Bertrand Bonvoisin: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Non-lieu

1981 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1981. Drama van Bruno Gantillon. Met o.a. Charles Denner, Michael Lonsdale, Nicole Courcel, Bertrand Bonvoisin en Raymond Bussières.

Een onderzoeksrechter - die klassejustitie aan den lijve heeft ondervonden - bijt zich hardnekkig vast in zijn verdenking van een 'luxe' chirurg, die in de omgeving van de wurgmoord op een jong meisje wordt beticht en een onjuiste getuigenverklaring heeft afgelegd. Dit op de realiteit gebaseerde verhaal werd een tv-film met mengsel van feiten en fictie, dat bij de uitzending tot een schandaal en protesten bij de nabestaanden van het slachtoffer leidde. Boeiend gemaakt en zeer goed geacteerd, al resulteerden lengte en dramaturgie van de vier losse episodes in een serie valse sporen en verdenkingen, die bij de ontknoping niet meer dan loze tijdvulling blijken te zijn geweest.

Eaux profondes

1981 | Thriller, Drama

Frankrijk 1981. Thriller van Michel Deville. Met o.a. Isabelle Huppert, Jean-Louis Trintignant, Jean-Luc Moreau, Sandrine Klajic en Éric Frey.

Trintignant zet de acteurspuntjes op de i in een ambigue rol die hem op het lijf is geschreven. Als parfumeur op het eiland Jersey speelt hij een pervers spelletje leven-of-dood-Stratego met zijn nymfomane echtgenote (Huppert): zij mag kerels mee naar huis nemen, maar als eentje ervan hem niet bevalt, verhuist hij naar het hiernamaals. Hoe lang blijft het bij speels verwoorde dreigementen? Behalve Trintignant is ook regisseur Deville duidelijk als een vis in het water met deze verfijnde, van scherpe dialoog voorziene adaptatie van Patricia Highsmiths roman 'Deep Water'. Als elegant gefotografeerde huis clos op een eiland dubbel claustrofobisch.

Tapage nocturne

1979 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1979. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Dominique Laffin, Joe Dallesandro, Bertrand Bonvoisin, Marie-Hélène Breillat en Bruno Devoldère.

Een getrouwde filmregisseuse verzamelt in hoog tempo eenmalige veroveringen tot ze haars ondanks verliefd wordt op een collega die haar na een verhouding vol spelletjes en rituelen zelf de bons geeft. De regisseuse schreef vanaf haar zeventiende jaar schandaalromans, werkte als actrice en scenarioschrijfster. De film loopt vast in clichés die weliswaar worden omgekeerd maar cliché's blijven. De hoofdrol zonder enige terughoudendheid van Laffin verdient een betere context, zoals ook bij andere rollen Breillats duidelijkste talent spelregie lijkt.