Xavier Deluc

Le pianiste

Spanje​/​​Frankrijk 1998. Drama van Mario Gas. Met o.a. Serge Reggiani, Laurent Terzieff, Pere Ponce, Jordi Mollà en Pauline Galvez.

Sud lointain

België​/​​Frankrijk 1997. Drama van Thierry Chabert. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Yerlès, Xavier Deluc, Elise Tielrooy en Pierre Forest.

Terre indigo

Frankrijk 1996. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Francis Huster, Marie-José Nat, Xavier Deluc, Thomas Sagols en Mireille Darc.

Tales of The Wild: The Other Side Of The Law

Canada​/​​Frankrijk 1996. Western van Gilles Carle. Met o.a. Jürgen Prochnow, Yves Rénier, Xavier Deluc, Marc De Jonge en Johnny Morina.

Barrage sur l'Orénoque

Venezuela​/​​Frankrijk 1995. Avonturenfilm van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Georges Corraface, Catherine Jacob, Anne-Marie Pisani en Luna Sentz.

Na de plotselinge dood van haar echtgenoot aanvaardt Dominique Vallorie (Bourgine) de leiding over diens opdracht, een dam bouwen op de Orinoco in Venezuela, van hem over te nemen. Ter plaatse merkt ze al vlug dat het heel wat moeilijker zal gaan dan ze dacht. Niet enkel is de Amerikaanse concurrentie bijzonder sterk, maar bovendien voelt ze zich bedreigd. Was de dood van haar man wel degelijk een ongeval of was het moord? Er ontwikkeld zich een liefdesrelatie tussen haar en Pablo (Corraface) wanneer ze ontdekt dat ze zwanger is van haar overleden man. Een verhaal dat niet zou misstaan in een romantisch blad voor overrijpe bakvissen, maar dat schitterend (en met een gigantisch budget) in beeld gebracht werd. De acteurs leven zich goed in hun rol in maar worden tegengewerkt door het scenario van Patrick Meadeb, Margarita Cadenas en Georges Desmouceaux, naar een verhaal van Cadenas en Meadeb. Oogstrelende fotografie van Armand Marco. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen. Nicam Stereo.

Un jour avant l'aube

Frankrijk 1994. Oorlogsfilm van Jacques Ertaud. Met o.a. Jean-Pierre Bouvier, Xavier Deluc, Maurice Barrier, Yan Epstein en Pierre-Octave Arrighi.

Engeland, juni 1944. Meer dan vierhonderd Fransen hebben zich vrijwillig gemeld om deel uit te maken van de S.A.S. (Special Air Service). Ze volgen een training in een militaire basis. De officieren Deluc en Epstein worden samen met een tien andere soldaten boven Bretagne gedropt. Zij hebben als missie de opmars van de Duitse legers te saboteren tijdens de invasie in Normandië. De film werd gemaakt als eerbetoon aan de dikwijls miskende heldendaden van de Franse para's in een beslissende eindfase van WO II. Het scenario van Bruno Tardon en Ertaud, naar een verhaal van Georges Caitucoli, is net iets te chauvinistisch en te Frans om internationaal aan te slaan. Een dergelijke hulde mag niet ontsporen in een verheerlijking. Fotografie van Jean-Claude Hugon.

L'éducateur : Trop libre pour toi

Frankrijk 1994. Misdaad van Dominique Tabuteau. Met o.a. Xavier Deluc, Marie-Dominique Dessez, Saïd Taghmaoui, Joan Titus en Chad Chenouga.

Bruno Corr[KA2]eze (Deluc), een opvoeder tewerkgesteld door stadsbestuur van Marseille, is verantwoordelijk voor opvang van adolescenten die in de criminaliteit dreigen te belanden. E[KA1]en van de jongeren is Momo Jamel (Taghmaoui), een intelligente knaap die er echter meer voor voelt in de voetsporen van zijn oudere broer Jeff (Chenouga) te treden en een handeltje in gestolen wagens op te zetten dan zijn studies af te maken. Na wat warrige start volgt een plot dat de aandacht gaande houdt. Overtuigend spel, vooral van Taghmaoui, ook één van de helden uit de bioscoopfilm LA HAINE.

