Arnaudy: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Carnaval

1953 | Komedie

Frankrijk 1953. Komedie van Henri Verneuil. Met o.a. Fernandel, Jacqueline Pagnol, Pauline Carton, Renée S. Passeur en Mireille Perrey.

Tijdens echtelijke ruzie onthult vrouw dat ze een minnaar heeft. Echtgenoot vertelt dit verontwaardigd door de hele stad, waardoor iedereen zich ermee gaat bemoeien tot burgerlijke en kerkelijke autoriteiten toe. Nogal bittere satirische komedie die vooral gedragen wordt door dialogen van Marcel Pagnol en spel van Fernandel. Pagnol schreef het scenario naar het toneelstuk van Emile Mazaud Dardamelle. De fotografie is van André Germain.

Topaze

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Arnaudy, André Pollack, Sylvia Bataille, Pierre Asso en Jean Arbuleau.

Deze tweede versie kende een korte carri[KA2]ere terwijl de eerste (1932) gelijktijdig in exploitatie bleef in afwachting van de derde versie (1950)! Het is misschien interessant deze film opnieuw uit te brengen al is het alleen maar ter vergelijking. Arnaudy was in ieder geval een geweldig acteur.

Cigalon

1935 | Komedie

Frankrijk 1935. Komedie van Marcel Pagnol. Met o.a. Arnaudy, Henri Poupon, Madame Chabert, Jean Castan en Alida Rouffe.

Een enorme klucht die gaat over de kok, eigenaar van een herberg in een piepklein plaatsje in de provincie, die geen goede schotels voor zijn klanten wil maken omdat hij ze niet zonder reden veracht: toeristen en andere schrokoppen worden tot slecht kantinevoer veroordeeld, terwijl de goede schotels genoten worden in de keuken door enkele bekenden! CIGALON pretendeert niets anders dan vermaak te zijn, maar de grappen en satire zijn van niveau.

Un Direct au coeur

1932 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1932. Romantiek van Roger Lion. Met o.a. Jacques Maury, Arnaudy, Gustave Libeau, Nicole Ray en Suzanne Rissler.

Verfilming van een onbeduidend theaterstuk dat Marcel Pagnol geschreven heeft in samenwerking met Paul Nivoix (1889-1958, een Boulevard-schrijver). Het stuk is uit 1926 en nogal gedateerd; de mise-en-scène schittert door banaliteit, enigszins verluchtigd door beelden van het Sarthe-landschap en de acteurs spelen zoals in het theater. Een curiosum.