Guy Boulanger

Les monos : Quand ça t'arrive

Frankrijk​/​​België 1999. Komedie van Patrick Volson. Met o.a. Daniel Rialet, Christian Rauth, Catherine Leprince, Sonja Codhant en Éva Darlan.

Les monos : Jeu de lois

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Éva Darlan, Gabrielle Forest en Johan Carollo.

La petite absente

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Laëtitia Lacroix, Jean-Claude Adelin, Olivier Marchal, Eloïse Dogustan en Jean-Louis Foulquier.

Les monos : La meute

België​/​​Frankrijk 1998. Komedie van José Pinheiro. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Eric Franquelin, Cécile Bois en Gianni Giardinelli.

Manu (Rauth) en JP (Rialet) hebben een organisatie opgericht die vakanties organiseert met probleemtieners. Door hen ongewone activiteiten te laten uitvoeren hopen ze dat ze de jongeren kunnen laten inzien dat hun houding verkeerd is. Als ze hen kunnen bewijzen dat ook zij in iets kunnen slagen willen ze een soort schok bij hen teweegbrengen. Ze weten waarover ze praten, want zelf zorgden ze ook voor heel wat problemen in hun tijd. Tijdens de kerstvakantie trekken ze met een groepje adolescenten naar de Jura voor een tocht met sledehonden. De pilootfilm voor een eigen reeks van Rauth en Rialet, de twee populaire assistenten van Commissaris Navarro. Hiermee willen ze hulde brengen aan de vele vrijwilligers die zich inzetten om jonge mensen in moeilijkheden te helpen, zodat deze een plaats kunnen vinden in de maatschappij. Het is een goede poging, maar de sentimentaliteit haalt uiteindelijk de overhand en de oplossing is een beetje te naïef. Rauth en Rialet bedachten de personages en schreven het scenario. Pascal Caubère stond achter de camera.

L'instit : À quoi ça sert d'apprendre ?

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Gérard Klein, André Thorent, Jérémie Semonin, Cécile Gabriel en Daniel Briquet.

Manu (Rauth) en JP (Rialet) hebben een organisatie opgericht die vakanties organiseert met probleemtieners. Door hen ongewone activiteiten te laten uitvoeren hopen ze dat ze de jongeren kunnen laten inzien dat hun houding verkeerd is. Als ze hen kunnen bewijzen dat ook zij in iets kunnen slagen willen ze een soort schok bij hen teweegbrengen. Ze weten waarover ze praten, want zelf zorgden ze ook voor heel wat problemen in hun tijd. Tijdens de kerstvakantie trekken ze met een groepje adolescenten naar de Jura voor een tocht met sledehonden. De pilootfilm voor een eigen reeks van Rauth en Rialet, de twee populaire assistenten van Commissaris Navarro. Hiermee willen ze hulde brengen aan de vele vrijwilligers die zich inzetten om jonge mensen in moeilijkheden te helpen, zodat deze een plaats kunnen vinden in de maatschappij. Het is een goede poging, maar de sentimentaliteit haalt uiteindelijk de overhand en de oplossing is een beetje te naïef. Rauth en Rialet bedachten de personages en schreven het scenario. Pascal Caubère stond achter de camera.

Madame le proviseur : La bête

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, François Chaumette, Daniel Gélin, Sophie Barjac en Maxime Mansion.

Valentine Rougon (Delorme), directrice van een scholengemeenschap, had nooit gedacht dat een leerling (Mansion) bijgenaamd 'het beest' - in het schooljargon iemand die alles weet en alles kan - voor problemen zou zorgen. Met een grootvader als Nobelprijswinnaar en een vader die les geeft aan een prestigieus collège, moet de wereld aan zijn voeten liggen. Sinds hij weigerde mee te doen met spieken, is hij door zijn klasgenoten doodverklaard. Valentine Rougon neemt een disciplinaire maatregel: zij straft de booswichten en verwijt de jongen dat hij zijn medeleerlingen heeft verklikt. Hij raakt er diep van in de put en Valentine moet haar nek uitsteken: zij moet de invloedrijke ouders van het slachtoffer kalmeren en diens klasgenoten tot inzicht brengen. Tussen Valentine en de jongen groeit tegen het einde een speciale band. Tweede deel van een verhaal in drie delen over een schooldirectrice, een beroep dat in de film weinig aandacht krijgt. De tv-serie, die in 1994 begon, zou een lang leven beschoren zijn. Delorme als Rougon ging in 1999 met 'pensioen' en werd opgevolgd door Charlotte de Turckheim als Alice Vandeleur die tot 2004 aan de school verbonden bleef. Stereo.

Madame le proviseur : Fantasio

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alexis Derlon, Aurelia Alcais, Renaud Menager en Daniel Gélin.

Valentine Rougon (Delorme), directrice van de scholengemeenschap `Belgrand` maakt zich zorgen over een leerling (Derlon) bijgenaamd de 'dichter'. Hij is een grensgeval en heeft anarchistische neigingen, maar dat is slechts een imago. In werkelijkheid is hij een nihilist, die zich achter een masker verschuilt en gaat van kwaad tot erger. Hij laat zich niet meer zien in de klas, hangt rond op de beroemde Parijse begraafplaats Père Lachaise en verkeert in het gezelschap van het ruigste uitschot van Les Halles. Schoolhoofd Rougon wil er iets aan doen. Gevoelig portret van een jongen die tegen het dagelijkse leven niet is opgewassen met een mooie rol van Derlon. Het scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder is geïnspireerd op de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Gentzbittel. Het camerawerk is van Jacques Guérin. Stereo.

