Juan Pablo Rebella (1974-2006): regie en scenario.
Er zijn 2 films gevonden.

Whisky

2004 | Drama, Komedie

Uruguay​/​​Argentinië​/​​Duitsland​/​​Spanje 2004. Drama van Juan Pablo Rebella en Pablo Stoll. Met o.a. Andrés Pazos, Mirella Pascual, Jorge Bolani en Daniel Hendler.

Na de charmante low-budgetfilm 25 Watts, die een Tiger Award won in Rotterdam, verraste het jonge Uruguayse duo Rebella en Stoll met deze volwassen tragikomedie waarin de eigenaar van een sokkenfabriek een schijnhuwelijk aangaat met zijn secretaresse om zijn succesvolle broer, die een paar dagen op bezoek komt, te imponeren. Dat gaat allemaal erg traag, met weinig woorden en veel herhaling, maar de onderkoelde humor en melancholie zullen bij fans van bijvoorbeeld Aki Kaurismäki en Jim Jarmusch in goede aarde vallen. Op nieuw werk van het filmmakersduo hoeven we helaas niet te wachten; Rebella pleegde in 2006 zelfmoord.

25 Watts

2001 | Drama, Komedie

Argentinië​/​​Uruguay 2001. Drama van Juan Pablo Rebella en Pablo Stoll. Met o.a. Daniel Hendler, Jorge Temponi, Alfonso Tort, Valentín Rivero en Valeria Mendieta.

Internationaal bejubeld en gelauwerd debuut van Uruguayaanse twintigers Rebella en Stoll. 25 Watts begint op een lome zaterdagochtend in La Rañaga, een rustige middenklassenwijk van Montevideo. Het is 7:14 en Leche (20), Javi (20) en Seba (18) zijn nog steeds wakker. Ze slenteren wat rond, hangen op een muurtje en ledigen het laatste flesje bier. De bijgelovige Leche is in de poep getrapt en weinig hoopvol over zijn geluk de komende dagen. Hij moet eigenlijk leren voor een examen Italiaans op maandag maar het enige waaraan hij kan denken is zijn lerares Beatriz (25). Javi is al klaar met school maar ziet op tegen zijn stompzinnige bijbaantje. Over een paar uur moet hij met een geluidsinstallatie door de buurt rijden om reclame te maken voor pasta. Hij heeft meer zin in zijn vriendinnetje die hij ´s middags zal treffen voor wat passieloze seks. Seba, de jongste van het stel, hangt er een beetje bij. Hij is moe en valt in slaap. De stijlvaste camera van Bárbara Alvares registreert het drietal gelaten in contrastrijk zwart-wit en de toon is gezet voor een weinig opwindende dag vol droogkomische futiliteiten.