Mazlum Cimen: muziek.
Er zijn 2 films gevonden.

Hejar

2002 | Drama

Turkije​/​​Griekenland​/​​Hongarije 2002. Drama van Handan Ipekçi. Met o.a. Sükran Güngör, Dilan Erçetin, Füsun Demirel, Ismail Hakki Sen en Yildiz Kenter.

De zesjarige Hejar (Erçetin) is een Koerdisch meisje dat wees werd toen haar ouders vielen onder de kogels van Turkse militairen bij een actie in Oost-Turkije. Ze kwam bij familie in Istanbul terecht. Als de politie een inval doet in haar appartement op zoek naar Koerden, verbergt Hejar zich in een kast. Ze blijft alleen over. De gepensioneerde rechter Rifat Bey (Güngör), die naast haar woont ontfermt zich over Hejar. Tussen de oude rechter en het kleine meisje ontstaat een speciale band. Het scenario van regisseuse Ipekçi is niet vrij van sentiment, maar haar film wordt dankzij haar zekere regie gesierd door aandoenlijk spel. In eigen land sloeg de film aan, over twee generaties, twee talen en twee culturen. Hij trok meer dan honderdduizend bezoekers en werd oa bekroond op het filmfestival van Antalya. Maar daarop werd de film verboden en was alle hoop op de Turkse inzending voor de Oscar als Beste Buitenlandse film vervlogen. Hejar betekent in het Koerdisch onderdrukking.

Kalte Nächte

1994 | Drama, Muziek

Duitsland 1994. Drama van Kadir Sözen. Met o.a. Rahim Cakmak, Levent Elmas, Volkan Pinardag, Ferdi Cetinkaya en Menderes Samancilar.

Het is jammer dat regisseur S[KA3]ozen maar honderdtwintig duizend mark ter beschikking had om dit boeiende verhaal over een verspilde jeugd van een viertal Turkse jonge straatmuzikanten te verfilmen. Zij worden uitgebuit door hun drankzuchtige beschermer Mahmud (Samancilar). S[KA3]ozen is van huis uit maker van documentaires en deze vaardigheid zit de gehele rolprent ingebakken, hoewel heel wat fragmenten subliem zijn en neorealistisch aandoen in de stijl van de grote Italiaanse meesters. Als de vier straatarme muzikanten eindelijk een beetje succes hebben en de mogelijkheid krijgen om een plaat te maken, wil Mahmud de greep op hen niet verliezen en zorgt ervoor dat Aziz (Pinardag) de blinde zanger van het kwartet een dodelijk ongeluk overkomt. Het overgeleven trio, luitspeler Jacky (Cakmak), trommelaar op de daboerka Tam Tam (Cetinkaya) en violist Tomix (Elmas), steken daarop de valse Mahmud neer, maar ze blijven zonder hoop. Behalve Samancilar hebben de overige hoofdrollen geen enkele beroepservaring en dat valt wederom te betreuren, want dat haalt het resultaat van deze film die potentieel heel sterk is, toch omlaag. Veel hilarische, onvergetelijke scènes echter, zoals de emmerende Tomix en zijn muildier, net zoals de muziek van Mazlum Cimen. In Turkije op diverse festivals meervoudig bekroond.