L'affaire Dreyfus

Frankrijk​/​​België 1994. Historische film van Yves Boisset. Met o.a. Thierry Frémont, Pierre Arditi, Bernard-Pierre Donnadieu, Christian Brendel en Philippe Volter.

Tweedelige Frans-Belgische tv-film over de joodse Franse legerkapitein Dreyfus (Frémont) die in 1894 van spionage werd beschuldigd. Hij zou militaire geheimen aan de Duitsers hebben doorgegeven. Bij gebrek aan bewijzen laat het ministerie valse documenten verspreiden om Dreyfus te kunnen veroordelen. Zijn vrouw Lucie (Morante) en zijn broer (Volter) roepen de hulp van de pers in. In feite was het de Franse legerkommandant Charles Walsin Esterhazy (Arditi), overladen met schulden, die aan de Duitse autoriteiten voorstelde militaire inlichtingen te verkopen. Alles wordt in het werk gesteld om de zaak Dreyfus in de doofpot te houden en Esterhazy vrijuit te laten gaan. Diens proces is dan ook een farce, wat Emile Zola (Drouot) tot een woedend J`accuse inspireert. In 1899 komt de waarheid dan toch aan het licht en Dreyfus krijgt gratie (hij werd pas in 1906 in ere hersteld). Merkwaardig sterke tv-film, geschreven door Jorge Semprun en Boisset naar het boek L'affaire van Jean-Denis Bredin. Met zorgvuldige precisie worden de gebeurtenissen beschreven die leidden tot een der grootste crises van de Derde Republiek. Geslaagde epoque-reconstitutie met een schitterende rolbezetting, met o.m. Mesguich als Léon Blum, Demy als Marcel Proust en Berger als de Duitse majoor Von Schwarzkoppen. Enkele te lange en trage passages neem je er graag bij. Bekroond met de Nymphe d'argent op het festival van Monte Carlo in 1995. Camerawerk van Yves Dahan en Robert-Jacques Loiseleux. Het duurde overigens ruim honderd jaar voordat het Franse leger de dwaling van de valse beschuldiging offcieel erkende. Dreyfus stierf in 1935 in een zekere vergetelheid, maar zijn zaak is onlosmakelijk verbonden aan het door de autoriteiten georkestreerde antisemitisme.

La piovra 6 - L'ultimo segreto

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1992. Thriller van Luigi Perelli. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Patricia Millardet, Remo Girone, Ferruccio De Ceresa en Bruno Cremer.

In de laatste sc[KA2]ene van LA PIOVRA 5 vertrekt het brein achter de mafia, Tano Cariddi (Girone), naar Afrika. In deze aflevering pakt anti-mafia smeris Davide Licata (Mezzogiorno) Cariddi in Afrika op en brengt hem terug naar Itali[KA3]e. In een spectaculair begin wordt Licata in het hoofd geschoten, maar hij overleeft deze aanslag. Carridi gaat samenwerken met de commissie onder leiding van generaal Amadei (De Ceresa). Hij wordt gesteund door Licata, die zich met het uitroeien van mafia-praktijken bezighoudt. Als zijn jongere zus wordt gekidnapt en verkracht, zint Cariddi alleen nog maar op wraak op zijn vroegere mafia- vrienden. De internationale zaken waarmee de mafia zich in deze zesdelige tv-serie bezighoudt, zijn wapen- en hero[KA3]inesmokkel tussen Turkije, Tsjechoslowakije en Itali[KA3]e, waarbij de mafiabazen Brenno (Mondy) en Ribeira (Deluc) tegen elkaar worden uitgespeeld. Een eersterangs produktie. Ook bekend als OCTOPUS 6: THE FORCE OF THE MAFIA.

Cour d'assises

Frankrijk 1992. Thriller van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Xavier Deluc, Catherine Frot, Anouk Ferjac, Alain Doutey en Sophier Carle.

