Mohamed Camara: regie, cast en scenario.
Er zijn 6 films gevonden.

Dakan

1997 | Komedie, Drama

Guyana​/​​Guinee 1997. Komedie van Mohamed Camara en Mohamed Camara. Met o.a. Aboubacar Touré, Mamady, Cécile Bois, Koumba Diakite en Kade Seck.

De titel betekent noodlot. Als kinderen waren Manga (Tour[KA1]e) en Sory (Diakite) op elkaar gesteld. Nu ze twintig zijn weten ze dat ze van elkaar houden, maar ze stuiten op een wereld van onbegrip: ze zijn mannen en homo`s bestaan niet in hun land. Als Manga het nieuws aan zijn moeder vertelt, die weduwe is, wil ze het eenvoudig niet geloven. Sory`s vader, een welvarende reder die zijn zoon als opvolger ziet, is verontwaardigd. Manga`s moeder stuurt hem naar een medicijnman om hem van zijn kuren te genezen. Als stel kunnen de jongens dus niet verder. Ze gaan uit elkaar en in de bus ontmoet Manga Oumu (Bois), een pittige blanke meid die door een zwarte moeder werd grootgebracht. Als ze het proberen, wordt het niks. Een eenvoudig verhaaltje, waarover de meer gecultiveerde westerse kijker wellicht zijn schouders optrekt, maar in Afrika is een dergelijke film met een enkele kus tussen de jongens en een heteroseksscène tussen blank en zwart, een grote taboebreker. Het scenario is van debuterend regisseur Camara. Het camerawerk is van Gilberto Azevedo. Geschikt als discussiefilm op middelbare scholen over homoseksualiteit.

Les Cordier, juge et flic : Une voix dans la nuit

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Alain Wermus. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Malick Bowens en Alex Descas.

De titel betekent noodlot. Als kinderen waren Manga (Tour[KA1]e) en Sory (Diakite) op elkaar gesteld. Nu ze twintig zijn weten ze dat ze van elkaar houden, maar ze stuiten op een wereld van onbegrip: ze zijn mannen en homo`s bestaan niet in hun land. Als Manga het nieuws aan zijn moeder vertelt, die weduwe is, wil ze het eenvoudig niet geloven. Sory`s vader, een welvarende reder die zijn zoon als opvolger ziet, is verontwaardigd. Manga`s moeder stuurt hem naar een medicijnman om hem van zijn kuren te genezen. Als stel kunnen de jongens dus niet verder. Ze gaan uit elkaar en in de bus ontmoet Manga Oumu (Bois), een pittige blanke meid die door een zwarte moeder werd grootgebracht. Als ze het proberen, wordt het niks. Een eenvoudig verhaaltje, waarover de meer gecultiveerde westerse kijker wellicht zijn schouders optrekt, maar in Afrika is een dergelijke film met een enkele kus tussen de jongens en een heteroseksscène tussen blank en zwart, een grote taboebreker. Het scenario is van debuterend regisseur Camara. Het camerawerk is van Gilberto Azevedo. Geschikt als discussiefilm op middelbare scholen over homoseksualiteit.

Cordier, juge et flic : Une voix dans la nuit, Les

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Alain Wermus. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Malick Bowens.

De titel betekent noodlot. Als kinderen waren Manga (Tour[KA1]e) en Sory (Diakite) op elkaar gesteld. Nu ze twintig zijn weten ze dat ze van elkaar houden, maar ze stuiten op een wereld van onbegrip: ze zijn mannen en homo`s bestaan niet in hun land. Als Manga het nieuws aan zijn moeder vertelt, die weduwe is, wil ze het eenvoudig niet geloven. Sory`s vader, een welvarende reder die zijn zoon als opvolger ziet, is verontwaardigd. Manga`s moeder stuurt hem naar een medicijnman om hem van zijn kuren te genezen. Als stel kunnen de jongens dus niet verder. Ze gaan uit elkaar en in de bus ontmoet Manga Oumu (Bois), een pittige blanke meid die door een zwarte moeder werd grootgebracht. Als ze het proberen, wordt het niks. Een eenvoudig verhaaltje, waarover de meer gecultiveerde westerse kijker wellicht zijn schouders optrekt, maar in Afrika is een dergelijke film met een enkele kus tussen de jongens en een heteroseksscène tussen blank en zwart, een grote taboebreker. Het scenario is van debuterend regisseur Camara. Het camerawerk is van Gilberto Azevedo. Geschikt als discussiefilm op middelbare scholen over homoseksualiteit.

