen. De listige Destructivus (Roberto Benigni) staat de veldheer bij. Een zeer vermakelijke film die het bronmateriaal eer aandoet. In 1999 goed voor een verdubbeling van het jaarlijkse bioscoopbezoek in Frankrijk.

Didier

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Alain Chabat. Met o.a. Alain Chabat, Caroline Cellier, Jean-Pierre Bacri, Pascal Gennesseaux en Laurent Daillant.

Annabelle (Cellier) moet naar het buitenland en laat haar hond Didier bij vriend Costa (Bacri), die problemen heeft met oa zijn verliezende voetbalelftal. Op een goede nacht glijdt er maanlicht over Didier en zie: Didier is een man (Chabat) geworden. Nu kan Didier met hondenbrein en mannenlichaam voetballend zijn baasje helpen. Twee van Frankrijks begaafdste acteurs/scenaristen, Chabat en Bacri (eveneens samen in het recente Le goût des autres) behoeden Didier van de onderbroekenlol. Chabat kreeg de Franse César voor beste debuutfilm. (IdH/VPRO Gids)

Gazon maudit

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Josiane Balasko. Met o.a. Victoria Abril, Josiane Balasko, Alain Chabat, Ticky Holgado en Miguel Bosé.

Loli is niet tevreden met haar leven omdat haar man Laurent erg druk is met werken en weinig tijd voor zijn gezin vrijmaakt. De vrolijke Marijo zorgt echter voor afwisseling en voor plezier in bed. Als Laurent de twee vrouwen toevallig samen betrapt, is er meteen sprake van een huwelijkscrisis. Loli weet echter dat haar man ook vriendinnen gehad heeft en ze eist dat Marijo bij hen komt wonen. Dit staat garant voor emotionele toestanden en chaotische situaties.

La séparation

1994 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1994. Komedie van Christian Vincent. Met o.a. Isabelle Huppert, Daniel Auteuil, Jérôme Deschamps, Karin Viard en Laurence Lerel.

Pierre (Auteuil) en Huppert (Anne) zijn gehuwde veertigers met een tweejarig kind, maar zij kunnen niet langer samen overweg. Anne geeft toe dat zij van een andere man houdt. De scheiding lijkt onvermijdelijk, maar Pierre probeert nog te lijmen en te verzoenen, wordt nooit boos. Want dan raakt hij zijn zoontje kwijt. Vincent registreert in zijn derde film soms geestig, soms ontroerend de huwelijkscrisis van een stel in de jaren '90. Het acteertalent van het duo Huppert-Auteuil (allebei een César-nominatie) doet wonderen.

La machine

1994 | Sciencefiction, Thriller

Frankrijk​/​​Duitsland 1994. Sciencefiction van François Dupeyron. Met o.a. Gérard Depardieu, Nathalie Baye, Didier Bourdon, Natalie Woerner en Erwan Baynaud.

Psychiater Depardieu heeft een fantastische machine uitgedokterd, waarmee hij delen van het brein van twee personen kan verwisselen. Hij wil in de geest van een psychopaat dringen om uit te zoeken hoe de hersenen van een maniakale moordenaar werken. Zijn keuze valt op Bourdon, een man met een moedercomplex die al drie vrouwen heeft gedood. Mislukt als SF, mislukt als thriller en mislukt als analyse van de psyche van een seriemoordenaar. De acteurs presteren ver beneden de middelmaat, en deze film is hun talent niet waardig. Dupeyron schreef zelf het voorspelbare, onbenullige en stroeve scenario, dat onaf lijkt. Dietrich Lochmann stond achter de camera. Dolby Stereo.

La Reine Margot

1994 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1994. Historische film van Patrice Chéreau. Met o.a. Isabelle Adjani, Daniel Auteuil, Vincent Perez, Jean-Hugues Anglade en Virna Lisi.

Majestueuze verfilming van de Franse hofintriges tegen de achtergrond van de godsdienststrijd in de zestiende eeuw. De regerende Karel IX (Anglade) zit onder de plak van zijn ijzervretende moeder Catharina de' Medici (Lisi). Zijn wellustige zus Margaretha 'Reine Margot' (Adjani) wordt door moeder gedwongen om een verstandshuwelijk aan te gaan met de protestantse Hendrik van Navarre (Auteuil). Dan laat de koning alle protestanten vermoorden in wat later bekend zou staan als de Bartholomeüsnacht. Adjani, Anglade en Lisi wonnen een César voor hun fenomenale acteerwerk. Wordt op televisie meestal in twee delen uitgezonden. Deel 1: La main de Dieu (Die Hand Gottes). Deel 2: La cuiller du Diable (Der Löffel des Teufels).

