Mirtha Busnelli: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

El acto en cuestión

1993 | Fantasy, Biografie

Nederland​/​​Paraguay 1993. Fantasy van Alejandro Agresti. Met o.a. Carlos Roffé, Lorenzo Quinteros, Sergio Poves Campos, Mirtha Busnelli en Natalia Alonso Casale.

Naar een boek van Agresti, opgedragen aan en het verhaal over de magiër Miguel Quiroga, die een toverformule ontdekt waarmee hij voorwerpen en mensen kan laten verdwijnen. Hij woont in een drukbewoond flatgebouw in Buenos Aires en boekt algauw overal succes met zijn verdwijntruc. Hij wordt er ondertussen wel paranoïde van omdat hij vreest dat zijn formule gestolen zou worden. Bij een van zijn optredens laat hij een jongetje verdwijnen, maar slaagt er niet meer in het knaapje te laten terugkeren. En dat allemaal terwijl zijn toverboek in een grote oplage van de persen rolt en hij van plagiaat beschuldigd wordt. Spaans gesproken en opnamen gedraaid in Bulgarije, Tsjechië, Italië, Duitsland, België en Nederland. Wil een momentopname zijn van de politieke en culturele situatie in Europa na de ineenstorting van het communisme in 1990 maar zoals wel meer bij Agresti valt er weinig opwinding te beleven aan het gemekker en de trage, vaak ondoorgrondelijke symbolische beelden, hoewel keurig in zwart-wit gefotografeerd door Nestor Sanz.

Boda Secreta

1989 | Drama

Nederland​/​​Argentinië​/​​Canada 1989. Drama van Alejandro Agresti. Met o.a. Tito Haas, Mirtha Busnelli, Sergio Poves, Nathan Pinzon en Floria Bloise.

Als gevolg van de vuile dictatuur in Argentini[KA3]e is een man verdwenen. Hij duikt na dertien jaar weer op en gaat op zoek naar zijn geliefde van weleer. Als hij haar gevonden heeft, blijken zij van elkaar vervreemd te zijn. Men ziet in hem niets anders dan een linkse revolutionair. Hij doodt een priester die hem chanteert waardoor hij tenslotte weer door de politie wordt opgepakt. Spaans gesproken (hoewel er ook een Engelse versie bestaat) in Argentinië gedraaide film veroorzaakte vooral heisa in Nederland waar hij de belangrijkste Gouden Kalf anno 1989 won als de Beste 'Nederlandse' speelfilm - vanwege het vaderlandschap van de coproducenten Kees Kasander en Denis Wigman. Soms ontroerend, meestal expressief, steeds onconventioneel. Derde speelfilm van de door Nederland geadopteerde Agresti, na EL HOMBRE QUE GANO LA RAZON en EL AMOR ES UNA MUJER GORDA.