Renzo Arbore: regie, cast en muziek.
Er zijn 5 films gevonden.

Joe e suo nonno

1992 | Muziek, Komedie

Italië 1992. Muziek van Giacomo De Simone. Met o.a. Edoardo Bennato, Francesca Morante, Lino Banfi en Renzo Arbore.

De Italiaanse zanger Bennato in een dubbelrol als Joe Sarnataro, een jonge musicus, en diens grootvader Vincenzo. Joe komt na een lang verblijf in de V.S. terug naar Napels. Met zijn oude gabbers van de blues-rockband The Blue Stuff speelt hij nummers waarvan de teksten ontleend zijn aan gedichten van zijn grootvader, een gepensioneerde trambestuurder. Tussen de bedrijven door heeft Joe ook nog tijd om de camorra te bestrijden en verliefd te worden op een lerares die wordt achtervolgd door een maniakale rector. Leuk en onderhoudend, vooral voor liefhebbers van blues.

Concerto per l'Aids

1992 | Musical

Italië 1992. Musical van Adriana V. Borgonovo. Met o.a. Renzo Arbore, Mimmo Liguoro, Ornella Vanoni, Luca De Filippo en Lindsay Kemp.

Een reportage over concert gegeven in het kader van de strijd tegen AIDS. Deze avond vond plaats in de schitterende, pas gerestaureerde paleistuinen van Reggia di Caserta bij Napels, ten bate van Anlaids, de organisatie voor aidsonderzoek en - preventie. Elke optredende artiest spreekt zijn bezorgdheid er over uit. Mimmo Ligourno opent de avond met een speech en Renzo Arbore praat de show aan elkaar. Interessant zijn de vertolkingen van danser/mimespeler Lindsay Kemp, het Alvin Aily Dance Theatre, de Roemeense balletdanser George Jancu en de sopraan Maria Dragoni. Maar het paleis van Reggia di Caserta steelt toch de show.

Odore di pioggia

1989 | Drama

Italië 1989. Drama van Nico Cirasola. Met o.a. Toto Onnis, Agneta Vossgard, Mario Mancini, Grazia Daddario en Renzo Arbore.

Een lichthartige, satirische en van intrige gespeende reeks komische schetsen van het leven in een klein stadje in Zuid- Itali[KA3]e, waarbij met name de verlangens en dagelijkse bezigheden van de jonge, werkloze dichter Toto (Onnis) belicht worden. Toto is de zoon van de plaatselijke stationschef, die vlakbij het spoor woont. Hij gaat op bezoek bij allerlei dorpstypetjes en fantaseert over een blonde muze, terwijl hij stoeit met de ontevreden echtgenote van een Amerikaanse militair. Het tempo van deze film is te traag en regisseur Cirasola heeft onvoldoende komische en filmische inspiratie. Ook bekend als THE SCENT OF RAIN.

FF.SS. cioè... che mi hai portato a fare sopra a Posillipo se non mi vuoi più bene?

1983 | Komedie

Italië 1983. Komedie van Renzo Arbore. Met o.a. Luciano de Crescenzo, Renzo Arbore, Roberto Benigni en Isabella Biagini.

Renzo Arbore en Crescenzo spelen zichzelf wanneer ze in Rome op zoek gaan naar ideeën voor een nieuwe show. Ze dolen door de stad in de hoop dat ze een creatieve inval krijgen of op zijn minst mensen uit de show-business tegenkomen. Voor het huis van Federico Fellini speelt de wind hun een origineel scenario van de grote regisseur zelf in handen. Ze denken dat hun kostje gekocht is, maar er komt een kink in de kabel. Het lijkt alsof Arbore deze film tussen de bedrijven door heeft gemaakt: hij amuseert zich en neemt de zaken niet al te ernstig.

Il Pap'occhio

1980 | Komedie

Italië 1980. Komedie van Renzo Arbore. Met o.a. Roberto Benigni, Isabella Rossellini, Manfred Freyberger, Luciano de Crescenzo en Renzo Arbore.

De paus wil de jeugd uit de disco houden en in de kerk lokken door een Vaticaans tv-station op te richten en daarop concurrerende populaire showprogramma's uit te zenden. De tv- makers installeren zich in de Sixtijnse kapel en laten de fresco's van Michelangelo overschilderen, maar de eerste uitzending resulteert in een mislukking. Het filmdebuut van de tv-satiricus Arbore dankt veel aan de opvallende gelijkenis van acteur Freyberger met Johannes Paulus, maar de vormeloosheid en het rusteloos camerawerk ondermijnen de humor die alleen bij vlagen - vooral in de rol van Bernini - echt geslaagd is en sterk steunt op bekendheid met de media in Italië en Arbores eigen tv-show.