De 25-jarige Petit Louis (Deluc) houdt van zon, vrijheid en vrouwen - van alle vrouwen: van de jonge hoer Frot tot de oudere, eenzame weduwe Ferjac. Hij overtreedt alle wetten, zowel die van de maatschappij als die van de onderwereld, maar dat laatste komt hem duur te staan, want hij wordt slachtoffer van een wraakactie. Naar de in 1941 gepubliceerde psychologische thriller van Georges Simenon. De gelauwerde Franse regisseur Tacchella weet het bekende Simenon-sfeertje van prostituées en schofterige types vrij goed in beeld te brengen.

Riviera

Frankrijk 1991. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Henri Serre, Sara de Saint-Hubert, Béatrice Camurat, Michel Albertini en Colette Bergé.

Eindeloze familiekroniek naar het model van DALLAS. Het uiterst vermoeiende feuilleton beweegt zich qua stijl voort tussen tragedie en klucht en de producenten hopen dat zo'n 25 jaar vol te houden! Een naar Europese normen herziene en gecorrigeerde 'soap opera' die het verhaal vertelt van een rijke familie aan de Côte-d'Azur en van hun vrienden, vijanden, concurrenten en lotgenoten. De GODFATHER voor de arme man! Technisch goed opgezet met een aantal ongetwijfeld door de computer gecreëerde stereotype personages, een paar publiekstrekkers, een massa tweederangs acteurs en bijrollen en de bijbehorende gages!

L'homme au double visage

Frankrijk 1991. Thriller van Claude Guillemot. Met o.a. Michel Duchaussoy, Arielle Dombasle, Serge Chauvet en Xavier Deluc.

Een briljant chirurg lijkt alles te lukken en niets lijkt hem te kunnen deren totdat een gangster die bij een overval gewond is geraakt zich onder bedreiging met een wapen door hem laat verzorgen. Een spoedoperatie is noodzakelijk en deze wordt uiteraard in het grootste geheim uitgevoerd. De chirurg kan natuurlijk alleen maar kiezen voor stilte en zwijgplicht.

Pitié pour les rats

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Ertaud. Met o.a. Roger Dumas, Xavier Deluc, Geneviève Fontanel, Céline Delrieu en Bruno Alain.

Julien (Dumas) en Yvonne (Fontanel) en hun dochter Solange (Delrieu) leiden, naar buiten toe, een rustig bestaan in een eensgezinswoning in een vredige voorstad aan de oever van de Marne. In werkelijkheid zijn het inbrekers van een zeldzame en vreemde soort, want zij houden van hun vak en 'respecteren' hun slachtoffers. Dan wordt het menens. Bekwame adaptatie van de roman van Jean Amila uit de 'Série Noire' van Gallimard, maar het is geen echte griezelfilm, want er zit, zoals te verwachten viel, heel wat humor in.

Les cavaliers aux yeux verts

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Michel Wyn. Met o.a. Irène Papas, Xavier Deluc, Claidia Ohana, Jean-François Garreaud en Héctor Alterio.

Ze zijn er met z'n vieren voor gaan zitten, onder hen de schrijver, om de roman La porte de Kercabanac van Loup Durand te bewerken. Dat levert een epos op, dat begint in Spanje en in Brazilië vervolgt. Verwarring, avontuur en verwikkelingen in overvloed, maar evenzeer enig gebrek aan samenhang in de vertelling. Deze tv-regisseur maakt deel uit van het leger voormalige cineasten die pech hadden, en hun toevlucht hebben gezocht tot de tv. Toch onderscheidt hij zich van het merendeel van deze groep, door de tot in het geringste detail bestede zorg aan het werk, en door zijn aandachtige beschrijvingen van ontroerende en overtuigende personages. Ondanks enkele langdradige stukken.

Le prix du silence

Frankrijk 1990. Mysterie van Jacques Ertaud. Met o.a. Claude Brasseur, Xavier Deluc, Anne Gautier, Jean-Christophe Lebert en Victor Garrivier.

