Igor Tyczka: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Thanatos Palace Hôtel
Frankrijk 1990. Sciencefiction van James Thor. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Gérard Hérold, Igor Tyczka en Aïna Walle.
Igor Tyczka: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Thanatos Palace Hôtel
 James Thor, 1990
Le piège
Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.
Igor Tyczka: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le piège
 Serge Moati, 1990
Au nom de tous les miens
Frankrijk/​Canada 1983. Oorlogsfilm van Robert Enrico. Met o.a. Michael York, Brigitte Fossey, Jacques Penot, Helen Hughes en Jean Bouise.
Igor Tyczka: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
La Vie de Berlioz
Frankrijk/​USSR/​België 1982. Biografie van Jacques Trebouta. Met o.a. Daniel Mesguich, Robert Rimbaus, Nadine Alari, Mathieu Kassovitz en Anne-Laure Meury.
Igor Tyczka: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
La Vie de Berlioz
 Jacques Trebouta, 1982

Thanatos Palace Hôtel

1990 | Sciencefiction, Misdaad, Horror

Frankrijk 1990. Sciencefiction van James Thor. Met o.a. Jean-Pierre Bacri, Gérard Hérold, Igor Tyczka en Aïna Walle.

Het Thanatos Palace Hotel, een min of meer geheim genootschap, biedt (welgestelde) mensen die zelfmoord willen plegen, de mogelijkheid om voor 2000 dollar alles op comfortabele wijze te laten regelen. Er gebeuren natuurlijk rare dingen en de vraag is of iedereen wel vrijwillig handelt. Een zeer onevenwichtige mengeling van politie- en SF-film met een onderwerp dat veel minder origineel is dan het lijkt. De vertolkingen zijn al even onevenwichtig, terwijl een aantal scènes dicht in de buurt van horror komen.

Le piège

1990 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.

In de herfst van 1940 reizen Parijzenaars Joseph Bridet (Dussolier), journalist, en zijn vrouw Yolande (De Capitani) naar Lyon, dat in het niet bezette deel van Frankrijk ligt, en dat met de nazi`s collaboreert. Bridet wil Engeland bereiken om zich bij generaal de Gaulle te voegen. Door dubbelspel hoopt hij in Vichy met de hulp van zijn hooggeplaatste `vriend` Basson (Aumont), een verlofpas te krijgen voor Marokko, dat ook bij Vichy-Frankrijk hoorde. Daar kan hij een plaats krijgen op een vliegtuig voor Londen. Zijn te minzame, onzekere houding wekt de argwaan van zijn vijanden, die hem in de val laten lopen. Typische Franse zienswijze over de oorlogstijd (1939-44), zwakjes uitgevoerd met onwaarschijnlijke situaties. Het scenario is van Jean-Claude Grumberg naar de roman van Emmanuel Bove. Het sfeervolle camerawerk is van Charlie Gaëta en is ondergedompeld in sombere tinten.

Au nom de tous les miens

1983 | Oorlogsfilm, Biografie

Frankrijk​/​​Canada 1983. Oorlogsfilm van Robert Enrico. Met o.a. Michael York, Brigitte Fossey, Jacques Penot, Helen Hughes en Jean Bouise.

Een Poolse jood weet het getto van Warschau in WO II te overleven, maar vervolgens verliest hij zijn gehele gezin tijdens een bosbrand. Deze uit een langere tv-serie samengestelde film is gebaseerd op de autobiografie van Martin Gray; hij schiet in de oppervlakkige tekening van de joodse folklore en de breed uitgemeten concentratiekampgruwelen zijn doel voorbij (een hommage aan de levensmoed-ondanks-alles). De film moet jammer genoeg als ergerlijke exploitatie beschouwd worden. De gebrekkige nasynchronisatie van de internationale cast ondermijnt de authenticiteit. Een goede rol van Penot als de jeugdige Gray, maar York kan in zijn dubbelrol als Gray sr. en de oudere hoofdpersoon weinig indruk maken. (Boedapest en Hongarije staan overigens overtuigend model voor Warschau en Polen)

La Vie de Berlioz

1982 | Biografie, Muziek, Drama

Frankrijk​/​​USSR​/​​België 1982. Biografie van Jacques Trebouta. Met o.a. Daniel Mesguich, Robert Rimbaus, Nadine Alari, Mathieu Kassovitz en Anne-Laure Meury.

Mini-serie over het vrij bewogen leven van de Franse componist Hector Berlioz en zijn voor de 19e eeuw buitenissige fantastische werken die niet steeds in de smaak vielen. De serie legt de nadruk op zijn mislukkingen en triomfen, zijn faillissementen en plotselinge rijkdom, zijn reizen naar Itali[KA3]e, Duitsland, Oostenrijk en vooral Rusland, zijn eerste liefdespassie en zijn relaties met o.a. de pianiste Camille Moke, de Engelse actrice Harriet Smithson (die zijn echtgenote werd), de zangeres Marie Recio, de verleidelijke Russin Liouba. Een mengsel van melodramatiek en biografische elementen. De titelrol-speler Mesguich tracht de hevig gekwelde musicus uit te beelden maar hij vestigt zelden de indruk dat er weinig componisten waren die zo door karikaturisten werden bespot, geplaagd en achtervolgd als Berlioz.

imdb: Zoek Igor Tyczka op IMDB