Sonia Vollereaux

Deuxième vie

Frankrijk 2000. Komedie van Patrick Braoudé. Met o.a. Isabelle Candelier, Patrick Braoudé, Daniel Russo, Gad Elmaleh en Elie Semoun.

Je veux tout

Frankrijk 1999. Komedie van Guila Braoudé. Met o.a. Elsa Zylberstein, Frédéric Diefenthal, Alain Bashung, Élisabeth Vitali en Sonia Vollereaux.

Marceeel!!!

Frankrijk 1998. Komedie van Agnès Delarive. Met o.a. Michel Galabru, Philippe Clay, Darry Cowl, Isabelle De Botton en Michel Lagueyrie.

La façon de le dire

Frankrijk​/​​Ierland 1998. Romantiek van Sébastien Grall. Met o.a. Annie Girardot, Sonia Vollereaux, Laura Brennan, Romain Redler en Eithne Dempsey.

Les grandes personnes

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Caroline Tresca, Marc Duret, Bernard Crombey, Liliane Rovère en Sonia Vollereaux.

Lou (Tresca) en haar vriend Bertrand (Crombey) zijn uit elkaar. Lou denkt dat ze het nu wel alleen kan. Ze stort zich volledig in haar beroep, dat tevens haar hobby is. Ze mist slechts [KA1]e[KA1]en klein ding om echt gelukkig te zijn: een baby, maar dan voor haar alleen. Ze plaatst een advertentie in een huis-aan-huisblad voor een geschikte vader. Na heel wat interviews blijkt antiquair Antoine (Duret) de gelukkige. Hij komt een week per maand bij haar hokken als ze haar ovulatie heeft; net zo lang tot de zaak rond is. Maar dan staat Bertrand ineens voor de deur. Een komedie die het B.O.M-schap (Bewust Ongehuwde Moeder) op de korrel neemt. De grappen zijn langs de flauwe kant en de situaties voorspelbaar. Alleen Tresca slaagt erin om stralend over te komen. Olivier Dutaillis baseerde het scenario op zijn toneelstuk en schreef dat samen met Pierre Aknine. De camera werd gehanteerd door Jean-Claude Saillier.

Un indien dans la ville

Frankrijk 1994. Komedie van Hervé Palud. Met o.a. Thierry Lhermitte, Patrick Timsit, Ludwig Briand, Miou-Miou en Arielle Dombasle.

Ondanks zijn scheiding is Lhermitte vrolijk gestemd terwijl hij naar Caracas vliegt. Hij is specialist in Aziatische markten en zijn toekomst ziet er rooskleurig uit. Binnen enkele weken hoopt hij opnieuw te trouwen met een oosterse schoonheid. Bovendien gaat hij zijn zoon Briand ophalen, die opgegroeid is bij de Indianen in het Amazonegebied. Hij is van plan de jongen voor te stellen in Parijs. Nogal voorspelbare komedie met weinig actie en vooral verbale humor. Lhermitte vertolkt zijn ludiek personage zeer levendig en de jonge Briand dient hem uitstekend van repliek. Aan het scenario werkten Palud, Lhermitte, Igor Aptekman en Philippe Bruneau mee. Voor de fotografie stond Fabio Conversi in. Dolby Stereo.

Une femme sous tension

Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Agnès Delarive. Met o.a. Sonia Vollereaux, Yves Pignon, Isabelle Sadoyan, Thierry Redler en Carim Messalti.

Annie Chavagnac (Vollereaux) heeft sinds twee jaar de leiding over een gemeentelijk trefcentrum in een plaatsje van Ile-de- France. Op een ochtend begeeft ze zich, zoals gewoonlijk, naar haar rechtstreekse overste (Pignon) die haar onverwacht een oneerbaar voorstel doet. Verrast en vernederd staat ze op en verlaat het kantoor. Vanaf dat ogenblik is Annie, die sinds kort getrouwd is, het middelpunt van pesterijen en ongewenste intimiteiten die gaandeweg erger worden. Het dramatisch relaas van een jonge vrouw die niet gediend is met de seksuele toenaderingspogingen van haar oversten. De meesten durven er niet over praten, maar dit is het verhaal van iemand die de uitdaging wel aangaat. De echte Annie getuigt op het einde van de film. Het scenario van Huguette Debaisieux is gebaseerd op een onderzoek van Michèle Leloup. Fotografie van Jean-Paul Schwartz. Uitgezonden in de reeks C'est mon histoire.

Génial, mes parents divorcent!

Frankrijk 1991. Familiefilm van Patrick Braoudé. Met o.a. Clémentine Célarié, Patrick Braoudé, Jean-Paul Lilienfeld, François Berléand en Adrien Dirand.

Op de basisschool wedijveren twee bendes met elkaar, die van de kinderen met gescheiden ouders en die van de anderen. De gescheidenen zijn het minst in aantal en stellen alles in het werk verdeeldheid te zaaien in zoveel mogelijk families, zodat hun groep groter wordt. Een iel thema, en het is de vraag of het gepast is zoiets vanuit komische hoek te benaderen, en daarbij alles wat minder grappig is te verdoezelen. Een onbeholpen en slordige regie. Het gaat dan ook om een low budget-film, en bovendien een debuut. De jonge acteurs doen het beter dan de weinig doorwrochte vertelling.

Paparoff se dédouble

Frankrijk 1990. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Michel Constantin, Michel Duchaussoy, Pascale Petit, André Pousse en Sonia Vollereaux.

Paparoff raakt in conflict met een meedogenloze, bloeddorstige en racistische ex-dictator uit Centraal Amerika in ballingschap, die bezig is zijn hoofdkwartier in Seine-et-Marne te vestigen. Kuifje in een jaren negentig jasje. Een knappe regie van een oude rot in het vak die eveneens scenario en dialogen verzorgde, hetgeen nu juist iets te veel van het goede is. Oudgedienden die hebben afgegaan op het witte doek trachten dit stripverhaal een schijn van geloofwaardigheid mee te geven.

Constance et Vichy

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Marie-Josée Nat, Sonia Vollereaux, Jean Barney, Stéphane Bouy en Jean-François Garreaud.

Een serie, die vanwege de lengte nauwelijks is na te vertellen, waarin sprake is van een Amerikaanse die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. Ze is naar Frankrijk teruggegaan om haar twee dochters die zij na hun geboorte heeft afgestaan, te zoeken. De rest is van hetzelfde laken een pak, oftewel een indianenverhaal uit de 20e eeuw. Doorspekt met wat mysterie en misdaad en mooi verpakt. Een oersaaie serie, waarin het grote talent van Nat niet thuishoort.