Simon Eine

Joséphine, ange gardien : Une nouvelle vie

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Philippe Monnier. Met o.a. Mimie Mathy, Didier Bienaimé, Valérie Stroh, Marie-Armelle Deguy en Nicolas Marais.

Les Cordiers, juge et flic: Une mort programmée

Frankrijk 1994. Misdaad van Jacques Cortal. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Roland Bertin.

Wat begint als een lange, vervelende zondag voor commissaris Mondy, een zwaar auto-ongeluk brengt er wat beweging in. De chauffeur, een bekende filmproducent, is op slag dood. Mondy heeft een grondige hekel aan het filmwereldje. Al vlug moet hij vaststellen dat het slachtoffer niet alleen in de auto zat. Wie was diens passagier en waar is hij (of zij) na het ongeval gebleven? Routineklus voor alle betrokken medewerkers. De acteurs slepen zich voort van sc[KA2]ene tot sc[KA2]ene en het scenario van regisseur Cortal is verschrikkelijk voorspelbaar. Het is gebaseerd op een ware geschiedenis (de zaak Lebovici) die enkele jaren geleden heel wat ophef maakte in Frankrijk. Henri Decomps stond achter de camera.

Nestor Burma : Retour au bercail

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Pierre Koralnik. Met o.a. Guy Marchand, Anna Bonaiuto, Bernard Haller, Simon Eine en Noëlla Dussart.

Burma (Marchand) haast zich naar het Zwitserse Lugano omdat zijn ex-vriendin Bonaiuto, van wie hij jarenlang niet meer gehooord heeft, zijn hulp nodig heeft. Aan het meer van Lugano houdt zij een restaurant open. Haar dochter Larre werd er enkele dagen eerder vermoord bij het nemen van compromitterende foto's. Tussen moeder en dochter was er al eens ruzie en Bonaiuto wordt ervan beschuldigd haar dochter te hebben vermoord. Marchand wordt er warempel ingerekend door Zwitserse speurneuzen die hem ervan verdenken drugs in zijn bezit te hebben. Gelukkig is er de Zwitserse politiecommissaris Eine die hem vrijlaat. Burma ontrafelt hierna uiteraard de zaak. Deze zoveelste Burma-episode, naar het werk van Léo Malet, loopt weer erg vlot met lekkere dialogen en een homogene Zwitsers-Franse rolbezetting. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering van het seizoen, nummer van 38.

R.S.V.P.

Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​België​/​​Canada 1992. Romantiek van Paolo Barzman. Met o.a. Patrick Dempsey, Kelly Lynch, Gérard Rinardi, Catherine Alcove en Paul Bandey.

De internationaal befaamde Amerikaanse advocaat Dempsey zal in Parijs in het huwelijk treden met de mooie kunstschilderes Lynch, van adellijke afkomst. Hij rekent er dan ook op dat de kardinaal hun huwelijk zal willen inzegenen en hoopt dat de paus die juist op bezoek is in Frankrijk, de plechtigheid zal willen bijwonen. Het kan de toeschouwer geen bal schelen of kardinaal en paus toeschietelijk zijn of niet. De meesten zullen trouwens al lang afgehaakt hebben voor het zover is, want zoveel banaliteiten in [KA1]e[KA1]en film kom je niet zo gauw tegen. Bedoeld voor de bioscoop verdween de film dan ook binnen de week uit de zalen in Parijs om (vruchteloos) naar liefhebbers te zoeken op video of tv. Deze onzin werd geschreven door Tony Gilroy en in beeld gezet door Yves Dahan. Hoe Dempsey en Lynch hun faam voor dit onding op het spel hebben gezet is een onbeantwoorde vraag. Ook bekend als FOR BETTER AND FOR WORSE.

Les Hordes: La guerre des gueux

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Claude Messiaen. Met o.a. François Dunoyer, Corinne Touzet, Souad Amidou, Simon Eine en Jean-Pierre Kalfon.

Eerste episode uit de vierdelige serie [KL]Les Hordes[KLE]. In onze nabije toekomst en in een van onze Megapolissen schept het heersende systeem steeds meer onrechtvaardigheid en ongelijkheid: de kloof tussen de rijken en de verschoppelingen wordt constant groter. Hierdoor heerst er voortdurend een atmosfeer van wanorde, explosieve toestanden, moorden, afpersing, overvallen en vult u zelf maar aan. Geconfronteerd met een besluitloze regering, zijn het `Les Hordes` die de operaties leiden. Vanaf dat moment vormt zich een super-politiemacht die over de modernste technieken beschikt (wat ook niet erg geruststellend is). Genoeg om menig tv-kijker te laten huiveren. Het feit dat het juist om een te nabije toekomst gaat, ontneemt alle geloofwaardigheid aan dit geestelijk zwakzinnige produkt dat tevergeefs probeert om de techniek van de B-series uit Hollywood naar Frankrijk over te brengen (te vergeefs). De film heeft slechts een verdienste: hij levert hevige kritiek op het neoliberalisme dat aangehangen wordt door verschillende Amerikaanse economen en door verscheidene liberale partijen in de Westerse landen.

Les Hordes noires

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Claude Messiaen. Met o.a. François Dunoyer, Corinne Touzet, Souad Amidou, Simon Eine en Jean-Pierre Kalfon.

