Claudine Nougaret (1958): regie, productie en geluid.
Er zijn 10 films gevonden.

Journal de France

2012 | Documentaire

Frankrijk 2012. Documentaire van Raymond Depardon en Claudine Nougaret.

Het moest er een keer van komen, dit portret van de Franse documentairemaker Raymond Depardon. Maar om het boud te stellen, alles wat verdienstelijk is aan deze hagiografie is niet de verdienste van de makers. Dat Journal de France toch zeer de moeite waard is om te gaan zien, is te wijten aan de fantastische archiefbeelden die hoogte- en dieptepunten uit de recente geschiedenis opvoeren, zoals de Russische inval van Praag, Belgische huurlingen in Biafra en de machiavellistische verkiezingscampagne van de Franse president Valerie Giscard d'Estaing.

La vie moderne

2008 | Documentaire

Frankrijk 2008. Documentaire van Raymond Depardon.

Documentairemaker Depardon begint zijn La vie moderne, over het dorp in het Centraal Massief waar hij opgroeide, met het landschap zelf; de smalle kronkelige landweggetjes tussen de afgelegen boerderijen, zo gefilmd dat de camera bijna lijkt te zweven. Prachtige, woest schone beelden zijn het, ondersteund door ruisende wind, laag zonlicht en cellomuziek. Dan interviewt hij de boeren, aan de keukentafel, waarbij hij het archaïsche interieur vangt in lang aangehouden vaste shots. Ze zijn oud en stug, maar nooit onvriendelijk of bot. La vie moderne toont hun vergeefse worsteling om een traditie te behouden, en de onherroepelijke intrede van verandering.

Profils paysans: le quotidien

2005 | Documentaire

Frankrijk 2005. Documentaire van Raymond Depardon.

Tweede deel in een reeks van documentairemaker Raymon Depardon over het harde boerenleven in Frankrijk. Een liefdevolle, uiterst zorgvuldige, weemoedig stemmende film over een manier van leven die langzaam maar zeker dreigt te verdwijnen.

10e chambre: Instants d'audience

2004 | Documentaire, Drama

Frankrijk 2004. Documentaire van Raymond Depardon.

Inkijk in een Parijse rechtbank, waar rechter Michèle Bernard-Requin in hoog tempo niet al te ingewikkelde vergrijpen afhandelt, de zogeheten heterdaadjes. Zij doet haar werk geroutineerd en slagvaardig; haar toon is er een van een bovenjuf die weet wanneer ze streng moet optreden. Regisseur Depardon maakte met minimale middelen een subtiel portret van menselijk tekort.

Un homme sans l'occident

2002 | Drama, Documentaire, Experimenteel

Frankrijk 2002. Drama van Raymond Depardon. Met o.a. Ali Hamit, Brahim Jiddi, Wodji Ouardougou en Hassan Yoskoi.

Inkijk in een Parijse rechtbank, waar rechter Michèle Bernard-Requin in hoog tempo niet al te ingewikkelde vergrijpen afhandelt, de zogeheten heterdaadjes. Zij doet haar werk geroutineerd en slagvaardig; haar toon is er een van een bovenjuf die weet wanneer ze streng moet optreden. Regisseur Depardon maakte met minimale middelen een subtiel portret van menselijk tekort.

Profils paysans : l'approche

2002 | Documentaire, Drama

Frankrijk 2002. Documentaire van Raymond Depardon. Met o.a. Marcel Privat, Raymond Privat, Alain Privat, Marcelle Bresse en Paul Argaud.

Depardon, zelf afkomstig uit een boerengezin in Villefranche sur Sa[KA4]one, filmde op het Massif Central het dagelijkse leven van een aantal keuterboeren. Het resultaat is een realistisch portret van het harde boerenbestaan dat ver verwijderd is van het idyllische beeld dat het grote publiek zou kunnen hebben. Veel landbouwers, veehouders of bezitters van gemengde bedrijven, werken door nadat ze de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt. Niet omdat ze het zo leuk vinden, maar omdat landbouwpensioenen in Frankrijk verschrikkelijk laag zijn. Velen zijn gewend om op honk te blijven omdat ze nooit vervanging hebben kunnen vinden. Vakantie is er voor deze categorie nooit bij geweest. Hun kinderen, die meestal een behoorlijke schoolopleiding hebben genoten, piekeren er niet over om slaaf te worden van de landbouwco[KA3]operatie of de boerenleenbank, die hen uitbuit met respectievelijk laag geprijsde afnamecontracten of leningen, die afbetaald moeten worden. Er is dus dikwijls geen opvolging. Bovendien heeft de toegenomen bureaucratie uit Brussel (door de EU-subsidies weliswaar) het leven ingewikkeld gemaakt. Brussel eist een nauwgezet bijhouden van de administratie en controleurs gedragen zich als oppermachtige belastingambtenaren. Wordt een boer weduwnaar, dan is de kans op hertrouwen gering en voor de boerin, die weduwe is geworden, geldt hetzelfde. Jonge ondernemers zijn dun gezaaid en vinden vaak geen levenspartner. Het zijn zwijgzame lieden, die hun spraak hervinden als ze moeten onderhandelen over verkopen van hun vee. Bij het scheiden van de groentemarkt nemen ze liever hun koopwaar mee naar huis dan het voor een appel en een ei aan een huisvrouw te laten. De landbouwingenieurs, die van de hoge scholen komen, zijn goed betaalde managers van de grote landbouwondernemingen, die meer dan tachtig procent van de markt in handen hebben; maar zij zijn nauwelijks het onderwerp van Depardons stemmige, soms grimmige en dan weer aandoenlijke film. Een openbaring voor kijkers die nog nooit hebben nagedacht over het bestaan van kleine agrariërs. Het camerawerk is van regisseur Depardon en Beatrice Mizrahi. 16-to-35mm. Gevolgd in 2005 door PROFILS PAYSAN : LE QUOTIDIEN.

