Lou Reed: cast en muziek.
Er zijn 18 films gevonden.

Lou Reed's Berlin

2007 | Documentaire, Muziek

Verenigde Staten 2007. Documentaire van Julian Schnabel.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

Lulu on the Bridge

1998 | Thriller, Misdaad, Drama, Romantiek

Verenigde Staten 1998. Thriller van Paul Auster. Met o.a. Harvey Keitel, Mira Sorvino, Willem Dafoe, Vanessa Redgrave en Mandy Patinkin.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

Little Jimmy Scott: Why Was I Born?

1998 | Documentaire, Muziek

Duitsland​/​​Verenigde Staten 1998. Documentaire van Melodie McDaniel. Met o.a. Little Jimmy Scott, Alec Baldwin, Joe Pesci, Tommy LiPuma en Frankie Valli.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

John Cale

1998 | Documentaire, Biografie, Muziek

Verenigd Koninkrijk 1998. Documentaire van James Marsh. Met o.a. John Cale, Lou Reed, Billy Name, Chris Morrison en Wil Lewis.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

Lou Reed: Rock And Roll Heart

1997 | Documentaire, Biografie, Muziek

Verenigde Staten 1997. Documentaire van Timothy Greenfield-Sanders. Met o.a. Lou Reed, Paul Auster, David Bowie, John Cale en Joe Dallesandro.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

David Bowie

1996 | Documentaire, Muziek

Duitsland 1996. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. David Bowie, Peter Frampton, Iggy Pop, Lou Reed en Freddie Mercury.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

Strategia della Rottura

1995 |

Italië 1995. Alessandro Angelini.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

September Songs: The Music of Kurt Weill

1995 | Muziek

Canada 1995. Muziek van Larry Weinstein. Met o.a. Lou Reed, Elvis Costello, Nick Cave en William S. Burroughs.

Impressionistische registratie van optreden van Lou Reed waarin hij alle nummers van zijn conceptalbum Berlin speelt. Regie Julian (The Diving Bell and the Butterfly) Schnabel.

Rock and Roll Hall of Fame Concert

1995 | Documentaire, Musical, Muziek

Verenigde Staten 1995. Documentaire van Marty Callner. Met o.a. Chuck Berry, Bruce Springsteen, Eric Burden, Johnny Cash en Aretha Franklin.

Het megaconcert ter gelegenheid van de opening van de Cleveland's Rock and Roll Hall of Fame weerspiegelt de geweldige diversiteit van de rock- en popwereld van de afgelopen veertig jaar: van The Allman Brothers Band tot The Pretenders, van Johnny Cash tot John Mellencamp, van Martha and The Vandellas tot Alice in Chains. Verder treden op: James Brown, Dr. John, Al Green, The Kinks, Melissa Etheridge, Soul Asylum, Little Richard, Booker T and The MG's, The E Street Band, Sam Moore en talloze anderen, te veel om op te noemen. Toch ontbreken er een aantal grote namen zoals Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr van The Beatles, The Rolling Stones, The Who, Pink Floyd enz. Het begint meteen goed met 'Johnny B. Goode' gezongen door Chuck Berry en begeleid door Bruce Springsteen en lichtjaren verwijderd van de hype en de glitter uit de lang vervlogen gloriedagen. Zij zetten gelijk de toon voor de gehele film, die op dit niveau blijft. Heel wat grote sterren treden samen op, uitstekende nummers met klassieke rock 'n' roll zonder dat platgedraaide stukken tot vervelends toe worden uitgevoerd - in tegendeel alles bruist van de energie en de ludieke vondsten. Het merendeel is de moeite waard, al is het jammer dat de film niet besluit met jam-sessie van alle betrokkenen. De regie van Callner beantwoordt aan de eisen, die een muziekdocumentaire gesteld worden.

Georgia

1995 | Muziek, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1995. Muziek van Ulu Grosbard. Met o.a. Jennifer Jason Leigh, Mare Winningham, Ted Levine, Max Perlich en John Doe.

Georgia (Winningham) blijkt haar leven, haar huwelijk en gezin best te kunnen combineren met haar carri[KA2]ere als folk- rock-zangeres. Met haar minder getalenteerde, maar toch wanhopig op een doorbraak hopende zusje Sadie (Leigh) loopt het anders. Haar leven is een puinhoop. Als een zelf-vernietigende punk- versie van Janis Joplin dreigt ze aan drank en drugs kapot te gaan. Een subtiel, intelligent portret van twee zusjes met een totaal uiteenlopend karakter: Sadie bewondert de succesvolle Georgia; wat ze in het muzikale vlak mist, compenseert ze met moed, doorzettingsvermogen en openhartigheid. De schitterende vertolking van beide hoofdrollen geeft nog meer diepgang aan het indringende scenario van Barbara Turner (moeder van Leigh). Knappe, groezelige fotografie van Jan Kiesser. Grosbard produceerde samen met Leigh en Turner. Bekroond op het festival van Montreal. Er is veel bekende popmuziek te horen op de soundtrack. Dolby Stereo.