Tweede episode uit de vierdelige tv-serie [KL]Les Hordes[KLE] met twee verschillende acteurs. Deze film verhaalt over hoe priv[KA1]e-legers een imperium van drugs en prostitutie doen afbrokelen. Morgane (Touzet) die dit imperium leidt, was zo slim om zich te verzekeren van hooggeplaatste contacten bij de autoriteiten waarvan men de traditionele corruptie kent. De beoordeling van het eerste deel LES HORDES: LA GUERRE DES GEUX, geldt ook voor deze film. Schadelijk uit maatschappelijk oogpunt.

Les Hordes d'acier

Frankrijk 1991. Sciencefiction van Jean-Claude Messiaen. Met o.a. François Dunoyer, Corinne Touzet, Souad Amidou, Simon Eine en Jean-Pierre Kalfon.

Vierde (en laatste) deel van de serie Les Hordes. Ze hebben de macht veroverd en geleidelijk aan koerst het land aan op een economisch bankroet, terwijl het totalitarisme met alle bijbehorende excessen er neerstrijkt, tot aan de moordaanslag op een lid van het driemanschap toe. Niet geheel bevredigend. Zo is er geen ontknoping, en verder kenmerkt deze politiek getinte fictieve imitatie van het nazisme zich door een bedroevende aanpak als het gaat om de motieven van de personages. Ook komt het allemaal erg bekend voor, en dat geldt niet alleen voor de fictie. Even pretentieus als oppervlakkig.

Les Hordes blanches

Frankrijk 1991. Misdaad van Jean-Claude Messiaen. Met o.a. François Dunoyer, Corinne Touzet, Souad Amidou, Simon Eine en Jean-Pierre Kalfon.

Derde deel van de serie [KL]Les Hordes[KLE], dat wil zeggen een ratjetoe van uiterst ingewikkelde en verwarde avonturen, waarin vooral het thema van het geheime genootschap en de beschrijving van de schandelijke politieke zeden terugkomen. Een mengeling van FANTOMAS en DIE TAUSEND AUGEN DES DR. MABUSE is zodoende het resultaat. Maar er is wel een verschil, want Franju en Lang waren geniaal, terwijl deze tv-regisseur zelfs geen enkele aanleg heeft. Een vertolking die varieert van nietszeggend tot potsierlijk (Kalfon).

Cathérine de Médicis: Le tocsin de la Saint- Barthélemy

Frankrijk 1989. Biografie van Yves-André Hubert. Met o.a. Alice Sapritch, Aurélien Recoing, Simon Eine, Vincent Gauthier en Jean Dalric.

Het eerste deel van de tweedelige serie Cathérine de Médicis die de periode van 1568 tot 1572 bestrijkt en bedacht werd naar aanleiding van het boek van de historicus Jean Orieux. Nauwgezette reconstructie van een afschuwelijke tijd waarin de godsdienstoorlogen woedden en de hugenoten werden uitgemoord, een idiote politieke daad, maar niets bewijst dat Cathérine de Médicis hier schuldig aan was. Hoe dan ook, deze tv-film wordt van begin tot eind gedomineerd door de sterke persoonlijkheid van Sapritch (1916-1990). Op het witte doek is ze meestal afschuwelijk (omdat ze door haar uiterlijk altijd voor grove komedies gevraagd wordt), maar in deze film is ze perfect in de rol van een personage dat zo tweeslachtig is dat de historici het nooit eens zijn geworden over haar.

Cathérine de Médicis: Le rendez-vous de Blois

Frankrijk 1989. Biografie van Yves-André Hubert. Met o.a. Alice Sapritch, Aurélen Recoing, Simon Eine, Vincent Gauthier en Jean Dalric.

Tweede aflevering van de serie Cathérine de Médicis , en overigens is het niet duidelijk waarom er niet op z`n minst een derde deel is gemaakt, want deze speelt in 1584 en zij stierf in 1589. Aan geld was kennelijk geen gebrek, want het gaat om een luxe produktie. Hoe het ook zij, de dood van de zoon van Cathérine, Francois d`Alencon, brengt een ernstige crisis in de dynastie met zich mee, in het geval dat de koning die dan op de troon zit, Henri III (hij wordt vermoord in 1589) komt te overlijden. Die troon komt dan toe aan de verre neef, Henri de Navarre (de latere Henri IV), een hugenoot, en dat kan de katholieke partij, die de macht heeft, niet toestaan. Voor het kritische oordeel, zie LE TOSCIN DE LA SAINT-BARTHLEMY. BIEN.

La lectrice

Frankrijk 1988. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Miou-Miou, Patrick Chesnais, Pierre Dux, Simon Eine en Jean-Luc Bideau.

Een bewerking door Rosalinde en Michel Deville van de romans [KL]La lectrice[KLE] en [KL]Un fantasme de Bella B. et autres r[KA1]ecits[KLE] van Raymond Jean. Een beeldschone stijloefening met een verwarrend thema: lezen is geen spel en er bestaat geen onschuldige lectuur. Een moralistisch werk dat irritant had kunnen zijn maar erg boeiend is. Hoewel er in de film veel gelezen wordt (Marx, Lenin, Duras, Maupassant en Sade), draait alles om de blikken, gebaren en stemintonaties. Een bijzonder subtiele film met opmerkelijke acteerprestaties en dromerig camerawerk, in blauw- en grijstinten, van Dominique Le Rigoleur.