Germinal

1993 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Italië 1993. Drama van Claude Berri. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Carmet, Renaud, Judith Henry en Jean-Roger Milo.

Na Albert Capellani (1913) en Yves Allégret (1963) waagde ook Claude Berri zich aan de verfilming van Zola's gelijknamige roman over de kommervolle arbeidsomstandigheden van mijnwerkers in het laat negentiende-eeuwse Frankrijk. De nuances uit Zola’s verhaal zijn in Berri's peperdure productie ver te zoeken. De meeste personages zijn weinig meer dan karikaturen waaraan de solide spelende acteurs te weinig eer konden behalen. Depardieu speelt een tekortgedane mijnwerker voor wie de maat nu echt vol is. Cameraman en inmiddels ook regisseur Yves Angelo deed vooral z'n best bij het in beeld brengen van de frequent langsmarcherende 'verworpenen der aarde'.

L'amant

1992 | Romantiek, Drama, Erotiek, Biografie

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Vietnam 1992. Romantiek van Jean-Jacques Annaud. Met o.a. Jane March, Tony Leung Ka Fai, Frédérique Meininger, Arnaud Giovaninetti en Melvil Poupaud.

Als een vijftienjarige Française (March) vanuit koloniaal Indochina naar een kostschool in Saigon gaat ontmoet ze een meer dan twee keer zo oude Chinees (Leung). Liefde op het eerste gezicht. Lastig: haar ouders zijn wat verloederde racisten, hij moet binnenkort een verstandshuwelijk aangaan met een rijke Chinese erfgename. Het indrukwekkende semi-autobiografisch boek van Marguerite Duras (die zich van deze verfilming distantieerde) werd door Annaud wel erg zweterig in beeld gebracht: 'exotische soft porno', werd er dan ook door sommige critici geschamperd.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

Stan the Flasher

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Serge Gainsbourg. Met o.a. Claude Berri, Aurore Clément, Richard Bohringer, Élodie Bouchez en Lucie Cabanis.

Luis Buñuel en Gainsbourg zijn twee filmers die altijd willen provoceren. Eerstgenoemde gaat daarbij geniaal en creatief te werk. Laatstgenoemde levert gekunsteld werk af en past zich aan aan wat in is. Ziedaar het verschil. Bovendien wordt er weer raar omgesprongen met de Franse taal, de belachelijke titel in aanmerking genomen. Het werkwoord 'flasher' moet hier vertaald worden met zoiets als 'exhibitionist'. Om kort te zijn, het weinig smakelijke verhaal van een man in een loden jas, die daaronder poedelnaakt is en zich in het openbaar vertoont, bij voorkeur aan jonge middelbare scholieren. Geforceerd van begin tot eind. Geldt niet voor de acteurs, die het verder ook niet kunnen helpen.

Trois places pour le 26

1988 | Musical, Komedie, Biografie, Muziek

Frankrijk 1988. Musical van Jacques Demy. Met o.a. Yves Montand, Mathilda May, Françoise Fabian, Patrick Fierry en Catriona Macoll.

'Ivo, monta!' riep mevrouw Livi als het tijd was dat haar zoontje Ivo van de straat kwam. Dat werd al snel Yves Montand toen de boerenfamilie het fascistische Italië de rug toekeerde en neerstreek in Marseilles. De goudomrande quasi biografie Trois places pour le 26 laat zien hoe de geboren Italiaan uitgroeide tot Frankrijks meest geliefde acteur/chansonnier. In 1988, het productiejaar van de film, was Yves Montand al 67 maar desondanks wist de viriele man (zijn toen 28-jarige vriendin schonk hem in hetzelfde jaar een kind) de hoofdrol uitstekend te vervullen. We beginnen in Marseilles waar Montand na jaren afwezigheid de planken opgaat. Terwijl hij een persoonlijke show voorbereidt overdenkt hij zijn rijke leven waarin de hunkering naar jeugdliefde Mylène (Françoise Fabian) een belangrijke rol speelt. Echtgenote Simone Signoret en minnaressen Edith Piaf en Marilyn Monroe passeren ook de revue. Regisseur Demy maakte er een opgewekte film van met af en toe een liedje en een dansje.

