Palmyre Levasseur: cast.
Er zijn 27 films gevonden.

Scandale aux Champs-Elysées

1949 | Misdaad

Frankrijk 1949. Misdaad van Roger Blanc. Met o.a. Françoise Christophe, Christiane Barry, Annette de Lattre, Anouk Ferjak en Jacqueline Carlier.

Drie mannequins zijn bij een grote couturier (zie rolverdeling) vermoord. Na een aantal verwikkelingen vindt een jonge politie- inspecteur de schuldige. Ietwat maf en hoewel de regisseur kon beschikken over een ruim budget en talrijke connecties (zie rolverdeling), heeft hij het nauwelijks voor elkaar gekregen de film een persoonlijk tintje mee te geven dan wel deze puinhoop in goede banen te leiden. Maar wie voor de drommel is dan ook Roger Blanc??

L'echafaud peut attendre

1949 | Misdaad, Film noir

Frankrijk 1949. Misdaad van Albert Valentin. Met o.a. Jany Holt, Junie Astor, Palmyre Levasseur, Colette Georgès en Jean Desailly.

Drie criminelen zinken steeds lager, eerst in diefstal en vervolgens in de harde misdaad. In tegenstelling tot wat de titel suggereert, kan het schavot niet wachten voor Serge, hij sterft onder de guillotine. Michel wordt gedood en Hélène pleegt zelfmoord. Deze zeldzaam pessimistische film is de laatste die gemaakt werd door Valentin. Daarna nam hij zijn oude beroep van scenarioschrijver weer op. Zijn twee films die net na de oorlog uitkwamen hadden absoluut geen succes, ondanks hun visuele kwaliteit, sfeer en de goede acteurs.

Fantômas contre Fantômas

1949 | Misdaad, Mysterie, Avonturenfilm

Frankrijk 1949. Misdaad van Robert Vernay. Met o.a. Marcelle Chantal, Nora Coste, Odile Versois, Berthe Bovy en Palmyre Levasseur.

Een zoveelste avontuurlijke griezel-misdaad-film, naar Les romans van Marcel Allain. De enige aanleiding lijkt dat de naam van het beroemde personage uit dit boek gebruikt kon worden. Een redelijke film vol onwaarschijnlijkheden, geliefd bij het publiek van destijds. De oudere films van Feuillade doen er echter zeker niet voor onder en evenmin de recentere van Franju.

Eve et le serpent

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Charles-Félix Tavano. Met o.a. Gaby Morlay, Jacqueline Gauthier, Marguerite Deval, Elyane Saint-Jean en Hélène Garaud.

Die slang uit de titel is in elk geval niet gevaarlijk, want het is de rechtschapen en belachelijke Monsieur Grombat. Hij wordt verliefd op Eve, die hij in dienst heeft genomen en die hij als minnares wil hebben. De liefde is echter niet wederzijds want zij houdt van Georges. Deze slechte imitatie van de komedies van Molière, waarin oude kerels die gek zijn op jonge vrouwen belachelijk worden gemaakt, is zo vlak als maar kan verfilmd door een grote onbekende. Als er niet een paar scènes buiten waren opgenomen, waande men zich in het theater. Gaby Morlay is op haar retour als de voormalige vriendin van de oude sok.

Bonheur en location

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Jean Wall. Met o.a. Denise Grey, Micheline Boudet, Nelly Wick, Palmyre Levasseur en André Luguet.

Om een grote zaak binnen te halen moet een geruïneerde graaf een eensgezinde familie rond zich verenigen. Hij veracht echter de familiebanden en maakt dus een fictieve en wonderlijke familie waarvan een paar leden uiteindelijk zijn echte familie blijken te zijn. Het gegeven is origineel en de film wordt soms amusant maar hij zou leuker geweest zijn met een minder vlakke regie: je denkt dat je in het theater bent. De echte 'maker' is de scenarioschrijver Jacques Companeez. Ook bekend als L'ESPRIT DE FAMILLE.