Blue In The Face

1995 | Drama, Komedie

Verenigde Staten 1995. Drama van Wayne Wang en Paul Auster. Met o.a. Lou Reed, Victor Argo, Roseanne, Keith David en RuPaul.

Keitel ging na SMOKE door om zijn rol van sigarenverkoper opnieuw te spelen. In minder dan een week stond de film met een imposante cast op de gevoelige laag. Heel wat beroemde (en ook onbekende) mensen kwamen over de vloer van Auggie Wren's winkel en zodra de camera's rolden moesten ze praten en doorgaan tot ze blauw aanliepen. Een lofzang aan dit stadsdeel in documentaire vorm met monologen, komisch sketches en bizarre reportages. Het wonderlijke is dat al deze afzonderlijke fragmenten en situaties tot een homogeen geheel samenvloeien.

Straight Dope

1994 | Documentaire

Verenigde Staten 1994. Documentaire van Pete Demas. Met o.a. Kurt Loder, David Byrne, Kurt Cobain, Keith Richards en Dr. Dre.

Kurt Loder presenteert doelmatig, zij een beetje zat van alles, een overzicht van het drugsgebruik in de V.S. Hij brengt de wettelijke, fysieke en emotionele consequenties van verslaving voor het voetlicht, maar ziet het probleem door vanuit het pro- legaliseringsstandpunt. Het is informatief zonder prekerig, moraliserend of arrogant te zijn. Oude en nieuwe, repressief bedoelde wetten worden toegelicht. Er wordt geconcludeerd dat die voor het merendeel zinloos zijn gebleken en veel geld en energie hebben verspild. Men had die middelen beter besteden aan praktische en effectieve programma's. Cocaïne was in de V.S. toegestaan tot 1914 en marihuana tot 1937. Toen werd er een misplaatste, hysterische kruistocht tegen drugs gevoerd die een einde aan het vrije gebruik ervan maaktwe. Nog steeds worden medische en wetenschappelijke gegevens over de wenselijkheid van het legaliseren van soft drugs, zoals marihuana en hasjiesj, niet openbaar gemaakt. Het is genoegzaam bekend dat alcohol en sigaretten veel gevaarlijker zijn, maar deze genotmiddelen zijn juist legaal. Waarom is niet duidelijk, maar vast staat dat het grote geld een belangrijke rol speelt. Illegale drugs zijn meer big business dan legale. Als drugs gelegaliseerd zouden worden zou dat een enorme strop betekenen voor drugshandelaren en corrupte politici. Vele politiecommissarissen zijn vóór legalisering na een tientallen jaren durende verloren strijd tegen drugs. Bekende personen vertellen over hun ervaringen en geven hun mening. Lou Reed zegt dat de strijd tegen drugs zinloos is zolang mensen ze willen hebben. Ook opgenomen in het overzicht zijn het zeer tolerante beleid in Nederland en men ziet een jonge Engelse heroïne-verslaafde, die, vooropgesteld dat ze geen strafblad heeft, haar dosis per recept kan ophalen.

Hot Child in the City

1987 | Misdaad, Erotiek, Muziek

Verenigde Staten 1987. Misdaad van John Florea. Met o.a. Leah Ayres Hendrix, Shari Shattuck, Geof Prysirr, Anthony Alda en Will Bledsoe.

Een meisje vertrekt uit het weinig opwindende Kansas naar het levendige L.A. in de hoop op avontuur, fortuin en gelukkige liefde. Ze wordt vermoord in het milieu van seks, drugs en misdaad. Haar zuster onderneemt een zoektocht langs de zelfkant van die stad om haar op te sporen, c.q. het misdrijf te ontrafelen. Er gebeurt desondanks maar bitter weinig in de film, die niet meer dan een zeepbelverhaal is met veel vrouwelijk schoon, een beetje seks en wat geweld. Netjes in beeld gebracht, maar volgestouwd met slechte videoclips van Billy Idol, Lou Reed, Go West, Fun Boy Three, Andd More en Nick Gilder om de tijd te doden. Ook bekend als DANCING IN THE CITY.

Rock & Rule

1983 | Animatie, Sciencefiction

Canada 1983. Animatie van Clive A. Smith en Clive Smith. Met o.a. Don Francks, Paul Le Mat, Susan Roman, Sam Langevin en Dan Hennessy.