Malraux

1996 |

Frankrijk 1996. Roger Ikhlef en Raymond Depardon.

Depardon, zelf afkomstig uit een boerengezin in Villefranche sur Sa[KA4]one, filmde op het Massif Central het dagelijkse leven van een aantal keuterboeren. Het resultaat is een realistisch portret van het harde boerenbestaan dat ver verwijderd is van het idyllische beeld dat het grote publiek zou kunnen hebben. Veel landbouwers, veehouders of bezitters van gemengde bedrijven, werken door nadat ze de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt. Niet omdat ze het zo leuk vinden, maar omdat landbouwpensioenen in Frankrijk verschrikkelijk laag zijn. Velen zijn gewend om op honk te blijven omdat ze nooit vervanging hebben kunnen vinden. Vakantie is er voor deze categorie nooit bij geweest. Hun kinderen, die meestal een behoorlijke schoolopleiding hebben genoten, piekeren er niet over om slaaf te worden van de landbouwco[KA3]operatie of de boerenleenbank, die hen uitbuit met respectievelijk laag geprijsde afnamecontracten of leningen, die afbetaald moeten worden. Er is dus dikwijls geen opvolging. Bovendien heeft de toegenomen bureaucratie uit Brussel (door de EU-subsidies weliswaar) het leven ingewikkeld gemaakt. Brussel eist een nauwgezet bijhouden van de administratie en controleurs gedragen zich als oppermachtige belastingambtenaren. Wordt een boer weduwnaar, dan is de kans op hertrouwen gering en voor de boerin, die weduwe is geworden, geldt hetzelfde. Jonge ondernemers zijn dun gezaaid en vinden vaak geen levenspartner. Het zijn zwijgzame lieden, die hun spraak hervinden als ze moeten onderhandelen over verkopen van hun vee. Bij het scheiden van de groentemarkt nemen ze liever hun koopwaar mee naar huis dan het voor een appel en een ei aan een huisvrouw te laten. De landbouwingenieurs, die van de hoge scholen komen, zijn goed betaalde managers van de grote landbouwondernemingen, die meer dan tachtig procent van de markt in handen hebben; maar zij zijn nauwelijks het onderwerp van Depardons stemmige, soms grimmige en dan weer aandoenlijke film. Een openbaring voor kijkers die nog nooit hebben nagedacht over het bestaan van kleine agrariërs. Het camerawerk is van regisseur Depardon en Beatrice Mizrahi. 16-to-35mm. Gevolgd in 2005 door PROFILS PAYSAN : LE QUOTIDIEN.

Afriques: Comment ça va avec la douleur?

1996 | Documentaire

Frankrijk 1996. Documentaire van Raymond Depardon.

Opnamen die Depardon maakte tussen juli 1993 en februari 1996 in Afrika. Hij doorkruiste het continent, van Soweto, Angola, Rwanda en Soedan tot aan de Egyptische Nijl. Hij legde beelden vast van de droogte, de ziekte, de honger en de bloedige oorlogen.

Urgences

1987 | Documentaire

Frankrijk 1987. Documentaire van Raymond Depardon.

Opnamen die Depardon maakte tussen juli 1993 en februari 1996 in Afrika. Hij doorkruiste het continent, van Soweto, Angola, Rwanda en Soedan tot aan de Egyptische Nijl. Hij legde beelden vast van de droogte, de ziekte, de honger en de bloedige oorlogen.

1974: une partie de campagne

1974 | Documentaire

Frankrijk 1974. Documentaire van Raymond Depardon.

Opnamen die Depardon maakte tussen juli 1993 en februari 1996 in Afrika. Hij doorkruiste het continent, van Soweto, Angola, Rwanda en Soedan tot aan de Egyptische Nijl. Hij legde beelden vast van de droogte, de ziekte, de honger en de bloedige oorlogen.