Toute la famille était là

1948 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1948. Komedie van Jean de Marguenat. Met o.a. Marguerite Pierry, Katherine Kath, Jacqueline Roman, Milly Mathis en Germaine Stainval.

Naar een roman van Henri Falk over de Parijse avonturen van een zonderlinge figuur uit de provincie, die zijn geluk beproeft in het chanson. Op het moment dat het succes zich aandient, komt zijn familie bij hem langs en vader gebiedt de verloren zoon in de vleeswarenzaak van de familie te komen werken. Daar vindt hij dan zijn vertrouwde omgeving terug. Typerend voor wat er destijds aan Franse kwaliteit voorhanden was en voorzien van een ouderwets en verouderd scenario. Ook bekend als LE PORC-EPIC en LE SEDUCTEUR INGENU.

Sombre dimanche

1948 | Drama, Film noir

Frankrijk 1948. Drama van Jacqueline Audry. Met o.a. Michèle Alfa, Marcelle Derrien, Colette Mars, Palmyre Levasseur en Paul Bernard.

Deze sombere intrigegeschiedenis rond een beroemd lied is weliswaar verplaatst naar Frankrijk maar berust gedeeltelijk op ware feiten die zich in Hongarije kort voor WO II hebben afgespeeld. Het lied `Sombre dimanche` had een zelfmoordepidemie tot gevolg. Jacqueline Audry - een cineaste om opnieuw te ontdekken (1908-1977) - beschikte over voldoende talent om van een dergelijk melodramatisch scenario iets te maken, terwijl zij tegelijkertijd een goede psychologische studie van de vrouw aflevert.

Le Destin exécrable de Guillemette Babin

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Guillaume Radot. Met o.a. Hélène Bossis, Germaine Kerjean, Jacky Flint, Palmyre Levasseur en Francette Vernillat.

Een verfilming van het verhaal van Maurice Gar[KA10]con [KL]La vie execrable de Guillemette Babin[KLE] dat toen het werd uitgebracht een groot succes, was evenals de film. Echter om een aanvechtbare reden: een sc[KA2]ene die toenderijd doorging voor het toppunt van erotiek en die alle puisterige middelbare scholieren naar de bioscoop deed hollen. Toch is dit hecht geregisseerde en door zijn prima acteerprestaties geloofwaardige werk niet erg luchtig want er komen orgie[KA3]en en misdaden in voor en Guillemette Babin eindigt op de brandstapel net als haar moeder die zich voor heks uitgeeft. Hoewel Guilllaume Radots carri[KA2]ere maar van korte duur was (slechts zeven lange speelfilms) is hij een regisseur om opnieuw te ontdekken.

La femme que j'ai assassinée

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Jacques Daniel-Norman. Met o.a. Micheline Francey, Jane Marken, Margo Lion, Palmyre Levasseur en Charles Vanel.

Na wat voor een vrijgezel een onbenullig pleziertje was, pleegt een vrouw zelfmoord. Daardoor verandert de man. Hij vangt het kind van de overledene op en trouwt later met haar, na met zijn oude, losbandige vrienden gebroken te hebben. Charles Exbrayat schreef het slaapverwekkende draaiboek; het schrijven van detectives bracht hem later meer succes. Dat deze film niet in de vergetelheid is geraakt komt vooral door de acteurs.

Après l'Amour

1948 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1948. Drama van Maurice Tourneur. Met o.a. Simone Renant, Giselle Pascal, Claire Gérard, Gabrielle Fontan en Germaine Ledoyen.

Bewerking van een stuk van Henri Duvernois die, vandaag de dag vergeten, een succesvol schrijver van boulevardtoneel was. Hoewel dit huilerige melodrama, over een in het kraambed gestorven studente en het uit wraak verwisselen van baby's, nauwelijks geloofwaardig aandoet, moet worden erkend dat een opmerkelijke acteursregie dat compenseert. Zeker geen hoogtepunt in de immense carrière van Tourneur, maar wel vakwerk.

