Merrill Karpf: productie.
Er zijn 2 films gevonden.

Tears and Laughter: The Joan and Melissa Rivers Story

1994 | Drama

Verenigde Staten 1994. Drama van Oz Scott. Met o.a. Joan Rivers, Melissa Rivers, Dorothy Lyman, Mark Kiely en Jon Kean.

Voor tv-presentatrice Joan Rivers was 1987 een annus horibilis. Haar echtgenoot pleegde zelfmoord, haar talk-show werd door omroep Fox gestopt, in de Johnny Carson-show werd ze voor aap gezet, haar agent liet haar vallen en ze werd verguisd toen ze haar verdriet in het openbaar te kort volhield. Alsof dit niet genoeg was, waren er ook generatieconflicten met haar dochter Melissa. En toch wist ze er weer bovenop te komen. Ze speelt zichzelf (en haar dochter ook!) in deze film over dat deel van haar leven. Het is uitstekend gedaan, zonder dat dit een opgeblazen Hollywood-verhaal is geworden. Het sterke, geloofwaardige scenario is van Susan Rice en het uitstekende camerawerk dat bijdraagt aan de goede sfeer, is van David Geddes. De regie is vaardig. Wie zich interesseert voor een dergelijke odyssee, krijgt waar voor zijn geld. Een aanrader. Ook bekend als STARTING AGAIN.

Caught In The Act

1993 | Romantiek, Mysterie, Thriller

Verenigde Staten 1993. Romantiek van Deborah Reinisch. Met o.a. Gregory Harrison, Leslie Hope, Patricia Clarkson, Kimberly Scott en Kevin Tighe.

Een werkloze acteur, Scott McNally (Harrison), komt aan de kost met het geven van acteerlessen. In zijn klasje ontmoet hij de beeldschone Rachel Donovan (Hope). Ze worden verliefd en glijden al heel gauw tussen de lakens. Scott is verrukt, dat er eindelijk iets in zijn leven is gelukt. Bovendien stort een onbekende (of was het een foutje van de bank?) tien miljoen dollar op zijn rekening. Wederom een reden om je te verheugen. Natuurlijk is er een prijskaartje: Scott raakt betrokken bij een complot en de mooie Rachel blijkt niet te zijn wie zij is. Scott draait echter de rollen om. Een mystery-verhaal met komische en romantische kantjes, dat vagelijk doet denken aan een film-noir. Helaas biedt het scenario van Ken Hixon naar een verhaal van hemzelf en Andy Evanson, te weinig ruimte om de vonk geloofwaardig tussen beide hoofdrollen te laten overspringen en is het plot veel te fragwürdig. Bovendien houdt regisseuse Reinisch er de vaart niet in. Er werd goed gebruik gemaakt van de locaties in L.A. en het camerawerk van Jeffrey Jur mag geslaagd genoemd worden, maar dat levert nog geen topfilm op. Wie op de achtergrond 'Isn't It Romantic' van Bobby Short meent te horen, heeft het bij het rechte eind al staat het niet op de credits vermeld. Hope speelt zowel Rachel als Catherine Moore -dit voor kijkers die het nog niet begrepen hadden.