Paula Oinonen: cast en productie.
Er zijn 2 films gevonden.

Juha

1999 | Drama, Experimenteel

Finland 1999. Drama van Aki Kaurismäki. Met o.a. Sakari Kuosmanen, Kati Outinen, André Wilms, Markku Peltola en Elina Salo.

De vierde bewerking voor de film van het drakerige melodrama van Juhani Aho uit 1911 (dat speelt rond 1780) in moderne setting, maar in oude stijl: zwart-wit en als zwijgende film. Hoewel de aanpak origineel en gewaagd is, blijft het verhaal huilerig en werkt de afwezigheid van echt geluid niet alleen anachronistisch, maar is het ook nog storend, hoe pardoxaal dit ook klinken mag (er zijn tussentitels en er klinkt in de achtergrond muziek die aan de bioscoop van toen met een explicateur moet doen herinneren). Juha (Kuosmanen) is een landbouwer die mank loopt. Hij is gelukkig getrouwd met de aantrekkelijke blonde Marja (Outinen). Samen gaan ze iedere week naar de markt op de motor om hun bloemkolen te verkopen die ze in de zijspan meenemen. Dan staat op een dag de duivelachtige Shemeikka (Wilms) met zonnebril op hun pardijselijke land met een fraaie Chevrolet Corvette. Hij heeft een kokende motor en het stel verleent hem 'hulp': Juha haalt vier zuigers los zodat Shemeikka als gast moet blijven. De in maatkleding uitgedoste oudere playboy is weg van de knappe Marja en hij verleidt haar. Hij neemt haar mee naar de grote stad. De naïeve Marja, die dacht dat het om een uitstapje ging, ontdekt dat ze opgesloten wordt in een bordeel, gelijk de hel. Juha is vertwijfeld en machteloos. Het scenario is van regisseur Kaurismäki. Op de motorkap van de Chevy staat 'Sierck', een cinefiel grapje dat een verwijzing is naar de grootmeester van de melo's, Douglas Sierck. Het camerawerk is van Timo Salminen en ziet er goed uit.

Leningrad Cowboys Meet Moses

1994 | Muziek

Finland​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Muziek van Aki Kaurismäki. Met o.a. Matti Pellonpää, Kari Väänänen, André Wilms, Nicky Tesco en Nathalie Helies.

Hoewel de Leningrad Cowboys de Slechtste Rock `n` Roll-band Aller Tijden zijn, hebben ze toch hun weg gebaand naar de top- tien in Mexico. Een aantal leden van de band (uit de vorige film) doet niet meer mee, ze zijn z.g. kapot gegaan aan de tequila (dat scheelt weer in de bezetting en de kosten). Ze besluiten naar New York te gaan om een concert te geven op Coney Island, waar ze hun verraderlijke manager Vladimir weer ontmoeten, die zegt dat hij nu Moses is en achterna gezeten wordt door de Amerikaanse geheime dienst. Hij zou de neus van het Vrijheidsbeeld ontvreemd hebben. Hij vraagt de Leningrad Cowboys of ze hem willen begeleiden naar het beloofde land, Siberi[KA3]e. Zoals dat zo vaak het geval is met de B-kant van een hit, is er niks aan. De grap (uitgezonderd de wandeling op het water) is er duidelijk vanaf en de film draagt alle sporen van haast. Dat is heel jammer, want de fans die de vorige film om zich heen wist te verzamelen, zullen teleurgesteld zijn. Het prachtige camerawerk van Timo Salminen en de redelijke afwerking kunnen de prent niet redden. Het scenario is van Kaurismäki, Sakke Järvenpää en Mato Valtonen. De zangeres van Babylon zal door ware insiders uit de filmbranche herkend worden als de dame van het Finse Filminstituut, die de films op internationale markten vertegenwoordigt.