La petite voleuse

1988 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1988. Drama van Claude Miller. Met o.a. Charlotte Gainsbourg, Didier Bezace, Raoul Billerey, Chantal Banlier en Nathalie Cardone.

François Truffaut bedacht ooit een tweede, vrouwelijke hoofdpersoon voor zijn Les 400 coups, maar liet haar toch maar weg omdat de film dan te vol zou worden. Na zijn dood maakte regisseur Miller als ode aan zijn gestorven makker een film over haar. De zestienjarige Janine Castang (Gainsbourg) is een wilde meid die na schooltijd haar dagen vult met het jatten van kleding en sigaretten. Ze ontmoet een echtpaar dat haar opneemt, maar de relatie loopt spaak. Millers portret van een angry young woman haalt het niet bij Truffaut, maar Gainsbourg speelt wel een heel sterke rol.

L'ours

1988 | Familiefilm

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1988. Familiefilm van Jean-Jacques Annaud. Met o.a. Tchéky Kario, Jack Wallace, André Lacombe, Youk the Bear en Bart the Bear.

Unieke wildernisfilm vanuit het perspectief van kleine beer Youk die zijn moeder verliest en een nieuwe vader vindt in de aangeschoten brombeer Bart. Met een groepje jagers op de hielen leert Bart zijn pupil de kneepjes van het vak: vissen, rechtop staan, bomen omduwen en soortgelijke onontbeerlijke handigheden. Vier jaar training (onder andere om Youk uit de klauwen van Bart te houden) en massa's 'marshmallows, appels, zalm en kippenpoten' (een beer acteert naar verluidt alleen voor voedsel) resulteerden in de absolute Franse kaskraker van 1988. De film werd voornamelijk gefilmd in Italië (Dolomieten) en Oostenrijk (Tirol) met een majestueuze slotscène in Canada (MacKenzie Delta).

Manon des sources

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Italië 1986. Drama van Claude Berri. Met o.a. Emmanuelle Béart, Yves Montand, Daniel Auteuil, Hippolyte Girardot en Elisabeth Depardieu.

In de voorganger Jean de Florette (1986) erft stadsmens Jean een boerderij in de Provence, waar zijn akelige buren hem het leven onmogelijk maken. Manon des sources begint een paar jaar later. De dochter van Jean (Béart) is inmiddels herderin in de heuvels. Bij toeval ontdekt ze de ware toedracht achter de dood van haar vader. Ze besluit wraak te nemen. Een van de prachtige elementen van Manon des sources is het decor: het ruwe, weidse, droge landschap van de Provence dat afwisselend mooi, lelijk, lieflijk en vijandig oogt en het gekonkel van de mensen nietig maakt.

Jean de Florette

1986 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Italië 1986. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Yves Montand, Gérard Depardieu, Daniel Auteuil, Elisabeth Depardieu en Margarita Lozano.

Stadsmens Jean de Florette (Depardieu) erft een landgoed in de Provence en verhuist met vrouw en dochter Manon (Ernestine Mazurowna) naar de boerderij. Maar buurboeren Le Papet (Montand) en Galignette (Auteuil) azen zelf op het stuk grond en proberen hem geniepig en achterbaks beentje te lichten. Het acteerwerk van vooral Depardieu, Montand en Auteuil is geïnspireerd en komt optimaal tot zijn recht op de sissend hete gronden van Zuid-Frankrijk. Sterk psychologisch drama naar een roman van Marcel Pagnol. Al snel verscheen een vervolg: Manon des sources.

Scemo di Guerra

1985 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1985. Komedie van Dino Risi. Met o.a. Coluche, Beppe Grillo, Fabio Testi, Bernard Blier en Claudio Bisio.

Tijdens WO II ondergaat een Italiaanse legerarts die in Afrika onder bevel staat van een volkomen maffe commandant, allerlei beledigingen van zijn excentrieke officier. Niet alleen hij, maar ook de Duitsers raken verwikkeld in ernstige incidenten met de gekke bevelhebber. Een vrolijke film met fantastisch spel van de Franse komiek Coluche. Age, Scarpelli en de regisseur bewerkten het boek van Mario Tobino Il deserto della Libia tot scenario. Camerawerk van Giorgio Di Battista.

