Marie-Christine Rousseau

La canne de mon père

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Jacques Renard. Met o.a. Fanny Cottençon, Bernard Le Coq, Christian Drillaud, Yves Pignot en Roger Dumas.

Flics de choc - Le dernier Baroud

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Henri Helman. Met o.a. Pierre Cosso, Charlotte Kady, Ticky Holgado, Frédéric Gélard en Marie-Christine Rousseau.

Cosso, zijn vrouw Kady, Holgado en Gélard vormen een speciale politie-eenheid. Ze zijn gespecialiseerd in moeilijke zaken waar de officiële politie geen resultaat in boekt. Ze gaan incognito te werk en infiltreren regelmatig. Nu krijgen ze een zaak toegewezen die verband houdt met een reeks moordaanslagen op dure callgirls. De sporen leiden naar de private bewakingsfirma Baroud. Routinematige politiefilm gekenmerkt door een mengeling van humor, actie en spanning met een goede dosis stunts. Het scenario van Jean-Paul Lilienfeld, naar een verhaal van Alexandra Deman en David Lang, is gevuld met de bekende clichés en heeft weinig origineels te bieden. Een lichte ontspanningsfilm voor wanneer je niets beter te doen hebt. Gefotografeerd door Mario Barroso.

Nestor Burma : Casse-pipe à la Nation

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1992. Mysterie van Claude Grinberg. Met o.a. Guy Marchand, Natacha Lindinger, Pierre Tornade, Michel Fortin en Patrick Guillemin.

Voor het Parijse station Gare de Lyon wordt een jong meisje aangerand. Nestor Burma (Marchand) snelt haar ter hulp, maar vooraleer hij de overvaller kan overmeesteren is het meisje spoorloos verdwenen. Wat later wordt ze vermoord teruggevonden. Burma ontdekt dat haar minnaar Eric Montholieu (De Jonge) was en deze is dan ook de belangrijkste verdachte. De man is echter politiek actief op nationaal niveau. Voorzichtigheid is dus geboden, temeer omdat Burma lang niet zo zeker is van diens schuld. Een vlot gemaakte routine-policier rond detective Nestor Burma, zoals steeds enthousiast vertolkt door Marchand. Originaliteit hoef je niet te verwachten maar verveling al evenmin. David Lang bewerkte de roman van Léo Malet. Achter de camera stond Claude Egger. Aflevering van het seizoen, nummer van 40.

Une mer bleue de sang

Frankrijk 1990. Misdaad van Maurice Frydland. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Alexandra Stewart, François-Eric Gendron en Florence Giorgetti.

Het lichaam van een onbetrouwbare journalist (eigenlijk een pleonasme) wordt gevonden op het schiereiland van de C[KA4]ote d`Azur, waar de elite - miljardairs, sterren en consorten - veel komt. Het gaat om een moord en commissaris Cabrol (Debary), bijgestaan door zijn trouwe inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud), leidt het onderzoek. Hij ontdekt de uiteraard niet zo nette onderkant van een dergelijk milieu. Voor een keer is er niet als te zeer bezuinigd op de middelen, en dit is dan ook misschien wel de beste aflevering van deze serie tot nu toe, dankzij een levendige regie en het scenario van Emmanuel Errer, dat tamelijk harde dialogen bevat. Goede acteerprestaties, waarbij vooral Stewart in de rol van een ster, die verlegen zit om een come- back, eruit springt.

Faubourg Saint-Martin

Frankrijk 1986. Drama van Jean-Claude Guichet. Met o.a. Françoise Fabian, Marie-Christine Rousseau, Ingrid Bourgoin, Stéphane Jobert en Emmanuel Lemoine.

Drie vrouwen hebben een kamer in een hotel dat gerund wordt door ene Patachou en waar zij hun klanten ontvangen. Als er een indringer komt vormen de drie vrouwen een front tegen hem. Subtiele, gemoedelijke, zinspelende kroniek en een uitermate goed beschreven vriendschap tussen vier vrouwen die zich gezamelijk verzetten tegen tegenspoed. Bewonderenswaardige fotografie van één van Parijs meest boeiende en geheimzinnige wijken. Jean-Claude Guignet bewijst wederom zijn kwaliteiten die al met zijn eerste film LES BELLES MANIERES, aan het daglicht kwamen.

Les Enragés

Frankrijk 1984. Drama van Pierre-William Glenn. Met o.a. Fanny Ardant, François Cluzet, Jean-Roger Milo, Marie-Christine Rousseau en François Lauzon.

Twee boeven, Marc en Laurent, dringen een huis binnen en komen er achter dat de eigenares niemand minder is dan Jessica Melrose waarvan Marc een grote fan is. Zij dwingen haar om een liefdesspel met Marc te spelen. Zij stemt uiteindelijk, na een mislukte vluchtpoging, toe. Zij speelt haar rol zo goed dat het haar uiteindelijk lukt om de twee mannen te verslaan. Dit is de eerste film van deze cameraman; het is een auteursfilm waarin diverse kwaliteiten schuil gaan (bespottelijkheid, overdrijvingen, complexe en verwarde karaktertypes) evenals diverse minpunten (het scenario van Gérard Brach is banaal en er zijn wat melodramatische overdrijvingen)