Un Flic

1947 | Oorlogsfilm, Misdaad, Film noir

Frankrijk 1947. Oorlogsfilm van Maurice de Canonge. Met o.a. Suzy Carrier, Michèle Martin, Gaby Bruyère, Yvonne Yma en Palmyre Levasseur.

Een lid van een politiefamilie gaat op het slechte pad vanwege de liefde van een vrouw en pleegt een mislukte overval waarbij hij het leven laat. Het scenario van Jacques Companeez is sterk maar conventioneel en de film - misschien de beste van Maurice de Canonge - mag gezien worden vanwege de zowel nauwkeurige als gruwelijke schildering van de Bevrijding van Parijs gezien van het Hoofdbureau van politie evenals opmerkelijke spelprestaties, met name van Coëdel in de rol van inspecteur Renaud. Daarbij moet men ook niet de decors van Robert Dumesnil vergeten die haast niet realistischer konden.

Rouletabille joue et gagne

1947 | Avonturenfilm, Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Christian Chamborant. Met o.a. Marie Déa, Jean Piat, Michel Vitold, Suzanne Dehelly en Monique Mélinand.

Twee bendes bestrijden elkaar om een metaal dat de wetenschap kan veranderen (belenium) om er uiteindelijk slecht gebruik van te maken maar de detective Rouletabille achtervolgt hun gelijktijdig met de politie. Alles met de charme van die goede oude 'films' van weleer. Georges Franju zou zeker van deze film gehouden hebben. Wanda, de vriendin van Rouletabille, vertelt hoe ze er toe gekomen is professor Sadjeck te vermoorden die een gevaarlijke spion was. Zij en Rouletabille trouwen als de affaire vergeten is. De hele film is niet meer dan een grote terugblik met de charme van de voorgaande ROULETABILLE JOUE ET GAGNE. Bovendien, een zekere nostalgie, een zekere ontgoocheling van de 'serial' en een zekere aankondiging. De regisseur heeft zelfmoord gepleegd na het uitkomen in Parijs van zijn vierde en laatste film.

La Grande Maguet

1947 | Drama

Frankrijk 1947. Drama van Roger Richebé. Met o.a. Madeleine Robinson, Michèle Philippe, Béatrice Lulli, Silvia Monfort en Colette Régis.

Moeizame bewerking van een slechte roman van Catulle Mendès, die dezelfde titel draagt. Het bij sommige acteurs aanwezige talent is niet voldoende dit houterige melodrama te redden.

La Colère des Dieux

1947 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1947. Komedie van Karl Lamac. Met o.a. Viviane Romance, Louis Salou, Clément Duhour, Pierre Larquey en Yves Deniaud.

Jacques Companeez is de bedenker van deze zeer originele film. Een ter dood veroordeelde denkt na over zijn leven en komt tot de conclusie: als mijn leven anders geweest was, dan zat ik nu niet hier. Hij borduurt verder op dit thema en bedenkt verscheidene levens: dezelfde mensen, maar andere omstandigheden. Maar wat hij ook bedenkt, hij vervalt toch elke keer weer tot dezelfde fout en pleegt zijn misdaad. De film lijkt qua opzet een beetje op THE TROUBLE WITH HARRY van Hitchcock, maar helaas niet wat regie betreft, want die is zeer fantasieloos. Maar het scenario is prima, en de acteurs ook.

Triple enquête

1946 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1946. Misdaad van Claude Orval. Met o.a. Suzy Prim, Junie Astor, Simone Cerdan, Madeleine Suffel en Dorette Ardenne.

Commissaris Thomas (Berval) pakt maar liefst drie onderzoeken tegelijk aan. De ontvoering van een kind, een moord in een kliniek en de duistere manipulaties van een aardoliemaatschappij. Uiteraard lost hij ze alledrie op. De wijze waarop deze warrige filmer deze drie zaken aan elkaar heeft gekoppeld is zeer onder de maat. Daarnaast wordt er ontzettend veel gepraat bij een spaarzame regie. Kortom, saaiheid troef.