Tchao Pantin

1983 | Drama, Thriller

Frankrijk 1983. Drama van Claude Berri. Met o.a. Coluche, Richard Anconina, Philippe Léotard, Agnès Soral en Mahmoud Zemmouri.

Sinds de dood van zijn zoon leidt voormalig politieman Lambert (Franse topkomiek Coluche, 1944-1986) een troosteloos bestaan als een veelal beschonken pompbediende in de Parijse voorstad Pantin. Zijn lethargie slaat om in catastrofale wraakzucht nadat zijn surrogaatzoon, de jonge crimineel Bensoussan (Anconina), voor zijn ogen wordt vermoord. Een onderhoudende film over de zelfkant van het Parijse leven, die speelt in de milieus van punks en Noord-Afrikanen. Meesterfilmer Berri (Jean de Florette) baseerde het scenario op de roman van Alain Page.

L'homme blessé

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Vittorio Mezzogiorno, Roland Bartin, Lisa Kreuzer en Armin Müller-Stahl.

Een homoseksuele adolescent leert op een provinciale stations-w.c. een man kennen, die hem aanzet tot prostitutie en diefstal zonder zijn liefde daadwerkelijk te beantwoorden. De realisatie van zijn geobsedeerde 'amour fou' blijkt alleen mogelijk in de dood. Deze derde film van de befaamde theaterregisseur is opmerkelijk gefotografeerd - door Renato Berta - geacteerd en geënsceneerd. De passie is overtuigend in een reeks van kleine, onnadrukkelijke details met een minimum aan dialoog. De film is misschien wat te uitsluitend in mineur. De Italiaan Mezzogiorno kreeg op de geluidsband de stem van Gérard Depardieu. Scenario van Hervé Guibert en Patrice Chéreau. Camerawerk van Renato Berta.

L'Africain

1983 | Avonturenfilm, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1983. Avonturenfilm van Philippe de Broca. Met o.a. Philippe Noiret, Catherine Deneuve, Jean-François Balmer en Jacques François.

Philippe Noiret en Catherine Deneuve spelen water en vuur als gescheiden echtelieden die hun wederzijdse irritatie én liefde zien opborrelen in de binnenlanden van Afrika. Deneuve's blonde personage zoekt naar nieuwe bestemmingen voor haar reisorganisatie en Noiret speelt de bevlogen natuurbeschermer die niets moet hebben van toeristen. De aanwezigheid van kwaadwillige ivoorstropers schept een band, zeker nadat Deneuve door de wilddieven wordt ontvoerd. Regisseur De Broca trakteerde het publiek op een vermakelijk niemendalletje met fris acteerwerk en prachtige natuurplaatjes.

Garçon!

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Claude Sautet. Met o.a. Yves Montand, Jacques Villeret, Nicole Garcia en Rosy Varte.

Zoals de titel al impliceert speelt Sautets film zich grotendeels in een restaurant af. De kelner van een vooraanstaand Parijs restaurant besluit de charme en dienstbare flair die bij uitstek bij zijn beroep past, ook in te zetten in zijn privéleven. Hij wil op een geërfd stukje grond een pretpark beginnen. Maar Garçon! (kelner, dus) gaat vooral over mannen & vrouwen: hun relaties, hun dromen, hun onzekerheden. De reünie van regisseur Sautet en schrijver Jean-Loup Dabadie levert een aantrekkelijke tragikomedie op, met een prettig overacterende Montand. De film is rijkelijk voorzien van fraaie vrouwenrollen en de dynamische restaurant-scènes zijn meesterstukjes van cameraregie en mise-en-scène.

Le maître d'école

1981 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1981. Familiefilm van Claude Berri. Met o.a. Coluche, Josiane Balasko, Charlotte de Turckheim, Jacques Debary en Roland Giraud.