Een klein stadje aan de Atlantische kust in 1945. Pierre Crozade (Brasseur), een verzetsstrijder van het eerste uur, heeft zijn plaats weer ingenomen als directeur van een fabriek. Aangezien zijn vrouw door de nazi's is vermoord, woont hij samen met een meisje waar hij zielsveel van houdt. Hij verbergt een geheim dat beetje bij beetje aan het licht zal komen, naarmate het kundige scenario naar het verhaal van Marianne Lewis- Schreiber zich ontwikkelt. De prestigieuze ex-filmregisseur Ertaud weet hoe hij sfeer moet creëren en beschikt over een opmerkelijke technische virtuositeit. Als je dan ook nog Brasseur voor je zaak weet te winnen, is de partij wel beklonken! Tamelijk

Un Conte de deux villes

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1989. Historische film van Philippe Monnier. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Serena Gordon, John Mills, James Wilby en Jonathan Adams.

De zoveelste verfilming van Dickens enige èchte historische roman in de vorm van een lange tv-film, oerdegelijk met een briljante Sir John Mills als Jarvis Lorry en Aumont als Dr. Manette. Dickens' stelling dat de onmenselijkheid van het Ancien Régime tot de Revolutie leidde komt in dit klassiek melodrama goed tot zijn recht.

Ne réveillez pas un flic qui dort

Frankrijk 1988. Misdaad van José Pinheiro. Met o.a. Alain Delon, Michel Serrault, Xavier Deluc, Patrick Catalifo en Raymond Gérôme.

Een bewerking van de griezelroman 'Clause de style' van Frédéric Fajardie over samenspanning van de politie met een doortastend extreem-rechts. Jammer dat er geen sprake is van een bepaalde aanpak, dat de personages zich zagen teruggebracht tot niet meer dan karikaturen, dat het scenario vol clichés zit, de afloop voorspelbaar is en het spel weinig subtiel.

Le disparu de la chambre close

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​België 1988. Misdaad van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Xavier Deluc, Caroline Cellier, Jose Miguel Illera en Will Danin.

Een onderzoek van dokter Garcin naar een erg klassiek geval in de misdaadliteratuur: de moord in een afgesloten ruimte. Het scenario van Claude Desaily voegt niets nieuws aan het thema toe maar de regie is degelijk en een weerzien met de ster-acteurs van Luis Buñuel senior, zoals Fernando Rey, is altijd leuk. Kortom, het is echt jammer dat Jean Luis Buñuel in 1975 moest stoppen met filmen voor het witte doek.

Fantômes en héritage

Duitsland​/​​Spanje​/​​Frankrijk​/​​België 1988. Mysterie van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Xavier Deluc, Caroline Cellier, Fernando Rey, Jose Miguel Illera en Will Danin.

In een Spaans spookkasteel wordt een getalenteerd en geestdriftig journalist (Deluc) verliefd op de mooie, jonge en geheimzinnige Cellier, getrouwd met Rey als een Schotse, oude, impotente lord. Voeg daarbij nog verschijningen, een kwakzalver, het mysterie van een verdwenen expeditie in een Amazone-woud, een schat, een gekke verzamelaar en je hebt de ingrediënten van een bizar verhaal en klimaat dat eigenlijk geen rationele verklaring hoeft. Voortreffelijk in beeld gebrachte en vertolkte miniserie.

La Brute

Frankrijk 1987. Thriller van Claude Guillemot. Met o.a. Xavier Deluc, Assumpta Serna, Jean Carmet, Rosette en Georges Claisse.

Verfilming van een roman van Guy des Cars. De film volgt het boek dat met deze namaakschrijver bijgenaamd 'Guy des Cares' heeft afgeraffeld. We kunnen deze film geen cijfer 0 geven als je let op het spel van Carmet. Ook Crauchet is altijd even doeltreffend in een onmogelijke rol. Deze debuutfilm doet het ergste vrezen voor de toekomst.

Cayenne-Palace

Frankrijk 1987. Avonturenfilm van Alain Maline. Met o.a. Richard Berry, Jean Yanne, Xavier Deluc, Olivia Brunaux en Anna Karina.