Leçon de conduite

1946 | Komedie

Frankrijk 1946. Komedie van Gilles Grangier. Met o.a. Odette Joyeux, André Alerme, Gilbert Gil, Maurice Baquet en Yves Deniaud.

Een jong, rijk krengetje wordt ontvoerd door een jongen en gevangen gehouden aan de bosrand. Echter in alle eer en deugd: hij wil haar talrijke huishoudelijke karweitjes bijbrengen. Totdat er echte amateur-gangsters opduiken...het loopt echter allemaal af met een huwelijk. Deze door Gaston Modot en Georges Lacombe uitgebroede komedie mag bekeken worden aangezien de Grangier uit die jaren meer waard was dan de 'hofleverancier' van onder meer Jean Gabin en Fernandel die hij naderhand is geworden. Camerawerk van Philippe Agostini.

L' Amour autour de la maison

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Pierre de Hérain. Met o.a. María Casares, Claude Larue, Jane Marken, Micheline Gilbert en Denyse Réal.

Nogal melodramatische verfilming van de roman van Albert 't Serstevens. Somber verhaal over een heerszuchtige frigide oudere zuster die in een afgelegen huis in Bretagne haar jongere zusje ombrengt en vervolgens krankzinnig wordt. Een B-film, maar het is niet helemaal terecht dat regisseur De Hérain zo in de vergetelheid is geraakt.

Impasse

1946 | Misdaad

Frankrijk 1946. Misdaad van Pierre Dard. Met o.a. Marie Déa, Odette Talazac, Georges Rollin, Julien Carette en Jean d' Yd.

Een titel die een (droevige) voorspelling doet, want het is de enige film van deze regisseur. Een curiositeit omdat Dard in feite de broer is van Jean Delannoy. Voor de rest een politiefilm die het aanzien waard is, want er wordt fatsoenlijk in geacteerd. De film profiteert bovendien van een goed scenario, ondertekend door Jacques Companeez en André Tabet.

Marie la Misère

1945 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1945. Romantiek van Jacques de Baroncelli. Met o.a. Madeleine Sologne, Ginette Roy, Palmyre Levasseur, Pierre Renoir en Paul Meurisse.

Marie verlaat haar geliefden als zij in het leven slagen en rijk worden. Zij keert dan terug naar de armen, onbegrepenen en onbekenden want in werkelijkheid hunkert zij ernaar de Goede Fee te spelen! Een dergelijk onderwerp doet het ergste vermoeden. Tegenwoordig zou zo'n film bol van de psychoanalyse hebben gestaan. Goed, ook al gaat het zeker niet om de beste film van De Baroncelli, deze deels tragische, deels komische film verveelt geen moment.

L' Assassin n'est pas coupable

1945 | Mysterie

Frankrijk 1945. Mysterie van René Delacroix. Met o.a. Jacqueline Gauthier, Rosine Deréan, Madeleine Suffel, Héléna Manson en Germaine Stainval.

Een scenarioschrijver is bezig met een verhaal over een meervoudige moord in een studio. Vervolgens worden daadwerkelijk drie vedettes vermoord. Om aan iedere verdenking te ontsnappen leidt hij het getuigenverhoor om de ware daders te ontmaskeren. Interessant thema werd zwak geregisseerd. De acteurs redden deze film.

Fausse alerte

1945 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1945. Oorlogsfilm van Jacques de Baroncelli. Met o.a. Micheline Presle, Joséphine Baker, Gabrielle Dorziat, Lucien Baroux en Saturnin Fabre.

Twee Parijse onroerend goed-eigenaren haten elkaar terwijl hun kinderen van elkaar houden. Dankzij het feit dat zij elkaar weer tegenkomen in een gemeenschappelijke schuilkelder, zien de ouders onder het ritme van de bombardementen uiteindelijk hun kleingeestigheid ten overstaan van een oorlog in. Een magere intrige en een hele serie schilderachtige personages. Een minder interessante tweederangsfilm, die echter geen moment verveelt, in het omvangrijke en soms schitterende oeuvre van De Baroncelli.