Een werkloze weet ondanks zijn gebrek aan opleiding, een aanstelling als hulponderwijzer te krijgen, en weet zijn collega's, die door depressie of ziekte geveld zijn, met goed gevolg te vervangen, tegen de bezwaren van de vakbond in. Deze simpele komedie laat de bekende theaterkomiek Michel Coluche met goedgehumeurde spontaniteit op de kinderen reageren en de regisseur heeft nauwelijks moeite om die scènes in een scenario in te passen. De subversieve stelling, dat iedereen met wat goede wil een betere pedagoog kan zijn, dan degene die ervoor gestudeerd heeft, krijgt van de luie film zo weinig overtuigingskracht, dat hij niet eens het aanvechten waard is. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Colin Mounier.

Le roi des cons

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Confortès en Claude Conforte. Met o.a. Francis Perrin, Marie-Christine Descouard, Bernadette Lafont, Evelyne Buyle en Isabelle Mejias.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Je vous aime

1980 | Drama, Romantiek, Komedie

Frankrijk 1980. Drama van Claude Berri. Met o.a. Catherine Deneuve, Jean-Louis Trintignant, Gérard Depardieu, Serge Gainsbourg en Alain Souchon.

Dertiger Alice nodigt voor oudejaarsavond de vier mannen uit van wie ze heeft gehouden. De liefde was oprecht, maar ze kan zich nu eenmaal niet binden. Niet zo raar: het is nog best lastig kiezen, als je ziet wat een charmant gezelschap het viertal vormt. Plezierige hoofdrol van Catherine Deneuve in een lichtvoetig drama dat, geheel in lijn met de tijdsgeest, de klassieke rolpatronen tussen vrouwen en mannen enigszins op z'n kop zet. De muziek (genomineerd voor de Franse César) is van Serge Gainsbourg, die samen met Deneuve 'Dieu est un fumeur de havanes' zingt.

Inspecteur la Bavure

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Coluche, Gérard Depardieu, Dominique Lavanant, Julien Guiomar en Alain Mottet.

Een onhandige politie-inspecteur - die door zijn moeder in het voetspoor van zijn gestorven vader is gedwongen - en een ambitieuze journaliste proberen ieder staatsvijand nummer 1 te pakken te krijgen, die echter met valse identiteit vriendschap met de blunderaar sluit. De combinatie Coluche-Depardieu geeft enige sjeu aan de komedie die het politiesysteem angstvallig spaart en alleen de stuntelende hoofdpersoon op de korrel neemt. De uniformering is ook de enige oorspronkelijkheid aan de voor het overige, afgekloven gags.

À nous deux

1979 | Avonturenfilm, Actiefilm

Canada​/​​Frankrijk 1979. Avonturenfilm van Claude Lelouch en Claude Berri. Met o.a. Catherine Deneuve, Jacques Dutronc, Jacques Villeret, Paul Préboist en Gérard Caillaud.

Avontuurlijk-romantisch vervolg op Lelouch's vlotte LE BON ET LES MECHANTS is minder irritant dan zijn latere, pretentieuze films maar heeft te lijden van een te traag tempo en een doorzichtig gebruik van flash-backs en flash-forwards. Villeret, een uitstekend bijrolacteur steelt de show van de verongelijkt kijkende Dutronc en het verrassende slotbeeld is een onverwachte meevaller. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Bernard Zitzermann.

Tess

1979 | Drama, Romantiek, Historische film, Komedie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1979. Drama van Roman Polanski. Met o.a. Nastassja Kinski, Peter Firth, Leigh Lawson, John Collin en Arielle Dombasle.

Tess (Nastassja Kinski) is een arm meisje dat een betrekking als dienster accepteert bij haar verre en welvarende familie de D'Urbervilles. In haar nieuwe thuis wordt ze onteerd door 'neef' Alec (Leigh Lawson) en vervolgens verstoten door echtgenoot Angel (Peter Firth). Na de dood van haar vader vindt de innerlijk verteerde Tess opnieuw werk bij Alec. Haar roerige leven lijkt eindelijk tot rust te komen. Totdat de berouwvolle Angel ten tonele verschijnt en Tess zich genoodzaakt ziet om het heft in eigen hand te nemen. Naar Thomas Hardy's roman 'Tess of the d'Urbervilles - a pure woman', één van zijn meest neerslachtige werken over rurale beslommeringen.

Un moment d'égarement

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Victor Lanoux, Agnès Soral, Christine Dejoux en Martine Sarcey.