Conflicten tussen avonturiers en ingenieurs in Guyana waar men de vrouw zoekt. Een vreselijk banaal scenario, maar de film kan nog door de beugel door het spel van Yanne en Karina. Een schildering van een vreemd land met een ontzettend heet klimaat, vochtig en regenachtig (de titel lijkt ironisch bedoeld), waar de Indianen gewapend met pijl en boog rondrennen en het ruimtelijk centrum van Kourou (een beetje te veel aanwezig, maar hij is het die de film gesponsored heeft zoals men in het moderne Frans zegt). Een echte avonturenfilm, zoals men er maar weinig ziet.

Captive

Frankrijk 1987. Film noir van Paul Mayersberg. Met o.a. Oliver Reed, Irina Brook, Xavier Deluc, Corinne Dacla en Hiro Arai.

Rowena, een eenzame miljonairsdochter onder de plak van haar vader, wordt ontvoerd en opgesloten door drie zware jongens, die zich van de maatschappij hebben afgekeerd. Zij bemint ze alle drie en sluit zich bij hen aan. Dan gaat zij een leven met heel wat meer risico's tegemoet; twee van de drie schavuiten vinden de dood. De regisseur heeft dit tot op de draad afgesleten scenario niet weten op te frissen. Zeer clichématig, stereotiepe personages, behalve Brook die er het beste van probeert te maken. De talrijke bedscènes maken het produkt ook al twijfelachtig.

États d'âme

Frankrijk 1986. Drama van Jacques Fansten. Met o.a. Robin Renucci, Jean-Pierre Bacri, François Cluzet, Tchéky Karyo en Xavier Deluc.

Het moeilijke onderwerp heeft te veel met de Franse actualiteit (van toen) te maken om een publiek buiten de landsgrenzen te interesseren. Hoewel regisseur Fansten professioneel te werk is gegaan, is dat niet voldoende. Vijf linkse intellectuelen zijn vijf jaar na de overwinning van François Mitterrand als president van Frankrijk in 1981, in de politiek terechtgekomen. Ze komen aan het woord; weinig overtuigend omdat de personages stereotypes zijn. Om de kroon te spannen wordt aan het einde van de film verteld dat 'ze niet eens bestaan'. Er is veel talent verspild aan deze zinloze onderneming. Overigens werd Mitterand in 1988 herkozen en heerste hij als een Machiavelli nog eens zeven jaar over zijn land, terwijl hij tekenen van seniliteit vertoonde door zijn tijdperk niet meer te begrijpen: hij maakte een volledig inschatting over de betekenis van het instorten van het commumisme dat met de val van de Muur van Berlijn begonnen was. Het scenario is van regisseur Fansten.

Cours privé

Frankrijk 1986. Drama van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Elizabeth Bourgine, Michel Aumont, Xavier Deluc, Sylvia Zerbib en Emmanuelle Seigner.

Jeanne, een verleidelijke lerares op een privé- instelling, komt in opspraak door anonieme brieven en foto's van pornografische aard. Eenmaal ontslagen heldert zij de zaak op en blijkt de directeur - verliefd op haar en afgewezen - de hoofdschuldige te zijn. Hij pleegt zelfmoord en Jeanne kan haar carrière op een andere school weer oppakken. Een interessant scenario en goede spelers, maar de regisseur kon zijn thema niet de baas. Scenario van regisseur Granier-Deferre, Jean-Marc Roberts en Christopher Frank naar het verhaal Portrait craché van Frank.

Beau temps mais orageux en fin de journée

Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Frot-Coutaz. Met o.a. Micheline Presle, Claude Piéplu, Xavier Deluc en Tonie Marshall.

