Anne Khripounoff

Le refuge : L'enfant qui dérange

Frankrijk 1998. Drama van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Robin Maridet, Dora Doll en Valérie Gil.

Le Refuge : La Finette

Frankrijk 1998. Drama van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Anne Canovas en Gérard Hernandez.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Howard Phillips Lovecraft (1890-1937)

Frankrijk​/​​België 1998. Documentaire van Patrick-Mario Bernard en Pierre Trividic.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Docteur Sylvestre : Lycée en crise

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van David Delrieux. Met o.a. Jérôme Anger, Marthe Villalonga, Stéphanie Pasterkamp, Sophie Bouilloux en Alexandra Winisky.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Le refuge : Chenil en péril

Frankrijk 1997. Komedie van Christian François. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Julien Boisselier en Yves Beneyton.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Docteur Sylvestre : Le choix d'une vie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1996. Drama van Dominique Tabuteau. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Isabelle Renauld, Sarah-Laure Estragnat en Alexandra Zloto.

Terwijl hij `La Finette` verzorgt, de prijskoe van boer Vergeron (Hernandez), sterft het dier onverwacht onder de handen van dierenarts Paul (Leroux). Paul wil een autopsie om de doodsoorzaak uit te maken, maar daar wil Vergeron niets van weten. Hij heeft geen vertrouwen meer in Paul en bazuint dit dan ook rond. Als dan nog een tweede koe ziek wordt doet Vergeron beroep op Andr[KA1]e (Cafaro), een `genezer`. Paul vreest een epidemie en slaagt erin toelating te krijgen voor een lijkschouwing. Hij ontdekt een gevaarlijk griepvirus. Ondertussen heeft zijn vriendin V[KA1]eronique (Dessez) enkele kleine kostgangers in huis genomen en wordt ook haar moeder Henriette (Doll) ernstig ziek. Voorspelbaar doktersdrama dat meermaals beroep doet op de traanklieren van de kijker. Paul moet het opnemen tegen vastgeroest dorpsbijgeloof en stelt vast dat deze mensen helemaal niet gevoelig zijn voor de wetenschap van de twintigste eeuw. Het is allemaal nogal vergezocht en weinig geloofwaardig. Jean-Paul Demure, Françoise Pasquini en regisseur François baseerden het scenario op een verhaal van Elisabeth Arnac. Fotografie is van Anne Khripounoff.

Le nid tombé de l'oiseau

Frankrijk 1995. Drama van Alain Schwarzstein. Met o.a. Michèle Laroque, Rufus, Jean-Marie Winling, Elisabeth Margoni en Catherine Alcover.

Na een ongeluk met haar mobylette ligt Julie Savigneau (Regnier) die nog maar pas achttien is, in het ziekenhuis. Ze is in coma. Er is een complicatie. Julie blijkt al vijf maanden zwanger en de foetus is in prima gezondheid, terwijl de moeder een maand later klinisch dood verklaard wordt na een fatale hartaanval. De zwangerschap is dan al zes maanden, twee weken en vijf dagen gevorderd. De specialisten, ouders en de vader komen met elkaar in botsing. Er is onenigheid tussen partijen die menen dat het kind gered moet worden, terwijl de anderen vinden dat een kind niet geboren kan worden uit een moeder die overleden is. De vader Thomas Perrot (Bayle) is 24 en studeert voor architect; hij bevond zich ten tijde van het ongeluk in het buitenland. Er worden heel wat prangende vragen gesteld in dit indringende, ethische drama. Is ongeboren leven onaantastbaar? Moet een ongeboren kind met zijn moeder sterven of heeft het recht op het leven, waardoor de moeder kunstmatig in leven gehouden wordt tot het zo ver is dat het geboren kan worden? Het scenario van Chantal Renaud en Michel Boisrond, naar een verhaal van Boisrond, is gebaseerd op een ware gebeurtenis, die (in 1988) ook de pers haalde - ook bij ons. De film is iets te gedramatiseerd en te geromantiseerd, maar Rufus en Margoni zijn uitstekend als Emile en Mariette, de ouders van Julie. Anne Khripounoff stond achter de camera. Formaat 16:9.

Adieu les roses

Frankrijk 1994. Komedie van Philippe Venault. Met o.a. Maria Pacôme, Grace De Capitani, Philippe Caroit, Jacques François en Sylvie Orcier.

Terwijl het landgoed al meer dan een eeuw familiebezit is, wordt Pacôme nu gedwongen het te verkopen. Haar zoon Caroit wil persoonlijk de meest geschikte koper selecteren, want hij wil niet dat het prachtige landgoed in handen valt van de eerste de beste rijke nietsnut. Wie zal het worden? De danseres van de Folies-Bergère? Het bourgeois koppel met hun brutale kind? Of misschien wel de romanschrijfster, die het voordeel heeft knap en alleenstaand te zijn. Caroit heeft zich al voorgenomen om te trouwen met de nieuwe eigenares, zodat het landgoed in de familie blijft. Intelligente, verfijnde komedie, met veel leuk uitgetekende personages, die stuk voor stuk uitstekend vertolkt worden. Nina Companeez schreef het scenario samen met regisseur Venault. Aan de camera stond Anne Khripounoff. Mag Bodard produceerde.