De film speelt na een nucleaire wereldoorlog en handelt over een kwaadaardige rock-ster, die een duivels wezen wil oproepen ten einde de wereldheerschappij te verwerven. Hiertoe heeft hij iemand met een zeer speciale stem nodig. In technisch opzicht zeer knap; met muziek van Deborah Harry, Iggy Pop, Lou Reed, Cheap Trick en Earth, Wind & Fire.

Get Crazy

1983 | Komedie, Muziek, Musical

Verenigde Staten 1983. Komedie van Allan Arkush. Met o.a. Daniel Stern, Malcolm McDowell, Gail Edwards, Allan Goorwitz en Ed Begley jr.

De jaren dat Arkush in het rockpaleis Fillmore East werkte vormen de basis voor deze schitterende komedie. Het verhaal, dat wel wat aan een stripverhaal doet denken, speelt zich af rond een door moeilijkheden geplaagd oudejaarsavondconcert. De grappen vliegen in sneltreinvaart over het scherm; een en ander wordt afgewisseld met verrukkelijke muzikale fragmenten. Er zijn prima karikaturen van Mick Jagger (McDowell), Bob Dylan (Reed) en Muddy Waters (Henderson), plus vele bekende rocksterren en karakteracteurs in bijrollen. De ware liefhebber van film mag deze zeker niet missen.

One-trick Pony

1980 |

1980. Robert Young. Met o.a. B-52'S, Allen Garfield, Lou Reed, Joan Hackett en Paul Simon.

De jaren dat Arkush in het rockpaleis Fillmore East werkte vormen de basis voor deze schitterende komedie. Het verhaal, dat wel wat aan een stripverhaal doet denken, speelt zich af rond een door moeilijkheden geplaagd oudejaarsavondconcert. De grappen vliegen in sneltreinvaart over het scherm; een en ander wordt afgewisseld met verrukkelijke muzikale fragmenten. Er zijn prima karikaturen van Mick Jagger (McDowell), Bob Dylan (Reed) en Muddy Waters (Henderson), plus vele bekende rocksterren en karakteracteurs in bijrollen. De ware liefhebber van film mag deze zeker niet missen.

One Trick Pony

1980 | Drama, Muziek

Verenigde Staten 1980. Drama van Robert M. Young. Met o.a. Paul Simon, Blair Brown, Rip Torn, Allen Goorwitz en Lou Reed.

Simon was ooit een succesvolle rock-zanger maar de tijden veranderen en zijn muziek spreekt de hedendaagse jongeren niet meer aan. Hij wordt door iedereen onder druk gezet om muzikale compromissen te sluiten, maar zelf heeft hij het moeilijk omdat hij dit als verraad aan zichzelf beschouwt. Goed uitgangspunt dat echter gekelderd wordt doordat Simon als acteur nog niet voldoende gerijpt is om dit psychologisch complex personage neer te zetten. Om dit te camoufleren werden allerlei trucs toegepast die het volgen van de film enkel nog moeilijker maken. Simon schreef zelf het scenario, de score en zijn songs en omringde zich met een schare collega's, w.o. Reed, Sam & Dave en The Lovin' Spoonful maar het blijft toch een ontgoochelend resultaat. Dick Bush was verantwoordelijk voor de fotografie.

Hedy The Shoplifter

1965 | Drama, Experimenteel

Verenigde Staten 1965. Drama van Andy Warhol. Met o.a. Mario Montez en Mary Woronov.

Andy Warhol werd steeds geïntrigeerd door dramatiek en dood en in 1965 draaide hij drie 'camp'-portretten over de fascinatie en de mystiek van Hollywood. Voor deze film baseerde hij zich op de memoires van Hedy Lamarr, een van de grote filmdiva's van de jaren 1930-40, die vooral ophef maakte door midden jaren 1930 naakt op te treden in de Tsjechische film EXTASE. In de nadagen van haar carrière werd ze aangehouden als winkeldievegge. Veel verhaal zit er niet in de film en de dialogen tussen travestie Montez die de rol van Hedy speelt en Woronov berusten op improvisatie. Een ironische, spottende kijk op de gouden jaren van Hollywood. Ronald Tavel schreef het scenario, dat niet steeds even duidelijk is, maar vol symboliek zit. Zoals meestal bij Warhol in die periode is de camera uiterst statisch. De muziek werd verzorgd door John Cale en Lou Reed die toen deel uitmaakten van The Velvet Underground, de popgroup die gelanceerd werd door Warhol. Ook bekend als THE 14 YEAR OLD GIRL.