Bernadette Robert: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Le congrès

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Guillemot. Met o.a. Jean Lefebvre, Patrice Melennec, Geoffrey Bateman, Bernadette Robert en Nicole Gobbi.

Andr[KA1]e Delamare (Lefebvre) is een oudere werknemer in een bedrijf. Hij heeft altijd geweigerd achter toetsenborden en computerschermen te kruipen en is inmiddels dan ook net zo uit de tijd als zijn oude bureau, maar dat interesseert hem geen snars. In de ogen van het leidinggevend personeel, die geheel versteld staan door dit fenomeen, is hij een dagdromer. Makkelijke grappen met ongetwijfeld voorspelbare effecten, maar Lefebvre weet dit soort, zogenaamd naïeve personages uitstekend te brengen. Voorheen was hij een niet onverdienstelijk maker van korte speelfilms, en nu heeft deze regisseur zich in de anonimiteit van de tv teruggetrokken.

[KA4]Ca glisse au pays des merveilles

1978 | Erotiek

Frankrijk 1978. Erotiek van Christian Chevreuse. Met o.a. Michel David, Perette Souplex, Pierre Doris, Christian Chevreuse en Dany Daniel.

Rechttoe rechtaan hermontage van de film LES PETITS DESSOUS DES GRANDS ENSEMBLES (1975), waaruit enkele scènes zijn overgenomen die hier en daar met een beetje hardporno zijn gelardeerd. Het resultaat is nog steeds even onbeduidend. Dezelfde rolbezetting als in de vorige film.

Les petits dessous des grands ensembles

1975 | Erotiek

Frankrijk 1975. Erotiek van Christian Chevreuse. Met o.a. Michel David, Perette Souplex, Pierre Doris, Christian Chevreuse en Dany Daniel.

Softpornofilm waarin het samenwonen in een deftig flatgebouw in een Parijse voorstad verkondigd wordt. Een mozaïek van lukraak gemonteerde sketches. De regie is knoeiwerk. Gespeend van elk belang.

Les Onze mille verges

1975 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1975. Komedie van Eric Lipmann. Met o.a. Yves-Marie Maurin, Florence Cayrol, Nathalie Zeiger, Jenny Arasse en Marion Game.

Een jonge bankemployé heeft een preutse verloofde en droomt weg in een identificatie met een oom, die eind vorige eeuw de passie voor zijn geliefde wilde bewijzen door twintig keer achter elkaar de liefde te bedrijven en na het falen daarvan werd gemarteld. Bij zijn terugkeer in de realiteit lukt het hem de reserve van zijn vriendin te doorbreken. Deze befaamde libertijnse roman van Apollinaire is een cultureel alibi voor deze sjieke soft-porno in de gebruikelijke reclamefoto-esthetiek. Literaire teksten en modieuze beelden maken elkaar wezenloos, waardoor Maurin - een broer van Patrick Dewaere - niks van zijn rol kan maken. De muziek van Colombier is een betere film waard.