Madame le proviseur : Boycott

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alice Béat, Maxime Mansion, Barbara Schulz en Daniel Gélin.

Madame Valentine Rougon (Delorme) heeft de leiding over het chique lyceum Eug[KA2]ene Belgrand. Meester Lepape (Bénichou) is hier een strenge leraar, die toch erg geliefd is bij de laatstejaars. Hun slagingskansen voor de eindexamens zijn voor een belangrijk deel van hem afhankelijk. Bij het begin van het schooljaar wordt echter slechts een van de twee eindejaarsklassen aan Lepape toevertrouwd, terwijl de andere klas een nieuwe, jonge lerares krijgt. Directrice Rougon beseft niet dat die beslissing in de loop van het schooljaar voor ernstige moeilijkheden zal zorgen. Knap gespeeld schooldrama dat niet erg veel om het lijf heeft. In een school waar financiëel winstbejag boven opvoeding gesteld wordt loopt het verkeerd af, maar gelukkig is er nog de intelligente directrice die uiteindelijk alles toch nog in goede banen zal leiden. Stofferig scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder naar de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Guentzbittel. Inspiratieloze fotografie van Jacques Guerin.

Family Rock

Frankrijk 1981. Avonturenfilm van José Pinheiro. Met o.a. Christophe Malavoy, Sylvie Orcier, Camille Robert, Serge Merle en Rudolph Monori.

Christophe, Charlie en hun beide kinderen hebben een kleine manege en reizen ermee van dorp naar dorp. De plaatselijke bevolking accepteert hen niet en beschouwt ze eigenlijk als zwervers. Deze moeilijkheden maken echter de relatie hechter. Een sympathieke, maar trage film die de werkelijkheid verloren doet gaan in de pittoreske achtergrond. Het geheel lijkt onvoltooid maar authentiek en oprecht.

L'argent des autres

Frankrijk 1978. Drama van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michel Serrault, Catherine Deneuve en Juliet Berto.

Bankemploy[KA1]e Henri Rainier (Trintignant) krijgt een financieel schandaal in de schoenen geschoven en wordt ontslagen. Het geld van kleine spaarders blijkt echter misbruikt te zijn om een tekort van een belangrijke klant aan te zuiveren. Een film naar ware gebeurtenissen die een boeiend beeld geeft van niet onmiddellijk voorstelbare machinaties. Goed spel van iedereen, met een verrassend 'gewone' rol van Deneuve als Cécile Rainier, de loyale echtgenote. Het scenario is van Pierre Dumayet en regisseur De Chalonge naar de roman van Nancy Markham. Het camerawerk is van Jean-Louis Picavet. Meervoudig bekroond. Eastmancolor.

Madame G.

Frankrijk 1976. Drama van Jean-Luc Miesch. Met o.a. Jeannette Granval, Elisabeth Bourgine, Marcel Chicot, Yann Le Bonniec en Marcelle-Jeanne Bretonnière.

Deze verzonnen biografie wordt ons verteld door Catherine, de dochter van Madame G. die variété-artieste in Parijs is. Het begint in Rennes, waar madame G. oftewel Jeanne zelfmoord heeft gepleegd. Haar zieke en aan de drank verslaafde echtgenoot was eerder op onwaardige wijze in de kamer van Catherine gestorven. Daarna waren huisuitzetting, ruzie met haar schoondochter en het loslaten van Catherine, die naar Parijs vluchtte, haar deel. Deze film is het beste te omschrijven als een slechte Zola in een misdaad-jasje en is bovendien ongewild komisch omdat de regisseur de materie nauwelijks beheerst. De montage lijkt nergens naar en de acteurs werden slecht begeleid. Een paar ideeën vallen wel op in dit veel te ambitieuze project. Zo gaan de kleurenscènes over de werkelijkheid, de zwart-wit-scènes over het verleden en zijn de ingelaste scènes in de kleur lichtroze fantasieën. Ook bekend als Madame G. OU LA FABULEUSE HISTOIRE DE JEANNE PLONGEUSE.

L' Age en fleur

Frankrijk 1974. Muziek van Philippe Agostini. Met o.a. Marceline Collard, Blanche Rayne, Bonnet, L. Attilio en Gulgud Maina.

Langdradig melodrama over Marie die haar carrière als sterdanseres bij het ballet van de Opera van Monte-Carlo opgeeft omdat de baas van het ballet haar rol aan een vervangster geeft. Het scenario is van Odette Joyeux. De zowel onsamenhangende als bodemloze intrige drijft op de choréografische scènes, het resultaat is vreselijk vervelend.

Bel ordure

Frankrijk 1973. Jean Marboeuf. Met o.a. Bulle Ogier, Claude Brasseur, Jean Rochefort, Andréas Voutsinas en Fernand Guiot.

Goochelaar werkt in morsige nachtclub waar ook zijn vriendin als zangeres optreedt. Politie-inspecteur wil hem bekentenis afdwingen, hoewel hij niets op zijn geweten denkt te hebben. Reeks gebeurtenissen verstoort evenwicht in artiestenwereldje waarbij alleen de zangeres doorbreekt naar succes. Nachtclubpodium wordt afspiegeling van de maatschappij in gestileerde satire die aantal verrassende kwaliteiten heeft, behalve duidelijkheid.