Merwan Lakhdar-Hamina: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Automne: Octobre à Alger

1992 | Drama

Frankrijk​/​​Algerije 1992. Drama van Malik Lakhdar-Hamina. Met o.a. Malik Lakhdar-Hamina, Nina Koriz, Merwan Lakhdar-Hamina, Mustapha El-Anka en François Bourcier.

Deze meervoudige bekroonde film over een succesvolle popzanger in Algerije is door de werkelijkheid op bittere wijze ingehaald. Debuterend regisseur/scenarist/hoofdrolspeler Lakhdar- Hamina onderhoudt zijn talrijke bloedverwanten, w.o. een werkschuwe fundamentalistische broer, die liever bidt dan zijn handen vuilmaakt, met de inkomsten van zijn platen en concerten. Een gewaagde videoclip doet hem in ongenade vallen bij de autoriteiten. Zijn levensstijl, populariteit en zijn verlichte echtgenote die journaliste is, wekken afgunst en vooral ongenoegen bij de fundamentalisten. Hij weet toch voor elkaar te krijgen dat hij een concert mag organiseren. Als het zover is, breekt de broodoproer onder jonge Algerijnen in 1988 uit. De demonstrerende jeugd wordt bloedig uiteengeslagen door de politie en het popconcert wordt afgelast. De film, die geen partij kiest, laat over het corrupte en verziekte socialistische regime (de FLN) dat koste wat het kost aan de macht hangt en de religieuze fanatici, die iedereen die maar westers lijkt, intellectueel, progressief of democratisch is, vermoordt zonder voor een van beide partijen te kiezen. In 1994 werd een populaire rockzanger in Algerije koelbloedig vermoord.

La Dernière image

1986 | Komedie

Algerije​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Mohamed Lakhdar-Hamina. Met o.a. Véronique Jannot, Merwan Lakhdar-Hamina, Michel Boujenah, Jean-François Balmer en Jean Bouise.

Liefdesperikelen van een Franse onderwijzeres in een dorpje in Algerije in 1939 met het gebruikelijke racisme en de gebruikelijke Pétain-mentaliteit. Deze regisseur gokt graag op geëngageerde onderwerpen en gebruikt ze in het algemeen voor filmfestivals en in het bijzonder voor het filmfestival van Cannes. Goed gefilmd, zonder enige twijfel, dus is het produkt over het algemeen heel rendabel. Laten we dus niet ingaan op zijn opportunisme, de simplistische psychologie, de zwart-wit-stelling van goed en kwaad en de ideologische inschikkelijkheid van deze Algerijnse sub-Costa Gavras.