Don Backy: cast en muziek.
Er zijn 9 films gevonden.

Elena si, ma... Di Troia

1973 | Erotiek, Komedie

Italië 1973. Erotiek van Alfonso Brescia. Met o.a. Don Backy, Pete Landers, Christa Linder, Michael Forest en Howard Ross.

Slappe seksklucht voor onvolwassenen tegen de achtergrond van een quasi mythologisch verhaal over twee bijna zwakzinnige domkoppen (Backy en Landers), die per ongeluk Helena van Troje (Linder) bevrijden en het losgeld in de wacht slepen. Obligaat bloot, weinig verhaal, kortom een langdradig spaghetti-spektakel. Het is bijna niet te geloven maar aan het scenario knoeiden vier volwassen kerels, die daarbij nog geholpen werden door de regisseur: Vittorio Vighi, Renzo Genta, Pietro Regnoli en Mario Amendola. Het camerawerk is van Oberdan Troiani.

Le ultime ore di una vergine

1972 | Drama

Italië 1972. Drama van Gianfranco Piccioli. Met o.a. Massimo Farinelli, Sydne Rome en Don Backy.

Een kijk op sociale ongelijkheid en dwaasheid door de ogen van een jonge fotograaf die Rome afstruint in het gezelschap van opstandige studenten, stakende arbeiders, armen en bedelaars, die allemaal een dubbel leven leiden. Zijn eigen privé-leven wijkt trouwens ook af van zijn openbare leven en zijn verhouding met een jonge vrouw heeft een abortus tot gevolg. Een wrede kijk op het leven aan de buiten- zowel als aan de binnenkant. Helaas zijn de regie en de vertolkingen allebei zwak.

Quella chiara notte d'Ottobre

1970 | Romantiek, Misdaad

Italië 1970. Romantiek van Massimo Franciosa. Met o.a. Irina Demick, Don Backy, Silvano Tranquilli en Anita Ekberg.

Eén van de vele verschrikkelijke films die de Italianen blijven maken. Het verhaal gaat over een vrouw die zich in haar huwelijk gedeprimeerd en uitgeput voelt en denkt dat ze haar leven weer in evenwicht kan brengen door een oude liefde nieuw leven in te blazen. Helaas maakt een misdaad een einde aan haar hoop en worden de geliefden gescheiden. De film is van begin tot eind zwak en de onverschillige acteurs zorgen voor erg weinig boeiende of spannende momenten.

E venne il giorno dei limoni neri

1970 | Drama, Misdaad, Romantiek, Actiefilm

Italië 1970. Drama van Camillo Bazzoni. Met o.a. Antonio Sabatò, Florinda Bolkan, Don Backy, Peter Carsten en Pierpaolo Capponi.

Een jonge gangster (Sabat[KA2]o) ontdekt na een gevangenisstraf in Amerika dat hij door zogenaamde maffiavrienden is verraden, die ook verantwoordelijk zijn voor de dood van zijn vrouw en zijn beste vriend. Wraakactie samen met de weduwe (Bolkan) van zijn vriend loopt stuk op de oppermachtige tegenstander. Het verhaal is zwak en toont de maffia als een bijna occulte macht, waartegen het zinloos is te strijden, wat een bedenkelijke strekking is. Deze bekwame verfilming ontspoort soms in een misplaatst vertoon van kokette virtuositeit. Het scenario is van Franco Barbaresi, Nicola Manzari, regisseur Bazzoni en producent Giovanni Addessi. Het camerawerk is van Sandro Marcori. Eastmancolor, Mono.

Quarta parete

1969 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1969. Drama van Adriano Bolzoni. Met o.a. Françoise Prévost, Peter Lawford, Bernard Blier en Don Backy.

Familie-drama dat nergens overtuigt. De acteurs zijn verspild: we zien een vader die alleen maar aan geld denkt, een moeder die alcoholiste is en een zuster die niet vies is van een avontuurtje met broerlief.

Barbagia - la società del malessere

1969 | Drama, Misdaad

Italië 1969. Drama van Carlo Lizzani. Met o.a. Terence Hill, Don Backy, Frank Wolff, Gabriele Tinti en Tano Cimarosa.

Een roemruchte Sardijnse bandiet en zijn rechterhand worden door de Blauwe Baretten opgejaagd en omsingeld. Vòòr hij zich overgeeft, herinnert hij zich in flash-backs hoe hij als verlegen jongen door bepaalde tradities en erecodes tot de misdaad gedwongen werd en vervolgens de pion werd van corrupte politici, die hem genadeloos lieten vallen zodra hij zich hun gelijke begon te voelen. Dit boeiend sociale misdaaddrama heeft iets van zijn vroegere werking verloren door vele volgende verwante films, maar verrast door een goede hoofdrol van Hill, die méér kan dan de TRINITÀ-formule hem toestaat.

Satyricon

1968 | Avonturenfilm, Historische film, Erotiek

Italië 1968. Avonturenfilm van Gianluigi Polidoro. Met o.a. Ugo Tognazzi, Laura Antonelli, Tina Aumont, Don Backy en Mario Carotenuto.

De wederwaardigheden van de student Encolpio in het decadente Rome van Keizer Nero, samen met zijn vrienden Ascilto en Oitone. Dit gelijktijdig met Fellini's film gemaakte vluggertje houdt zich meer aan de letter van Petronius Arbitro's nagelaten romandelen, maar mist smaak, stijl en fantasie. Het resultaat is vermoeiend en vervelend, rumoerig en platvloers. Het orgie-achtige banket met de extravagante Trimalcione als gastheer is hier de finale, Fellini begon zijn film hiermee. Het is de moeite van het wachten waard, want Tognazzi brengt als enige de juiste combinatie van decadentie en ironie in zijn rol.

Banditi a Milano

1968 | Drama, Misdaad, Thriller

Italië 1968. Drama van Carlo Lizzani. Met o.a. Tomas Milian, Don Backy, Ray Lovelock, Ezio Sancrotti en Carla Gravina.

Vier bankrovers worden op het moment van hun vlucht door politie betrapt. Bij achtervolging schieten ze enige voorbijgangers neer om verwarring te zaaien en zo te kunnen ontsnappen. Politie raakt spoor echter niet kwijt en weet de overlevenden toch te pakken. Op feiten geïnspireerde film geeft beeld van de tegenwoordige stadscriminaliteit dat door reportageachtige vormgeving extra-authenticiteit krijgt. Binnen deze opzet blijft het scenario noodzakelijk aan de oppervlakte, maar er wordt krachtig geacteerd.

I Sette fratelli Cervi

1967 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1967. Drama van Gianni Puccini. Met o.a. Gian Maria Volonté, Lisa Gastoni, Carla Gravina, Serge Reggiani en Don Backy.

De oudste zoon uit een boerenfamilie wordt tijdens WO II verliefd op een militant anti-fascistische actrice en gaat mèt zijn zes broers in het verzet. Ze verbergen een grote groep soldaten, waarvoor ze alle zeven door het regime in 1943 geëxecuteerd worden. De sobere - in de tekening van het gezinsleven soms sentimenteel ontsporende - historische reconstructie wordt vooral opmerkelijk geacteerd.