Jean Rougeul: regie en cast.
Er zijn 5 films gevonden.

L' Hypothèse du tableau volé

1978 | Experimenteel

Frankrijk 1978. Experimenteel van Raoul Ruiz. Met o.a. Jean Rougeul, Anne Debois, Chantal Palay, Alix Comte en Jean Narboni.

Een intellectuele bezinning over de (on)toegankelijkheid van schilderijen. Een kunstverzamelaar reconstrueert met acteurs schilderijen die bij hun eerste positie voor een schandaal zorgden en probeert zo uit te vissen hoe dat schandaal is ontstaan. Ruiz is een bij momenten briljant vormtechnisch stilist, maar dit kunstmatige, ijle onderwerp leidt tot elitaire, intellectualistische 'spielereien' die koud, vergezocht en vooral zinloos overkomen en waar weinig filmisch plezier aan te beleven valt.

Judith Therpauve

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Simone Signoret, Robert Manuel, François Simon, Marcel Imhoff en Jean Rougeul.

Het voortbestaan van een tijdens het oorlogsverzet geboren provinciale krant wordt bedreigd. Een verzetsheldin die als weduwe met getrouwde kinderen een leeg bestaan leidt, wordt gevraagd om de leiding over te nemen. Na aanvankelijke weerstanden weet ze redactie te inspireren, maar ze heeft niet genoeg praktisch inzicht om de verkoop van de krant te voorkomen. Dit authentieke pleidooi voor de persvrijheid boven commerciële belangen heeft een al te schematische uitwerking, waardoor de personages alleen dankzij de acteurs inleefbaarheid krijgen.

Souvenirs d'en France

1975 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1975. Oorlogsfilm van André Téchiné. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Auclair, Marie-France Pisier, Claude Mann en Orane Demazis.

Hector (Auclair), de oudste zoon van een familie-onderneming in het Z.W. van Frankrijk (dat bekend staat als de Grand Sud Ouest of denigrerend behoort bij het `basse France`) trouwt tegen de wil van zijn verwanten in met Berthe (Moreau), die een eenvoudige wasvrouw is. Deze buitenstaanster zal tijdens de oorlog en de economische veranderingen erna het bedrijf draaiende weten te houden totdat ook zij niet meer tegen de moderne tijd is opgewassen. Deze familiekroniek gedurende veertig jaar wordt gebracht in een reeks ironisch gestileerde tableaux die Téchiné als opmerkelijk talent deden kennen. Veel aandacht voor de vrouwelijke personages, naast de kordate Moreau is Pisier verrukkelijk als de frivole schoonzuster Régina die zich op háár manier subversief in de familie werkt. Het scenario is van Marylin Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

Gloria Mundi

1975 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1975. Drama van Nico Papatakis. Met o.a. Olga Karlatos, Roland Bertin, Philippe Adrien, Alain Halle en Mehmet Ulusoy.

Een regisseur begint aan een film over de martelingen in Algerije maar moet stoppen wanneer het geld op is. Als geëngageerd politiek extremist komt hij vervolgens zelf om bij de deelname aan een terroristische actie. Papatakis had op zijn 25e al vier speelfilms gemaakt. Hij is een buitengewoon en geniaal maar tevens veeleisend regisseur, die zijn thema's op overdrachtelijke en plastische wijze benadert. Zijn gruwelijk realistische en ongehoord gewelddadige scènes sparen de kijker bepaald niet. GLORIA MUNDI is daarom eigenlijk veel griezeliger dan wat normaalgesproken voor een griezelfilm doorgaat. Een nihilistisch verweerschrift dat het niveau van het werk van een markies de Sade bereikt. In 1976, werd de film bekort tot 117m. Ook bekend als ACTE en STROPIATS.

A cause de l'homme à la voiture blanche

1975 | Misdaad

Frankrijk 1975. Misdaad van Jean Rougeul. Met o.a. Jacques Zanetti, Jacqueline Parent en Julien Guiomar.

Op basis van zijn politieroman met dezelfde titel wilde de schrijver zelf een filmbewerking maken en dat had hij beter niet kunnen doen. Het scenario, dat uitgaat van een dubbele moord, is zeer slecht uitgewerkt, terwijl de scènes op goed geluk achter elkaar zijn geplakt. De dialogen zijn even banaal als de situaties en bovendien afschuwelijk nietszeggend. Dit is tot nu toe het enige filmuitstapje van deze amateurcineast.