Adieu chérie

1945 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1945. Komedie van Raymond Bernard. Met o.a. Danielle Darrieux, Gabrielle Dorziat, Alice Tissot, Germaine Stainval en Rolande Forest.

Een jonge heer van gegoede afkomst doet een leuke jonge dame het voorstel tot zijn hoogstaande, deftige familie toe te treden. Zij moet zich eerst gewaardeerd zien te maken met het doel hem te trouwen. De truc slaagt perfect maar het jonge meisje zal in een onbewaakt ogenblik (of uit wroeging) de waarheid zeggen. Het huwelijk vindt echter toch plaats maar 'lieveling', de jonge vrouw, verlaat definitief deze omgeving. Het is onterecht dat Raymond Bernard in de vergetelheid is geraakt. Zijn films, zoals deze aardige, bitterzoete komedie, geheel in zijn stijl, zijn opnieuw een ontdekking, ondanks langdradige stukken.

Douce

1943 | Drama

Frankrijk 1943. Drama van Claude Autant-Lara. Met o.a. Odette Joyeux, Madeleine Robinson, Marguerite Moreno, Gabrielle Fontan en Marie-José.

Het aristrocratische gezin De Bonaf[KA1]e bewoont een chique herenhuis in Parijs in 1887. Madame de Bonaf[KA1]e (Moreno) is mater familias en de moeder van Engelbert de Bonaf[KA1]e (Debucourt), die weduwnaar is. Hij heeft een houten been. Ir[KA2]ene Comtat (Robinson) is de gouvernante van Engelberts zeventien-jarige dochter Douce (Joyeux) en de ma[KA4]itresse van rentmeester Fabien Marani (Pigaut). Engelbert verlangt naar een vrouw en wil desnoods trouwen met iemand uit de lagere stand; Irène wil wel een stapje omhoog, maar Madame de Bonafé is furieus als haar zoon haar zegen vraagt om met Irène te mogen trouwen. Ondertussen heeft Fabien Douce verleid en het tweetal gaat na hun romantische interlude naar de Opéra- Comique, waar brandt uitbreekt. Douce weet dat de knappe Fabien van plan is met Irène naar Canada te gaan, nu Madame de Bonafé vertoornd is op haar zoon. De wanhopige en vernederde Douce stort zich in het vuur en Irène en Fabien worden ontslagen. In de slotscène's wordt het huis voorgoed gesloten. Deze geweldige draak scoorde qua genre best hoog toen hij uitkwam. Hij werd echter beroemd na de première, omdat de censuur de producent dwong de scène's van een bezoek aan de armen te couperen, omdat men deze te vernederend vond. Vijftig jaar later volslagen belachelijk, al was de strekking natuurlijk onjuist - dat blijft onveranderd. Het scenario is van Pierre Bost en Jean Aurenche naar de roman van Michel Davet. Het camerawerk is van Philippe Agostini. Geproduceerd onder de Duitse bezetter toen de middelen schaars werden; toch kwamen er in dat jaar nog zestig films uit, maar dat was weinig vergeleken met het bevrijdingsjaar 1944, waarin er 73 uitkwamen en het jaar ervoor met 77.

L' Honorable Catherine

1942 | Komedie

Frankrijk 1942. Komedie van Marcel L'Herbier. Met o.a. Edwige Feuillère, Raymond Rouleau, André Luguet, Claude Génia en Charles Granval.

Een meisje dat door haar werk veel onverwachte huisbezoeken pleegt, komt nog weleens ongelegen. Op een gegeven moment treft ze een getrouwde vrouw met een minnaar, die haar prompt voor zijn verloofde laat doorgaan als ook de echtgenoot van de vrouw opduikt. Dat spelletje wordt werkelijkheid, en uiteindelijk redt de minnaar haar als ze ontvoerd wordt door juwelendieven die ze ook heeft betrapt bij een van haar bezoeken. Een voor de oorlogsjaren kenmerkende escapistische komedie, waarvan de nadrukkelijke vrolijkheid eerder vermoeiend dan aanstekelijk werkt. Scenario van Solange Térac. Oorspronkelijk getiteld: SOLANGE.