Eerste veelbelovende film over een 'gewone' familie met de gebruikelijke spanningen, ruzies, verzoeningen, generatiekloven etc. Een moeilijk onderwerp dat met zorg behandeld dient te worden. De regisseur, een man die 'zowel van lachen als huilen houdt als ze onderling verhelderend werken, als een regenboog bij een stortbui', heeft het er goed van afgebracht, maar dat is mede te danken aan de zeer natuurlijke vertolking van de rolverdeling, en ook aan de moeite die hij heeft genomen niet te vervallen in populair gedoe. Kijk uit naar het volgende werk. Het scenario is van Jacques Davila en Frot-Coutaz. Het camerawerk is van Jean- Jacques Bouhon. Agfacolor, Mono.

On ne meurt que deux fois

Frankrijk 1985. Misdaad van Jacques Deray. Met o.a. Michel Serrault, Charlotte Rampling, Xavier Deluc, Elisabeth Depardieu en Gérard Darmon.

Deze bewerking is Robin Cooks boek totaal niet trouw, en is tot het uiterste vereenvoudigd ten behoeve van het grote publiek, zodat alle personages verbasterd zijn. Had de regisseur een origineel scenario gebruikt dan was de kritiek minder negatief geweest. De handeling gaat over inspecteur Serrault, die een moord onderzoekt waarbij Rampling betrokken is. Hij wordt verliefd op haar en als hij ontdekt dat zij in bed ligt met haar broer Deluc, onbrandt er een strijd tussen de twee mannen, waarop Rampling haar broer doodt. Scenario van de regisseur en Michel Audiard. Camerawerk van Jean Penzer.

La Tentation d'Isabelle

Frankrijk​/​​Zwitserland 1985. Drama van Jacques Doillon. Met o.a. Fanny Bastien, Ann-Gisel Glass, Jacques Bonnaffé, Xavier Deluc en Françoise Brion.

Alain schenkt de mooie Lio aan Isabelle, wier man Bruno daardoor jaloers wordt. Hij realiseert zich dat Isabelle nog van Alain (haar ex-man of ex-minnaar?) houdt en Lio realiseert zich dat ook. Bruno doet een poging tot zelfmoord om Isabelle te heroveren. Het verhaal heeft iets van een drama van Bernstein of Henri Bataille. 'Uit realistisch oogppunt' zijn de dialogen niet verstaanbaar. Merkwaardige vertolking, mooi camerawerk van William Lubtchansky en discrete muziek van Philippe Sarde. Geen film die hemelhoog geprezen moet worden, maar één die in het kader van zijn beperkingen gezien moet worden.

Diesel

Frankrijk 1985. Misdaad van Robert Kramer. Met o.a. Gérard Klein, Agnès Soral, Richard Bohringer, Niels Arestrup en Magali Noël.

Bloedbaden, afrekeningen en opnieuw bloedbaden rondom een gebouw, een huis van plezier in een futuristische stad die geregeerd wordt door Diesel, een echte despoot. Door een bekende Amerikaanse regisseur verfilmd (THE EDGE, MILESTONES, ICE). Deze Franse MAD MAX is bespottelijk, gemaakt zonder enige vernieuwing, en zelfs de acteurs lijken enigszins belachelijk. Is Kramer slecht op z'n gemak buiten z'n land? Nog even vermeld: er zit extreem geweld in deze film.

La triche

Frankrijk 1984. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Victor Lanoux, Xavier Deluc, Anny Duperey, Valérie Mairesse en Michel Galabru.

Politiecommissaris Michel Varta (Lanoux) is bezig met het onderzoek naar de moord op een homoseksuele man, een bekendheid in het theatercircuit. Zo leert hij Bernard (Deluc) kennen, een jonge muzikant. Hij begint een affaire met de aantrekkelijke jongeman. Daar wordt het ingewikkeld. Niet alleen is de rechercheur een getrouwde gezinsman, zijn minnaar zou wel eens betrokken kunnen zijn bij de moordzaak. Yannick (geboortenaam Marie-Annick) Bellon begon als documentairemaker en maakte vanaf de jaren zeventig geëngageerde speelfilms over vrouwenzaken en maatschappelijke misstanden. Hoofdrolspeler Lanoux was eerder te zien in de Franse internationale hit Cousin Cousine (1975)