Lena Horne

Hollywoodism: Jews, Movies And The American Dream

Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Canada 1997. Documentaire van Simcha Jacobovici en Stuart Samuels. Met o.a. Neal Gabler, Jim Hoberman, Arthur Tracy, Bernard Avishai en Hasia Diner.

Jazz Collection: Count Basie

Frankrijk 1996. Documentaire van Jean-Noël Cristiani en Elisabeth Kapnist.

That's Entertainment! III

Verenigde Staten 1994. Musical van Bud Friedgen en Michael J. Sheridan. Met o.a. Cyd Charisse, Gene Kelly, Lena Horne, Mickey Rooney en Debbie Reynolds.

Compilatiedocumentaire That’s Entertainment! (1974), waarmee studio Warner Bros vijftig jaar musicalgeschiedenis vierde, kreeg een vervolg in 1976. In 1994 volgde dit derde deel, dat terugblikt op zeventig jaar zang en dans. Een feest voor liefhebbers, want naast klassieke hoogtepunten is er ook allerlei onbekends te zien, zoals liedjes van Judy Garland die niet terechtkwamen in Easter Parade, mooi dansmateriaal met Fred Astaire en een liedje dat sneuvelde bij de montage van Singin’ in the Rain. Grootheden als Gene Kelly en Cyd Charisse praten de boel aan elkaar.

A Century of Women

Verenigde Staten 1994. Drama van Sylvia Morales, Judy Korin en Christen Harty Schaefer. Met o.a. Maya Angelon, Justine Bateman, Candice Bergen, Hillary Rodham Clinton en Glenn Close.

Een indrukwekkende documentaire over de heroïsche strijd voor gelijke rechten voor vrouwen. De geschiedenis van de Amerikaanse vrouw wordt neergezet in een driedelige serie waarin documentatiemateriaal wordt verweven met het fictieve verhaal van een familie waarvan onder anderen de actrices Teresa Wright, Olympia Dukakis, Talia Shire, Brooke Smith en Bateman deel uitmaken. Ze treffen elkaar voor een reünie, waar ook de Afro-Amerikaanse vriendinnen Madge Sinclair en Jasmine Guy bij aanwezig zijn. De vijf generaties vrouwen praten over werk, liefde en gezin. Tussendoor wordt via documentaire flash-backs duidelijk gemaakt hoe de vrouwen tot hun huidige status zijn gekomen. De vertelstem in de serie is van Jane Fonda. Ook de levens van beroemde vrouwen komen aan bod, zoals dat van Pauline Newman, die, nadat ze de brand in de Triangle Shirtwaist Factory in 1911 had overleefd, ten strijde trok tegen kinderarbeid en de onmenselijke werkomstandigheden voor vrouwen; en van Fannie Lou Hamer, keuterboer en uiteindelijk machtige woordvoerdster voor de mensenrechtenbeweging; en van vele anderen, waaronder Margaret Sanger, die geboortebeperking predikte lang voordat dat gangbaar was. Er zijn bijdragen van Hillary Clinton, schrijfster Betty Friedman, feministe Gloria Steinem, opperechter Ruth Bader Ginsburg, actrices Candice Bergen en Cicely Tyson en nog velen meer. De drie regisseurs leveren een redelijke prestatie, maar het fictieve verhaal naar een scenario van Lynn Roth steekt nogal zwak af tegen de rest van de documentaire.

The Wiz

Verenigde Staten 1978. Musical van Sidney Lumet. Met o.a. Diana Ross, Michael Jackson, Richard Pryor, Nipsey Russell en Ted Ross.

Jaren tachtig remake van The Wizard of Oz - door Amerikanen gekoesterd als een van de belangrijkste pijlers onder hun nationaal cultureel erfgoed - ditmaal met een flinke scheut swingende, zwarte muziek. Het boerenmeisje uit Kansas is in deze versie een 24-jarige onderwijzeres uit New York (Ross, in werkelijkheid tien jaar ouder), die met hondje Toto terecht komt in een fantasiewereld. Regisseur Lumet maakt van deze swingende musical met geheel zwarte cast een liefdevolle ode aan New York. Jackson speelt de Vogelverschrikker, Quincy Jones arrangeerde de muziek. Het liedje A Brand New Day werd een stevige hit.

Death of a Gunfighter

Verenigde Staten 1969. Western van Robert Totten, Don Siegel en Alan Smithee. Met o.a. Richard Widmark, Lena Horne, John Saxon, Michael McGreevey en Darleen Carr.

Neerslachtige, maar interessante western over een sheriff die men niet meer wil, maar die weigert om ontslagen te worden. Horne is overbodig als Widmarks liefje dat nauwelijks aan bod komt. Eerst door scenarioschrijver Robert Totten geregisseerd, maar daarna werd Don Siegel erbij gehaald door Widmark. Het vaker gebruikte pseudoniem Smithee kwam op de titelrol te staan.

Meet Me in Las Vegas

Verenigde Staten 1956. Musical van Roy Rowland. Met o.a. Dan Dailey, Cyd Charisse, Agnes Moorehead, Lili Darvas en Jim Backus.

Charisse`s dansen vormen hoogtepunten in de tamme musical waarin veefokker Dailey en sterdanseres Charisse iets met elkaar krijgen in de gokhoofdstad. De korte optredens van vele topsterren (o.a. Lena Horne, Paul Henreid) zijn leuk. Scenario van Isobel Lennart. Camerawerk van Robert Bronner.

Duchess of Idaho

Verenigde Staten 1950. Drama van Robert Z. Leonard en Robert Leonard. Met o.a. Esther Williams, Van Johnson, John Lund, Paula Raymond en Amanda Blake.

