Erland von Koch: muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

Flicka och hyacinter

1950 | Drama

Zweden 1950. Drama van Hasse Eckman. Met o.a. Eva Henning, Ulf Palme, Birgit Tengroth, Anders Ek en Keve Hjelm.

De zelfmoord van zijn jonge buurvrouw zet een schrijver aan tot onderzoek naar de motieven van haar daad. Uit gesprekken met haar ex-echtgenoot en haar vroegere minnaars vormt zich uiteindelijk het beeld van een gefrustreerde lesbienne die na een ontmoeting met haar ex-vriendin niet verder wilde leven. Een van de films die de Zweedse cinema destijds de reputatie van 'gewaagdheid' gaven, niet eens door de uitbeelding alswel door de keuze van het onderwerp. Dat is inmiddels achterhaald en hoewel de presentatie en het goede spel vrij zijn van sensationalisme is de strekking nogal moralistisch.

Fängelse

1949 | Drama, Experimenteel

Zweden 1949. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Doris Svedkund, Birger Mamsten, Eva Henning, Hasse Ekman en Stig Olin.

Een journalist wordt door bevriende regisseur in contact gebracht met een prostituée over wie hij scenario zou moeten schrijven. Hij heeft een zelfmoordpoging achter de rug, zij heeft haar baby verdronken en die voorgeschiedenis maakt hun liefde zowel praktisch als psychisch. Vroege film van Bergman toont op hem op zijn zwartgalligst, maar laat ook zien dat hij nog op zoek is naar een eigen filmvorm door de afwisseling van stijlen, de expressionistische fotografie en de surrealistische droomscènes. Deze frappante beelden leiden de aandacht van het drama en van de personages af.

Hamnstad

1948 | Drama

Zweden 1948. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Nine-Christine Jönsson, Bengt Eklund, Berta Hall, Mimi Nelson en Erik Hell.

Een zeeman leert in Göteborg een meisje kennen, dat zich in de haven heeft proberen te verdrinken. Flash-backs maken de redenen van haar minderwaardigheidscomplex duidelijk: ouders die hun frustraties op haar afreageerden, bittere ervaringen in een opvoedingstehuis, een om haar verleden gedwarsboomde liefde en het beangstigende voorbeeld van een vriendin die stierf door abortus. Zowel qua situering als vorm en muziek door QUAI DES BRUMES geïnspireerde Bergman-film, met voor hem ongewone maatschappijkritiek. Gelukkige romance met de zeeman is weinig overtuigend en vooral een kapstok voor de herinneringsbeelden. Scenario van regisseur Bergman. Camerawerk van Gunnar Fischer.

Musik i mörker

1947 | Drama

Zweden 1947. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Birger Malmsten, Mai Zetterling, Bengt Eklund, Bibi Skoglund en Hilda Bergström.

Een sinds een ongeval in zijn diensttijd blinde jongeman wil als volwaardig lid van de maatschappij geaccepteerd worden, maar krijgt alleen maar minderwaardige baantjes. Een verloren wedstrijd met een kennis van een vriendin brengt paradoxaal genoeg troost, omdat hij tenminste niet ontzien is. Deze film van Bergman zonder eigen scenario boeit zowel om het thema als de destijds gangbare geaccentueerde stijl met veel close-ups en een symbolische droomscène, die inmiddels weer als ongewoon en bijzonder overkomt. Goed geacteerd.

A Ship Bound for India

1947 | Drama, Experimenteel

Zweden 1947. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Birger Malmsten, Holger Löwenadler, Gertrud Fridh, Anna Lindahl en Lasse Krantz.

De gebochelde zoon van een scheepskapitein wordt door de vader van zijn geliefde geminacht en na rivaliteit om de liefde van het meisje zelfs naar het leven gestaan. Na een zelfmoordpoging wordt hij bevrijd van zijn minderwaardigheidscomplex en vindt hereniging plaats met het meisje. Een melodramatische Bergman-film die boeit door de tekening van het claustrofobische bestaan aan boord enerzijds en die van het provinciaal revuetheater (waar het meisje vandaan komt) anderzijds. Een groteske rol van Löwenadler als de vader die opschept over zijn avonturen en verre reizen en door toenemende blindheid wegvlucht in fantasievaarten.

Kris

1945 | Drama

Zweden 1945. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Marianne Löfgren, Inga Landgré, Dagny Lind, Stig Olin en Allan Bohlin.

Een door haar pleegmoeder opgevoede jonge vrouw wordt teruggeëist door haar eigen moeder, die een nieuwe minnaar heeft. De man verleidt het meisje, maar pleegt na te zijn betrapt door de moeder zelfmoord. Bergmans debuutfilm contrasteert een onvoldoende aannemelijk gemaakte sombere intrige met het idyllisch getekend leven in een provinciestad. Cynisme en zelfmedelijden van de mannenrol zijn niet uitgediept, maar de vrouwen worden in hun onderlinge relatie en rivaliteit nu reeds opmerkelijk getekend. Claustrofobische fotografie en erg nadrukkelijke sfeermuziek maken de film nogal ouderwets.