Lucienne Legrand

L'extraterrestre

Frankrijk 1999. Komedie van Didier Bourdon. Met o.a. Didier Bourdon, Bernard Campan, Pascale Arbillot, Danièle Lebrun en Antoine Du Merle.

Poulet au gratin

Frankrijk 1993. Komedie van Étienne Dhaene. Met o.a. Francis Perrin, Bernadette Lafont, Gaëlle Legrand, Michel Baladi en Roger Pierre.

Inspecteur M[KA1]edeuze (Perrin) en zijn assistent St[KA1]ephane (Dob) staan voor een drievoudig raadsel. Drie rijke oude dames, eigenaressen van een florerende lingeriezaak, werden vermoord. De schuldige bevindt zich ongetwijfeld onder de erfgenamen, vraag is enkel wie van hen heeft dit op zijn (of haar) geweten? Idiote politie-komedie met een zo nadrukkelijke humor dat je je gaat ergeren. Perrin, nochtans een uitstekend komisch acteur, chargeert zijn rol op afschuwelijke wijze. Een film die je best kan overslaan, geschreven door Christian Dob. Weinig geïnspireerde fotografie van Philippe Pavans de Ceccaty.

Erika mon amour

Frankrijk 1990. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Sophie Desmarets, Robert Rimbaud, Henri Labussière, Bertrand Lacy en Sylvie Ferro.

Grappige avonturen van twee verre verwanten. De betreffende man en vrouw leiden een priv[KA1]e-detectivebureau. Een ongeloofwaardige cocktail van onder anderen computergegevens, vervormde stemmen, diefstal van (valse) sieraden, geheime diensten, punkrock en Rode leger-acties. De vraag is of de tv-kijker zich erin kan verplaatsen! Met op de koop toe de verbitterdheid van Desmarets.

Le cavaleur

Frankrijk 1979. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Jean Rochefort, Catherine Alric, Nicole Garcia, Annie Girardot en Lucienne Legrand.

Edouard Choiseul (Rochefort), een pianovirtuoos, is een onverbeterlijke Don Juan die altijd oprecht maar kortstondig verliefd wordt. Een ontmoeting met de aantrekkelijke Muriel (Alric), die de kleindochter van een oude vlam blijkt te zijn, maakt hem het verstrijken der jaren bewust. De beste film van De Broca in tien jaar heeft ironische en melancholieke observaties die het scenario boven zichzelf uittillen. Een opmerkelijke rol van Garcia als de berustende echtgenote Marie-France die weet dat de rokkenjager toch altijd in het gezin zal terugkeren. Het scenario is van Michel Audiard en regisseur De Broca. Het camerawerk is van Jean-Paul Schwartz. Eastmancolor, Mono.

Le silencieux

Frankrijk​/​​Italië 1973. Thriller van Claude Pinoteau. Met o.a. Leo Genn, Lino Ventura, Suzanne Flon, Lea Massari en Robert Hardy.

Lino Ventura is goed op dreef als de Sovjetrussische natuurkundige Haliakov die tijdens een wetenschappelijk uitstapje in Londen wordt gekidnapt door de Britse geheime dienst MI5. Of hij maar even wat namen wil noemen van Britse spionnen; als dat geregeld is, is hij weer vrij man. Maar Haliakov heeft een geschiedenis. Eigenlijk heet hij Clément Tibère; hij is Fransman van geboorte en werd ooit door de Sovjets ontvoerd en in een natuurkundig laboratorium te werk gesteld. Als de MI5 hem vrijlaat, is de KGB vast nog niet met hem klaar. Le silencieux is de debuutfilm van toenmalig regie-assistent Claude Pinoteau die vaker samenwerkte met Ventura, onder andere in films als La septième cible en La gifle.

L'aventure est au coin de la rue

Frankrijk 1944. Komedie van Jacques Daniel-Norman en Jacques-Daniel Norman. Met o.a. Michèle Alfa, Suzy Carrier, Denise Grey, Odette Talazac en Marguerite Ducouret.

Pierre Tr[KA1]evoux (Rouleau) die zeer met zichzelf is ingenomen, vertelt met bravoure dat hij nachtelijke overvallers met succes van zich heeft afgeslagen. Zijn vrienden vinden hem een grote snoever en besluiten om hem een lesje in bescheidenheid te leren door een inbraak in zijn huis voor te wenden en bij wijze van ernstige grap zijn vriendin Arlette (Carrier) te ontvoeren. Pierre die de handtas van de zangeres Adria-Adria (Alfa) herkent, laat zich niet in de maling nemen, maar als echte gangsters Arlette werkelijk kidnappen, staat Pierre toch zijn mannetje. Een Franse screwbal comedy met vinnige dialogen van Jacques Berland en regisseur Daniel-Norman naar diens scenario. De er tamelijk onaantrekkelijk uitziende Rouleau speelt bepaald niet slecht, maar kan toch niet verhullen dat de film in zijn totaliteit een waterig geheel vormt. De rolperent mocht gemaakt worden omdat de Duitse bezetter een jaar eerder op het allerlaatste moment het draaien van de film LE ROI DES MONTAGNES verbood. Het camerawerk is van niemand minder dan Claude Renoir. De film ging zes maanden voor de bevrijding in première.

La Princesse Lulu

Zwitserland​/​​Frankrijk 1924. Drama van E. B. Donatien. Met o.a. Lucienne Legrand, Gil Clary, Camille Bert, Pierre Batcheff en E. B. Donatien.

Alweer een melodrama als een broddellap met een eind waarin bovengenoemde Lulu - die niets van een prinses heeft maar de dochter van volkomen bankroete ouders is - haar grote liefde ontmoet en de misdadige bediende alleen achter blijft in het vuur dat hij heeft aangestoken. Naïef en simplistisch; de regisseur heeft er een 'sprookje' van willen maken. Men wilde de fotogenieke landschappen uitbuiten. Batcheff is een curiositeit.