Williams reist naar Sun Valley, waar ze probeert te helpen de liefdesrelatie van een kamergenote op te lappen, maar dan zelf verliefd wordt. Gaststerren van MGM peppen de weinig originele produktie wat op.

Words and Music

Verenigde Staten 1948. Biografie van Norman Taurog. Met o.a. Mickey Rooney, Tom Drake, June Allyson, Ann Sothern en Judy Garland.

Een hartverwarmende biografie van liedjesmakers Rodgers (Drake) en Hart (Rooney) die gered wordt door hun schitterende muziek waaronder Kelly's dans op 'Slaughter on Tenth Avenue'.

Till the Clouds Roll By

Verenigde Staten 1946. Musical van Richard Whorf. Met o.a. Robert Walker, Van Johnson, June Allyson, Lucille Bremer en Judy Garland.

De film over het leven van de vermaarde liedjescomponist Jerome Kern (Walker). De productie is weelderig, maar het scenario is tamelijk zwak. De mooie melodieën, de kleurige kostuums en de buitengewoon goede bijrollen maken de film de moeite waard.

Two Girls and a Sailor

Verenigde Staten 1944. Musical van Richard Thorpe. Met o.a. Van Johnson, June Allyson, Gloria DeHaven, José Iturbi en Jimmy Durante.

Twee revuedanseressen zetten parties op touw voor afgezwaaide militairen. Het mes snijdt meteen aan twee kanten: de mannen vergeten hun oorlogssores en de twee vrijgezelle dames hebben het voor het kiezen (al zul je altijd zien dat net die ene matroos als hun beider prijsdier fungeert). Dun verhaaltje wordt - zoals gebruikelijk bij MGM-musicals uit de oorlogsjaren - muzikaal uitbundig opgetuigd. De bands van James en Cugat doen mee, Gracie Allen neemt het One Finger Concerto (kortweg 'Chopsticks') voor haar rekening, en Albert Coates dirigeert het begeleidende orkest. Two girls and a sailor markeerde de doorbraak van revuemeisje June Allyson en Van Johnson als haar romantische

Swing Fever

Verenigde Staten 1944. Komedie van Tim Whelan. Met o.a. Kay Kyser, Marilyn Maxwell, William Gargan, Lena Horne en Nat Pendleton.

Een eigenaardig mengsel van muziek, boksen en romantiek met de figuur van Kyser als middelpunt.

Thousands Cheer

Verenigde Staten 1943. Musical van George Sidney. Met o.a. Mickey Rooney, Judy Garland, Gene Kelly, Red Skelton en Eleanor Powell.

Grayson woont met haar vader, officier Boles, vlakbij de kazerne waar zij voor de soldaten een All-Star-show wil organiseren. Een gebruikelijk gegeven dat veel amusement biedt.

Stormy Weather

Verenigde Staten 1943. Musical van Andrew L. Stone. Met o.a. Lena Horne, Bill 'Bojangles' Robinson, Cab Calloway and his Band, Katherine Dunham en Fats Waller.

Verrukkelijke muzikale nummers worden aan elkaar geregen door een dwaas showbizverhaaltje dat Bojangles en Horne als romantisch tweetal probeert te combineren. Waller brengt 'Ain't Misbehavin'. Lena zingt de titelsong.

I Dood It

Verenigde Staten 1943. Komedie van Vincente Minnelli. Met o.a. Red Skelton, Eleanor Powell, Richard Ainley, Patricia Dane en Lena Horne.

Een geforceerde, veel te lange muziekkomedie over een kleermaker en zijn geliefde, een filmster. Goede songs, o.a. 'Star Eyes' en 'Taking a Chance on Love', maar toepasselijk lapwerk, want de grote finale is gepikt van Powells eerdere: BORN TO DANCE. Het scenario is geschreven door Sig Herzig en Fred Saidy. Het camerawerk is van Ray June. Een remake van Buster Keaton's SPITE MARRIAGE.

Cabin in the Sky

Verenigde Staten 1943. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Eddie 'Rochester' Anderson, Lena Horne, Ethel Waters, Louis Armstrong en Rex Ingram.

Zwarte acteurs en actrices in een (ietwat racistisch) muzikale fabel over de strijd tussen goed en kwaad om de ziel van Little Joe (Anderson). John Bubble danst, Waters zingt 'Happiness Is a Thing Called Joe', dit alles omlijst door muzikale kopstukken als Duke Ellington en zijn orkest en het koor van Hall Johnson. Scenario van Joseph Schrank, naar het toneelstuk van Lynn Root. Het camerawerk was in handen van Sidney Wagner.

Panama Hattie

Verenigde Staten 1942. Musical van Norman Z. McLeod. Met o.a. Ann Sothern, Red Skelton, Rags Ragland, Ben Blue en Marsha Hunt.

Deze succesvolle Cole Porter Broadway-musical (met Ethel Merman in de hoofdrol) over een nachtclubeigenaar in Panama is op het witte doek een mislukking. Porters muziek ontbreekt grotendeels, maar Lena zingt 'Just One of Those Things' en Sothern zingt 'I've Still Got My Health'. Het scenario is van Jack McGowan en Wilkie Mahoney naar een toneelstuk van Herbert Fields en B.G. Mahoney. Het camerawerk is van George Folsey.

The Duke is Tops

Verenigde Staten 1938. Muziek van ?? ??. Met o.a. Ralph Cooper, Lena Horne, Marie Bryant, Basin Street Boys en Rubber Neck Boys.

Horne speelt in haar eerste komische film een artieste die haar doorbraak maakt in New York, terwijl ze breekt met haar vriend met wie ze oorspronkelijk een muzikaal duo vormde. Een jazz-film met een geheel zwarte bezetting en om niet te missen voor liefhebbers.