Pour une vie ou deux

1995 | Romantiek

Frankrijk 1995. Romantiek van Marc Angelo. Met o.a. Lambert Wilson, Judith Godrèche, Raoul Billerey, Christian Vadim en Luc Thuillier.

De schatrijke chemische ingenieur No[KA3]el Gr[KA1]egorio (Wilson) staat op het punt te trouwen met de mooie Andr[KA1]ea (Broustal). Op weg naar zijn kantoor rijdt hij Mila (Godr[KA2]eche) omver die met haar moto boodschappen doet voor een fotograaf. Ze is niet gewond maar kan een gunstige financi[KA3]ele regeling treffen met No[KA3]el. De foto`s die ze moest wegbrengen zijn echter hopeloos verloren en ze krijgt de bons van haar baas. Weer een zware slag voor het meisje dat juist een einde heeft gemaakt aan haar relatie met G[KA1]erard (Thuillier). Deze wil echter het voogdijschap over hun zesjarig dochtertje Betty (Serre) en grijpt elke gelegenheid te baat om haar in discrediet te brengen. Ten einde raad vraagt Mila de hulp van Noël. Gérard, die haar schuilplaats ontdekt heeft, ontvoert Betty en vlucht met de auto van Noël. Een ontspannende farce die weinig om het lijf heeft en bovendien erg voorspelbaar is. Het puike spel van Wilson en Godrèche maakt de film wel aantrekkelijk, evenals het ontwapenende acteertalent van de kleine Serre. Niets om voor thuis te blijven, maar als je niets anders te doen hebt best vermakelijk. Philippe Setbon, Claude Lerist en Léon Noël baseerden hun scenario op een origineel verhaal van Georges Desmouceaux en Yvan Lopez Garcia. Fotografie is van Jacques Boumendil. Stereo.

Le mangeur de lune

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Dai Sijie. Met o.a. Chick Ortega, Rufus, Mohamed Camara, Catherine Hiegel en Geneviève Fontanel.

Satire over Popov, de zwarte, Russische clown van een circus, die een nummer heeft met een arend. Als ze in Parijs optreden, ontsnapt het beest en Popov moet hem vangen. Hij mist daardoor het vertrek van de troep en moet ze per trein (naar Venetië) achterna reizen. Tegelijkertijd verlaat een boerenkinkel de hoeve, die het leven van vogelverschrikker beu is als zijn moeder een plaatselijke lijkdrager huwt waardoor zijn kansen op eventueel bezit uitzichtloos worden. In diezelfde trein onmoet hij de zwarte cirusartiest en raakt gefascineerd van hem en diens roofvogel. Vervolgens wijkt hij nimmer meer van diens zijde. Een wonderlijke film met een komische noot. Het scenario is van Nadine Perront en regisseur Sijie. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich.

Camp de Thiaroye

1987 | Historische film, Drama

Algerije​/​​Senegal​/​​Tunesië 1987. Historische film van Ousmane Sembene en Thierno Faty Sow. Met o.a. Ibrahima Sane, Sijri Bakaba, Camara Dansogho Mahamed, Jean-Daniel Simon en Pierre Orma.

Na afloop van WO II werden zwarte Afrikaanse infanteristen, die hun nek geriskeerd hadden voor Frankrijk, gestationeerd in een legerplaats in Dakar, van waaruit ze gerepatriëerd zouden worden. Hun was soldij beloofd als ze zouden afzwaaien, maar de Franse legerleiding liet op zich wachten en ze zaten meer dan zeven maanden vast in mensonterende omstandigheden. Ze werden voortdurend gediscrimineerd en waren veelvuldig het doelwit van racistische uitingen van het gezag. De goed gemaakte en aandoenlijk vertolkte film over een zwarte bladzijde in de Franse koloniale geschiedenis is niet verstoken van ironie, humor en spiritualiteit; het is vooral een pleidooi voor verdraagzaamheid en humaniteit. Het werk werd in 1988 met een prijs bekroond op het filmfestival van Venetië.