Péchés de jeunesse

1941 | Komedie

Frankrijk 1941. Komedie van Maurice Tourneur. Met o.a. Lise Delamare, Harry Baur, Guillaume De Sax, Fred Pasquali en Pierre Bertin.

Monsieur Lacalade (Baur) is het prototype van een grenzenloze ego[KA3]ist. Hij leefde er op los en hield er veel relaties op na. Het kon hem geen zier schelen of zijn vriendinnen in verwachting raakten. Nu is hij oud en zijn dagen zat. Hij voelt zich zeer eenzaam. Hij besluit zijn nakomelingen te gaan navorsen, maar komt van een koude kermis thuis. Edmond Vacheron (Pasquali) denkt dat zijn vader aan het begin van WO I (1914-18) is gestorven en de succesvolle componist Lucien Noblet (Bobillot) heeft uitsluitend oog voor zijn stiefvader aan wie hij veel te danken heeft. Miss Florence (Joyce) maakt hem duidelijk dat haar zoon Fr[KA1]ed[KA1]eric (Buguet) niet van hem is. Lacalade strandt in een weeshuis, waar hij tot inkeer komt, een verloren zoon vindt en zelfs de grote liefde. Deze film, die zijn premi[KA2]ere beleefde onder de Duitse bezetting van Frankrijk in WO II (1939-44), bestaat in feite uit een reeks gebeurtenissen, waardoor de zoektocht van Lacalade bijeen gehouden wordt. Baur is indrukwekkend, maar het moralistische scenario van Albert Valentin is achterhaald en voedt de onwaarachtige mythe dat de Fransen frivool met de liefde zouden omspringen. Het camerawerk is van Armand Thirard. In 1995 heeft Jacques Carrère het geluid hersteld. Laatste film van hoofdrol Baur.

La maison du Maltais

1938 | Drama

Frankrijk 1938. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Viviane Romance, Marcel Dalio, Louis Jouvet, Pierre Renoir en Jany Holt.

Een arme Maltezer trouwt in Tunis met een Franse prostituée, maar verkiest smokkel boven vast werk. Na jaren vindt hij zijn vrouw in Parijs terug bij de man die haar destijds heeft geholpen en probeert haar terug te veroveren. Dit zelfkantmelodrama is zowel naar vorm als naar inhoud verouderd, maar blijft interessant door de sterke rolbezetting. Een van de weinige hoofdrollen van Dalio. Jacques Companeez bewerkte de gelijknamige roman van Jean Vigneaud tot scenario. Curt Courant stond achter de camera.

L'affaire du courrier de Lyon

1937 | Misdaad, Historische film, Drama

Frankrijk 1937. Misdaad van Maurice Lehmann. Met o.a. Dita Parlo, Sylvia Bataille, Hélène Robert, Monique Joyce en Gilberte Géniat.

In 1796 wordt de koerier uit Lyon die zeven miljoen Frank soldij voor het leger van Napoleon in Noord-Itali[KA3]e vervoert, overvallen door vijf struikrovers. De politie houdt al spoedig vier van hen aan en kent de identiteit van de vijfde onverlaat. Ze arresteren een zekere Lesurques (Blanchard), die erg op de overvaller Dubosc (Blanchard in een dubbelrol) lijkt maar die beweert onschuldig te zijn. Hij wordt echter rap veroordeeld tot de guillotine en het vonnis wordt snel voltrokken. Zijn vrouw en later zijn weduwe Parlo protesteert heftig tegen de gang van zaken. Deze goed geregisserde en uitstekend gespeelde film reconstrueert d.m.v. flashbacks de waar gebeurde historische feiten. Reeds eerder verfilmd in 1911 door Capellani en in 1923 door Léon Poirier onder dezelfde titel met Roger Karl en Blanche Montel. Aanvankelijk getiteld: L'AFFIARE LESURQUES en LE COURRIER DE LYON.