Jean-Claude Brisseau: regie, cast, scenario en productie.
Er zijn 9 films gevonden.

Choses secrètes

2002 | Drama, Erotiek

Frankrijk 2002. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Sabrina Seyvecou, Coralie Revel en Roger Mirmont.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

Les Savates du Bon Dieu

2000 | Drama, Fantasy

Frankrijk 2000. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Stanislas Merhar, Raphaële Godin, Emile Abossolo M'Bo, Coralie Revel en Paulette Dubost.

De naïeve serveerster Sandrine (Seyvecou) en de zelfbewuste stripster Nathalie (Revel) besluiten om hun niet onaanzienlijke vrouwelijke charmes in de strijd te gooien bij het grote bedrijf waar ze werken, omdat ze anders nooit iets zullen bereiken. Regisseur Brisseau brengt het allemaal bijzonder expliciet in beeld. Een aantal actrices klaagde hem later aan omdat hij ze tijdens de audities zou hebben laten masturberen, kennelijk voor zijn eigen gerief. Maar Choses secrètes toont behalve veel bloot ook interessante, nogal nihilistische inzichten in de relatie tussen seks en macht.

L'ange noir

1994 | Thriller, Actiefilm, Drama

Frankrijk 1994. Thriller van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Sylvie Vartan, Michel Piccoli, Tchéky Karyo, Alexandra Winisky en María Luisa García.

Regisseur Brisseau maakte L'ange noir in de beste traditie van de film noir. De zwarte engel uit de titel is de blonde Stéphane, die in koelen bloede een gangster neerknalt, maar tegenover haar man, een rechter, beweert dat het uit zelfverdediging was: de gangster wilde haar verkrachten. De rechter vraagt een collega haar te verdedigen, en die hapt maar wat graag toe, want weinig mannen kunnen de charmes van de mysterieuze Stéphane weerstaan. Zangeres Sylvie Vartan speelt Stéphane, van wie ze ondanks haar wat hogere leeftijd (Vartan werd tijdens de opnames vijftig) een inderdaad zeer verleidelijke vrouw wist te maken.

Céline

1991 | Drama, Horror

Frankrijk 1991. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Isabelle Pasco, María Luisa García, Danièle Lebrun, Daniel Tarrare en Damien Dutrait.

Pasco is Céline, wees en erfgenaam van een rijke uitgever. Onder druk van haar stiefmoeder aanvaardt ze de erfenis niet, waarop haar hebberige vriend haar in de steek laat. Ze raakt aan de drugs en wil zelfmoord plegen. Ze wordt gered door verpleegster Heredia, die bij haar intrekt. Vrouwenvriendschap, esoterisch gezweef, religieus gezever vullen de rest van de film. Goed spel van de hoofdrollen en een fraaie locatie, maar dat is wellicht niet genoeg. Vierde film van de regisseur, die zijn eigen scenario schreef. Roman Winding stond achter de camera.

Noce blanche

1989 | Romantisch drama

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, Vanessa Paradis, Ludmila Mikaël, François Négret en Jean Dasté.

Wanneer de 49-jarige filosofieleraar François (Cremer), gehuwd en solide, de getroebleerde leerlinge Mathilde (Paradis) leert kennen, is dat de opmaat tot een amour fou die zal eindigen in een tragedie met louter verliezers. Derde speelfilm van Brisseau, twintig jaar lang leraar op een lyceum in Aubervilliers, thematiseert het redderssyndroom dat mannen bij mooie probleemmeisjes kunnen hebben. Intens spel, een donkere sfeer en enkele mystieke accenten kenmerken dit memorabele drama-op-de-millimeter. Paradis is geweldig in haar acteerdebuut, waarvoor ze de Prix Romy Schneider en een César ontving. Opgenomen in Saint-Étienne, slotscènes in Duinkerken.

De bruit et de fureur

1988 | Drama, Komedie

Frankrijk 1988. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, François Négret, Vincent Gasperitch, Fabienne Babe en Thierry Helaine.

Twee aan zichzelf overgelaten kinderen uit een van de grote Parijse voorsteden bezoeken regelmatig bendes, gaan naar school en krijgen te maken met het drama van de jaloezie. Een film die dan weer teder en dan weer gewelddadig is en op melancholische en bittere wijze het gebrek aan liefde en de eenzaamheid schetst. Zonder twijfel is hij grotendeels autobiografisch maar dat wordt op een zorgvuldige en gevoelige manier overgebracht. De jonge spelers zijn pijnlijk echt en Jean-Claude Brisseau schildert een trieste wereld op een wijze die je bijblijft. Camerawerk van Romain Winding.

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Un jeu brutal

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer en María Luisa García.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

La vie comme ça

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. María Luisa García, Marie Rivière, Lucien Plazanet, Jacques Serres en Bernard Tiphaine.

Heredia en Rivière wonen samen in een klein appartement sinds ze met studeren gestopt zijn. Heredia vindt werk in een bedrijfje dat chemische produkten maakt. Zo maakt ze kennis met het leven van een loontrekkende en de gewelddadige, soms brutale sfeer van de grote stad. Wanneer een jonge typiste ontslagen wordt, omdat ze weigerde te werken in het troosteloze archief van een jong kaderlid, neemt Heredia haar verdediging op zich. Tevergeefs, maar na deze 'heldendaad' wordt Heredia gevraagd om vakbondsafgevaardigde te worden. Ze wordt inderdaad verkozen. Het leven van een jong meisje uit bourgeoiskringen die kennis maakt met de realiteit van de late jaren zeventig. Brisseau toont zich reeds in deze debuutfilm een meester in het tekenen van een sombere sfeer in een gewelddadig kader. Hij schreef zelf het scenario. Een deprimerende film die lang blijft nazinderen.