Jean-Pierre Pouret: muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Voulez-vous un bébé Nobel?

1980 |

Frankrijk 1980. Robert Pouret. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Darry Cowl, Daniel Prévost, Patricia Lesieur en Dany Saval.

Kunstmatige inseminatie met een Nobelprijswinnaar als donor resulteert in een baby die direct na de geboorte al kan praten. Een professor laat zich uit ideële overwegingen met andere geleerden strikken voor een spermabank, maar de vraag blijkt spoedig groter dan het aanbod. Het uitgangspunt is al niet erg fris en geestig, maar zelfs voor de hand liggende grappen daarover zijn binnen twintig minuten opgebruikt, zodat ruim een uur amechtige verveling volgt.

Maison de plaisirs

1978 | Drama, Avonturenfilm

Frankrijk 1978. Drama van Francis Leroi. Met o.a. Nadja Santos, Thierry de Brem, Francette (France) Maillol (Lomay), Max Douchin en Théo.

Vanuit het niets is Thomas in een schitterende positie terechtgekomen, zodat zijn neven jaloers worden. Ze maken plannen om hem te doden tijdens een erg onrustige jachtpartij, waarbij uiteindelijk een van de neven het loodje legt. Het onderwerp gaat nog wel, maar de intrige is niet goed gelukt. De personages zijn mat, en de zelfingenomen regie is tamelijk gewaagd.

Positions danoises

1977 | Erotiek

Frankrijk 1977. Erotiek van Jean Rollin. Met o.a. Aude Lecocq, Guy Peyraud, Willy Braque, Charlie Schreiner en Jean-Claude Baboulin.

Bloemlezing van copulaties in alle houdingen, in het huis van een zeer ruimdenkende romanschrijfster. We betreuren nog maar eens de afwezigheid van een scenario maar het ontbreekt Jean Rollin niet aan talent. Als voyeur gaat hij tamelijk ver in een film waarin de censuur flink heeft gesneden en die alle ingrediënten van een derderangsfilm bevat. Ook bekend als PRENEZ MOI.

Les plaisirs solitaires

1977 | Erotiek

Frankrijk 1977. Erotiek van Francis Leroi. Met o.a. Maryline Guillaume, Siegfried Cellier, Arlène Chris Martin, Hervé Amalou en Jean-Baptiste Ory.

De veelsoortige seksuele avontuurtjes van drie jonge vrouwen `op zoek naar het geluk` (sic). Eerlijk gezegd meer erotisch dan pornografisch en van vulgaire sc[KA2]enes en dialogen is geen sprake. Uiteraard ontbreekt een scenario maar de regie is verzorgd en te lachen valt er ook. Een van de (zeer) zeldzame regisseurs die het genre van de algehele nietszeggendheid redt.

Entrecuisses

1977 | Erotiek, Komedie

Frankrijk 1977. Erotiek van Reinhard Brulle. Met o.a. Brigitte Van Meerhaeghe, Guy Peyraud, Joël Charvier, Annouchka en Stevie Stover.

Krachttoeren en misverstanden in een huis: de echtgenoot keert midden in een partijtje loltrappen terug. Goed in scène gezet, in de vorm van een erotische komedie, en de regie is verzorgder dan gewoonlijk in het pornogenre. Ook bekend als POSSESSIONS.

Shocking

1976 | Erotiek

Frankrijk 1976. Erotiek van Claude Mulot. Met o.a. Emmanuelle Parèze, Karine Gambier, Corine Sintes, Jacques Insermini en Gilbert Servien.

Losbandig gedrag om aan de angst te ontsnappen want de spanning tussen het Kremlin en het Witte Huis stijgt. Dan drukt de President van de Opperste Sowjet door een onhandige beweging op de rode knop en de aarde explodeert. Speciaal geschikt voor een zeer dom publiek. Mulot is het pseudoniem van Frédéric Lansac.

Echanges de partenaires

1976 | Erotiek

Frankrijk 1976. Erotiek van Claude Mulot. Met o.a. Guy Royer, Thierry de Brem, Karine Gambier, Moanie Munier en Jack Gatteau.

Vrije partnerruil tussen twee stelletjes. Claude Mulot is een van de (zeer) zeldzame regisseurs van pornografische films, die enige ambitie in zijn mise-en-scène aan de dag legt. Jammer dat de censuur in haar enthousiasme alles heeft verpest. Ook bekend als UN HOMME ET DEUX FEMMES en L'EDUCATRICE.

La Soupe froide

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Julian Negulesco, Christine Laurent, Sylvie Milhaud, Jean-Jacques Moreau en Raymond Bussières.

Verkoopsters uit Parijs gaan 'gezond leven' in een dorpje in de Ardèche, waar hun komst nieuwsgierigheid en argwaan wekt én de interesse van de lokale jongeheren. Boven die kandidaten verkiezen ze een driehoeksverhouding met een schuchtere Italiaanse gastarbeider, waardoor de vooroordelen hoog aanwakkeren, maar zich niettemin levensblij ten goede keren. Het onverwacht happy end ontneemt het beeld van intolerantie veel scherpte, dat voordien met de overtuigende felheid is getekend en boeiend gecontrasteerd wordt met getoonde vitaliteit zonder ironie van de jonge hoofdrollen. Een veelbelovend debuut van regisseur Pouret, die in zijn volgende films zou vastlopen in de traditionele stijl van de Franse komedie.