Jeugdvrienden Pierre en Jacques (Marielle en Lanoux), nu ietwat gestrande veertigers, vieren met hun respectievelijke tienerdochters Martine en Françoise (Dejoux en Soral) vakantie in Saint-Tropez. Daar laat Pierre zich, in een ogenblik van verdwazing, verleiden door zeventienjarig wispeltuurtje Françoise. Fijn naturel gespeelde bijdrage aan het subgenre van de Franse zomervakantiefilm is tevens een bruisend gefotografeerd tijdsbeeld, tragikomische kermisscène incluis. Debutante Soral excelleerde later in Berri's noir-meesterstuk Tchao Pantin. Hollywood-remake Blame it on Rio (1985) en Franse recyclage (2015) hebben het nakijken.

La première fois

1976 | Komedie, Biografie

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Alain Cohen, Charles Denner, Zorica Lozic, Danièle Schneider en Danièle Minazzoli.

Ontbrekende schakels in Berri's filmische autobiografie waren zijn eerste seksuele ervaringen als adolescent: pikante foto's uitwisselen met schoolvrienden, moeizame avances op feestjes, eerste bezoek aan een prostituée, de eerste grote verliefdheid die hij naar Canada wil volgen. De zelfvertedering van de regisseur-schrijver over zijn eigen puberteitserotiek blijft steken in al te bekende grappen en ervaringen. De liefdevolle tekening van zijn joodse familie kreeg in andere films overtuigender warmte, ondanks de mooie vaderrol van Denner in een mengsel van ongeduldige opvliegendheid en begrip. Het camerawerk is van Jean César Chiabaut.

Le Mâle du siecle

1974 |

Frankrijk 1974. Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Hubert Deschamps, Jacques Debary en Denise Provence.

Een echtpaar heeft een herenmodewinkel, maar jaloezie van de man - gevoed door een slippertje in het verleden - leidt tot conflicten over de aandacht van de vrouw voor haar klanten. Dan wordt ze bij een bezoek aan de bank door een gangster gegijzeld en de onrust over haar welzijn komt pas op de tweede plaats bij de vrees dat ze hem met de misdadiger ontrouw zal zijn. Als ze door de politie bevrijd is, komt hij met al zijn vragen echter niets te weten. De film - met een scenario-idee van Milos Forman - is een tragi-komische satire over de seksuele bezitsdrang die de liefde vergalt of verdringt en de dubbele moraal (de man gaat zelf zonder gewetensproblemen vreemd), maar Berri is als regisseur te vriendelijk en als acteur te weinig genuanceerd om de aanpak hard te maken, waardoor de film in de simpele anekdote blijft steken.

Sex shop

1972 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1972. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Nathalie Delon, Jean-Pierre Marielle en Béatrice Romand.

Een noodlijdende boekhandelaar maakt op advies van een vriend van zijn winkel een seksshop. Zowel zijn handel als clientèle geeft hem de indruk dat het eigen huwelijksleven toch wel erg fantasieloos is, maar na de frustrerende ervaringen met groepsseks kiest hij toch voor het comfort van een simpeler huwelijksrelatie en de verkoop van Maoïstische boeken, 'die immers óók goed lopen!' Rake en herkenbare typeringen houden al te makkelijk effectbejag in deze satire op de seksrage in evenwicht en vooral Berto als de volgzame echtgenote in slaapkameracrobatiek en Marielle als ondernemende flierefluiter zijn onweerstaanbaar komisch. Scenario van de regisseur.

Le cinéma de papa

1971 | Biografie, Drama

Frankrijk 1971. Biografie van Claude Berri. Met o.a. Yves Robert, Hénia Suchar, Claude Berri, Alain Cohen en Prudence Harrington.

In dit liefdevolle autobiografische drama blikt regisseur Berri terug op zijn jeugd. Als jongeman groeide hij in de jaren zestig op in een Parijs, Joods gezin. Neemt hij de zaak van zijn vader over, of kiest hij voor de cinema? De term 'le cinéma de papa' werd eind jaren vijftig door de hemelbestormers van de Nouvelle Vague gebruikt ter aanduiding van de naoorlogse, artistiek conservatieve films. Berri, die later films als Jean de Florette en Manon des sources zou maken, lijkt zich daar juist wel bij thuis te voelen.

Le pistonné

1970 | Komedie, Drama

Frankrijk 1970. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Guy Bedos, Yves Robert, Rosy Varte, Georges Géret en Jean-Pierre Marielle.

