Guy Saint-Jean: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Camomille
Frankrijk 1988. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Rémi Martin, Monique Chaumette, Guy Saint-Jean en Albert Delpy.
Guy Saint-Jean: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Goto l'île d'amour
Frankrijk 1968. Experimenteel van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Pierre Brasseur, Ginette Leclerc, René Dary, Ligia Branice en Jean-Pierre Andreani.
Guy Saint-Jean: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Jeu de massacre
Frankrijk 1967. Komedie van Alain Jessua. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claudine Auger, Michel Duchaussoy, Anna Gaylor en Eléonore Hirt.
Guy Saint-Jean: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
La vie à l'envers
Frankrijk 1964. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Charles Denner, Anna Gaylor, Guy Saint-Jean, Nicole Gueden en Jean Yanne.
Guy Saint-Jean: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

Camomille

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Rémi Martin, Monique Chaumette, Guy Saint-Jean en Albert Delpy.

Een op het eerste gezicht doodgewone geschiedenis over een ambachtelijke banketbakker en een eenzame onbekende met wie het steeds verder bergafwaarts gaat. Bovendien is zij ernstig verslaafd aan drugs. Deze wonderlijke verbintenis blijkt tegen alle verwachtingen in duurzaam en gelukkig te zijn. Dit alles speelt zich af in de Parijse buitenwijken. Met zijn diepgevoelige en impressionistische talent slaagt Mehdi Charef (die ook LE THE AU HAREM D'ARCHIMEDE en MISS MONA maakte) er van begin tot eind in het scenario boeiend en geloofwaardig te laten overkomen. Bovendien past het camerawerk van Patrick Blossier prima bij de sfeer in de film.

Goto l'île d'amour

1968 | Experimenteel, Fantasy

Frankrijk 1968. Experimenteel van Walerian Borowczyk en Walérian Borowczyk. Met o.a. Pierre Brasseur, Ginette Leclerc, René Dary, Ligia Branice en Jean-Pierre Andreani.

De titel (Goto, het eiland van de liefde) is ironisch, want op het fictieve eiland bespioneert men elkaar en zucht de bevolking onder het juk van een krankzinnige dictator. Er is een theater waar onthoofdingen te zien zijn, er bestaan apparaten om vliegen te doden en er zijn andere akelige dingen die een concentratiekamp-achtige wereld suggereren. In die wereld speelt zich een ongelukkige, hopeloze en hartstochtelijke liefdesgeschiedenis af.

Jeu de massacre

1967 | Komedie, Avonturenfilm, Misdaad

Frankrijk 1967. Komedie van Alain Jessua. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Claudine Auger, Michel Duchaussoy, Anna Gaylor en Eléonore Hirt.

Het striptekenende en -schrijvende echtpaar Pierre (Cassel) en Jacqueline Meyrand (Auger) heeft weinig succes, maar vindt een fan in wereldvreemde rijkeluiszoon Bob Neuman (Duchaussoy) die zich met hun held identificeert. Ze gaan bij hem inwonen, maar de vereenzelviging van de gastheer met hun verzinsels leidt bijna tot echte misdaden. Deze vernuftige film haakte met stripverbeeldingen in op de toenmalige pop-art-rage, die nu doorzichtig modieus is en de humor met leedvermaak is even vaak doeltreffend als hoogst irritant. De Comédie Française acteur Duchaussoy maakt een sterk filmdebuut als de stripfan. Het scenario is van regisseur Jessua, die daarvoor in Cannes werd gelauwerd. Het camerawerk is van Jacques Robin. Eastmancolor, Mono.

La vie à l'envers

1964 | Drama

Frankrijk 1964. Drama van Alain Jessua. Met o.a. Charles Denner, Anna Gaylor, Guy Saint-Jean, Nicole Gueden en Jean Yanne.

Jacques Valin (Denner), een dertiger met een ongecompliceerd privé- en beroepsleven ontdekt een diepe bevrediging in feitelijk en psychisch isolement waarin hij voorwerpen net zo lang observeert totdat hij ze niet meer ziet. Hij vervreemdt van zijn omgeving en verliest het tijdsbesef met een fataal gevolg voor zijn beroep en huwelijk. Een kamer in een psychiatrische inrichting waar hij alleen is met een bandrecorder maakt hem volmaakt gelukkig. De film verplaatst zich in de visie van de hoofdpersoon zonder hem als 'geval' te benoemen of te analyseren. De meditatiemode sindsdien maakt het verhaal minder opmerkelijk dan destijds, maar de suggestiviteit van de beelden en verinnerlijkt en ietwat ironisch spel van Denner houden de aandacht vast. De film bwerd bekroond op het festival van Venetië met een aanmoedigingsprijs voor debutanten. Het scenario is van regisseur Jessua. Het camerawerk is van Jacques Robin. Mono.

imdb: Zoek Guy Saint-Jean op IMDB