Een dienstplichtige wordt naar Marokko gezonden en ziet de effecten van de kolonisatie. Het anti-semitisme binnen het leger maakt hem voortdurend de gebeten hond. Deze autobiografische komedie van Berri laat onder de soldatenhumor allerlei sociale en politieke problemen zien en geeft daarnaast een boeiend beeld van een traditioneel joods gezinsleven.

Mazel tov ou le mariage

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Elizabeth Wiener, Grégoire Aslain, Louisa Colpeyn en Prudence Harrington.

Een vertegenwoordiger van de Encyclopaedia Brittannica heeft tijdens een vakantiescharrel een meisje zwanger gemaakt, dus moet er getrouwd worden. De aanstaande schoonfamilie biedt een weinig aanlokkelijk perspectief voor de eigen toekomst, terwijl hij ondertussen ook verliefd wordt op een Engelse lerares. Dociel komt hij toch zijn plicht na. Een liefdevol ironische observatie van het jiddisch milieu en de folklore - die toen zeker in Franse film ongewoon was - maakt de film boeiend en treffend met genuanceerde personages.

L'enfance nue

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Maurice Pialat. Met o.a. Michel Tarrazon, Linda Gutemberg, Pierrette Deplanque, Marie-Louise Thierry en Raoul Billerey.

Het tien-jarig zoontje van een ongehuwde moeder wordt door de voogdijraad van pleeggezin naar pleeggezin gestuurd en achteruit gesteld bij de eigen kinderen. Ook een goedbedoelend ouder echtpaar krijgt geen vat op hem. Debuutfilm van Pialat heeft al de onsentimentele stijl en schijnbaar spontane observatie van zijn latere werk en geeft een pijnlijk indringend beeld van het isolement van de jeugdige hoofdpersoon. Geproduceerd door Claude Berri en François Truffaut. Scenario van de regisseur en camerawerk van Claude Beausoleil.

Le vieil homme et l'enfant

1967 | Drama, Oorlogsfilm, Komedie

Frankrijk 1967. Drama van Claude Berri. Met o.a. Michel Simon, Alain Cohen, Luce Fabiole, Charles Denner en Zorica Lozic.

Dat tijdens de opnamen van Le vieil homme et l'enfant soms alleen de impromptu ingehuurde chauffeur op leeftijd kon communiceren met wispelturigheidskoning Michel Simon, deed uiteindelijk niets af aan de karaktercompositie die het monstre sacré neerzette. Als de virulent antisemitische oude knar die tijdens WO II een recalcitrante stadsjongen opneemt zonder diens joodse origines te kennen, is Simon simpelweg ontroerend. Berri draaide zijn autobiografische regiedebuut nabij Grenoble, op het platteland waar hij zelf indertijd als knaap ondergedoken zat. Onfortuinlijk miste de film Cannes-competitie en Oscar-inzending, maar scoorde in slechts twee Parijse bioscopen al 400.000 bezoekers.

Les baisers

1965 | Erotiek, Komedie

Frankrijk 1965. Erotiek van Bernard T Michel, Bertrand Tavernier, Claude Berri, J.F. Haururoy en Charles Bitsch. Met o.a. Marie-France Boyer, Charles Sebrien, Laeticia Roman, Bernard Rousselet en Alain Roche.

Een film bestaande uit vijf sketches rond het thema van de kus, vari[KA3]erend van grappig en satirisch tot smerig, maar helaas ook van uitstekend (Tavernier) en oprecht (Bitsch, Berri) tot onbeduidend (Michel, Haururoy), zoals meestal het geval is bij dit soort ondernemingen.

La chance et l'amour

1964 | Komedie, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Bertrand Tavernier, Eric Schlumberger, Charles Bitsch en Claude Berri. Met o.a. Michel Auclair, Bernard Blier, Iran Eory, Bob Morel en Gérard Tichy.

Een episodenfilm, waarmee een kwartet van jonge regisseurs hun bioscoopdebuut maakte. I (Tavernier): Een killer is door zijn opdrachtgever met vals geld betaald, maar wreekt zich tijdens het pokeren. II (Schlumberger): Een jong stel lijkt halfbroer en halfzuster te zijn, maar niet alleen de vader, maar [KA1]o[KA1]ok de moeder heeft destijds een slippertje gemaakt. III (Bitsch): Een journalist wint onder pseudoniem de loterij van zijn eigen krant, maar kan de prijs niet incasseren zonder zich bloot te geven. IV (Berri): Smoesjes van soldaten over hun nalatigheid komen uit, maar het Duitse leger dient zich aan vóór de disciplinaire straf. Het kort bestek geeft de debutanten niet veel kans om hun talent te etaleren - zeker niet als schrijvers - maar het spel van Blier en Piccoli tillen de episodes van Tavernier en Bitsch boven de beperkingen uit.

La Bride sur le cou

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Jean Aurel en Roger Vadim. Met o.a. Brigitte Bardot, Michel Subor, Jacques Riberolles, Josephine James en Claude Brasseur.

Een fotomodel probeert geliefde - die een rijke Amerikaanse boven haar verkiest - jaloers te maken met een andere man, maar wordt echt verliefd op de plaatsvervangende partner. Deze simpele komedie vol onnodige en onwaarschijnlijke complicaties was een eigen produktie van Bardot die de debutant Aurel liet vervangen door Vadim (die in zijn films zelden gevoel voor humor etaleert en hier minder dan ooit). Nu bekende namen bij de bijrollen geven de film enige curiositeitswaarde, naast het animo van Bardot die de flauwiteiten ook niet redt.

Les bonnes femmes

1960 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Bernadette Lafont, Clotilde Joano, Stéphane Audran, Claude Berri en Mario David.

Het dagelijkse bestaan van vier jonge verkoopsters - brave gesprekjes, degelijke werkkleding - vormt een groot contrast met hun leven 's avonds als ze zich, mooi opgemaakt, vrolijk maken in bars en nachtclubs. Nouvelle Vague-cineast Chabrol schetst in zijn vierde film, in fraai zwart-wit, een misschien niet altijd vrolijk stemmend beeld van een nieuwe generatie ogenschijnlijk vrije vrouwen. Destijds slecht ontvangen, maar een van Chabrols eigen favorieten. Actrice Audran, te zien als Ginette, was tussen 1964 en 1980 getrouwd met de filmmaker.

J'irai cracher sur vos tombes

1959 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1959. Drama van Michel Gast. Met o.a. Christian Marquand, Antonella Lualdi, Paul Guers, Renate Ewert en Fernand Ledoux.

Een man, die er zwart uitziet, maar een halfbloed is, wreekt het lynchen van zijn broer door vrouwen in de hogere blanke kringen te verleiden en te compromitteren. Hij wordt verliefd en wil met zijn vriendin vluchten, maar bij de grens worden zij beiden neergeschoten. De roemruchte, onder pseudoniem geschreven imitatie 'Amerikaanse hardboiled roman' van Boris Vian kreeg in het geweld een sensationeel aangezette verfilming van de debutant. Met nep-Amerikaanse locaties mist de film iedere overtuigingskracht, maar weet op een averechtse manier toch te boeien.

Le blé en herbe

1953 | Drama

Frankrijk 1953. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Edwige Feuillère, Pierre-Michel Beck, Nicole Berger, Renée Desvillers en Charles Deschamps.

Twee zestienjarigen die samen zijn opgegroeid weten tijdens hun strandvakantie geen raad met hun opkomende verliefdheid. De jongen wordt verleid door een zich vervelende rijpe vrouw. Hij keert bij het meisje terug zonder zijn onbevangenheid, maar gelouterd in de oprechtheid van zijn gevoel. Deze Colette-verfilming zet pubers al te zwart-wit af tegen het karikaturale onbegrip van hun ouders, maar de jeugdige rollen zelf zijn treffend getekend en geacteerd, terwijl Feuillère de ideale belichaming is van de oudere vrouw die 'van een jongen een man maakt'

Le Bon Dieu sans confession

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Danielle Darrieux, Yvan Desny, Henri Vilbert, Claude Laydu en Grégoire Aslain.

De nabestaanden van een overleden zakenman herinneren zich in de lijkstoet de dode en hun relatie tot hem, waardoor uit tegenstrijdige en incomplete beelden een volledig portret van zijn leven ontstaat. Een boeiend en zonder al te moralistische conclusies geschetst beeld van een bourgeois-milieu steunt op sterke spelprestaties, waar de regie zelf weinig aan toevoegt. Naar de roman M. Dupont est mort van Paul Vialar.