Luis Rego

Villa Marguerite

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Denis Malleval. Met o.a. Yolande Moreau, Luis Rego, Natacha Lindinger en Anne Plumet.

Frankrijk, 1940. Het aan goed tafelen verknochte ambtenarenechtpaar Adèle en Étienne Grandclément belandt vanwege een op 11 november (Wapenstilstandherdenking '14-'18) verorberde gans in het cachot. Aimabele Marie helpt hen uit de penarie, huurt vervolgens een kamer in hun droomhuisje, de Villa Marguerite. Ze is veel uithuizig, mooie Marie, maar zorgt frequent voor pakketjes oorlogsschaarse lekkernijen. Hm, zit er iets achter? Deze in woorden en ook anderszins sobere tv-adaptatie van Jean-Jacques Brochiers roman fileert het mensentalent voor horen-zien-zwijgen tot op het bot. Moreau excelleert in minimalisme.

Après lui

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Gaël Morel. Met o.a. Catherine Deneuve, Thomas Dumerchez, Guy Marchand, Élodie Bouchez en Luis Rego.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Le P'tit Bleu

1999 | Film noir, Muziek

Frankrijk/Zwitserland 1999. Film noir van François Vautier. Met o.a. Etienne Chicot, Roland Blanche, Robert Kramer, Jule Japhet en Luis Rego.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

La vie ne me fait pas peur

1999 | Drama

Zwitserland/Frankrijk 1999. Drama van Noémie Lvovsky. Met o.a. Magali Woch, Ingrid Molinier, Jean-Marie Parmentier, Camille Rousselet en Valeria Bruni Tedeschi.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Ça n'empêche pas les sentiments

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Pierre Jackson. Met o.a. Philippe Chevallier, Régis Laspalès, Cécile Bois, Jackie Berroyer en Luis Rego.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Le monde d'Angelo

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Pascal Kané. Met o.a. Georges Du Fresne, Hélène de Saint-Père, Nils Tavernier, Luis Rego en Leslie Lipkins.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Petites

1997 | Familiefilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Familiefilm van Noémie Lvovsky. Met o.a. Ingrid Molinier, Julie-Marie Parmentier, Camille Rousselet, Magali Woch en Jean-Luc Bideau.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Le coeur fantôme

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Maurice Garrel, Aurélia Alcaïs en Luis Rego.

Après lui garandeert een stevige brok Téchinesk psychodrama de luxe, met Deneuve als gescheiden boekhandelaarster in Lyon die een obsessieve interesse ontwikkelt voor Franck (Dumerchez), de beste vriend van haar net verongelukte zoon. Franck zat achter het stuur van de auto toen een boom in de weg stond. Christophe Honoré, maker van onder andere de deprimerende Georges Bataille-adaptatie Ma mère, schreef ook nog mee aan het script: een gewaarschuwd kijker telt voor drie.

Ma vie est un enfer

1991 | Komedie, Fantasy, Horror

Frankrijk 1991. Komedie van Josiane Balasko. Met o.a. Josiane Balasko, Daniel Auteuil, Richard Berry, Michael Lonsdale en Catherine Samie.

Niet al te grappig amusement over een muurbloem van 35 (Balasko), die een Faustiaans pact met een afgezant van de duivel Auteuil sluit en daarvoor in ruil het schitterende voorkomen van Forde krijgt. Algauw verbiedt de Aartsengel Gabriel (Londsdale) deze overeenkomst, maar als Balasko Auteuil enige weken op het rechte pad houdt, mag zij haar fraaie wensvorm behouden. Berry (in werkelijkheid haar zwager) is de psychiater, haar geile buurman wordt gespeeld door Benguigui. Balasko's echtgenoot Philippe en dochtertje Marilou zijn even te zien in piepkleine rolletjes. Niet verstoken van dure speciale effecten, en raspende muziek van de trendy Les Ritas Mitsouko, blijft het Franse lol à la de meester van de ongein, Claude Zidi. Scenario van hoodrolspeelster-regisseuse Balasko en fotografie van Dominique Chapuis.

Les cravates léopard

1991 | Komedie

Canada/Frankrijk 1991. Komedie van Jean-Luc Trotignon. Met o.a. Raymond Aquilon, Jean-Marie Bigard, Michel Cremades, Pierre Curzi en Jacques François.

Monsieur Bergaux-Latour(François) is de directeur van een afvalverwerkend bedrijf in Parijs. Hij is van oordeel dat zijn personeel te weinig strijdvaardigheid aan de dag legt en besluit, ten einde hen te motiveren, voor zijn mensen een overlevingsweekend te organiseren. In deze tijd van crisis mag het echter allemaal niet teveel kosten, dus stelt de aangeworven coach voor om de verre jungle in te ruilen voor het maquis op Corsica, waar toch ook dieren huizen, ook al zijn deze tam. Infantiele komedie die ontdaan is van elke vorm van humor. De acteurs hebben blijkbaar een onderlinge wedstrijd afgesloten om te zien wie het slechtste kan acteren. Hopeloos tijdverlies dat zelfs niet goed gemaakt wordt door de kritiek op het gebrek aan contact tussen directie en arbeiders. Lullig scenario van Christian Dob en Trotignon. Fotografie van Jacques Audrain.

Le retour des Charlots

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Jean Sarrus. Met o.a. Les Charlots, Luis Rego, Jézabelle Amato, Gérard Filipelli en Richard Bonnot.

Rego, een der Charlots van Portugese afkomst, is met zijn mollige bruid Amato teruggegaan naar Lissabon. Ze betrapt hem op overspel met de aantrekkelijke bovenbuurvrouw. Ze geeft hem een klap op z`n kop, waardoor hij zijn geheugen kwijtraakt. Alleen gebeurtenissen uit het verleden kunnen hem er weer bovenop helpen. U raadt het al: de overige Charlots komen naar de Portugese hoofdstad en halen allerlei (versleten) grappen en grollen uit om hem te genezen. Superflauwe Jan Klazen-klucht, die één week na de première in de Parijse bioscopen al uit de roulatie werd gehaald. De waardering van één ster is voor de dikke Amato, die tenminste nog ergens op lijkt en d'r best doet. De rest hangt er suf bij en het flinterdunne scenario van regisseur Sarrus slaat na bovengenoemde klap volledig op hol. Claude Becogné was de cameraman van dienst.

Personne ne m'aime

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Bernard Dubois. Met o.a. Eric Viellard, Pierre-Alexis Hollenbeck, Luis Rego, Ariane Kah en Catherine Lachens.

Een onverbeterlijke vrouwenjager en trainer-gangmaker van 35 jaar, die in de (dure) banlieue van Parijs woont, kan steeds meer veroveringen op zijn naam zetten, maar de kosten er uiteindelijk niet meer uitkrijgen. Een platvloerse klucht vol misverstanden, en een al even flauw als mager scenario. Door veel belang te hechten aan de personages, probeert de cineast een persoonlijke regie samen te laten gaan met de smaak van het grote publiek. Moeilijke onderneming!

La bonne adresse

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Georges Folgoas. Met o.a. Yannick Le Poulain, Betty Champeval, Véronique Toussaint, Ginette Garcin en Luis Rego.

De opnamen van een klucht van Marc Camoletti. Verschillende zeer uiteenlopende personen ontmoeten elkaar via de kleine advertenties. Ze zitten allemaal met een bepaald probleem dat ze opgelost willen zien. Hij was ooit een groot komisch acteur maar tegenwoordig houdt hij zich bezig met erotisch getint boulevardvermaak. Het feit dat de spelers het publiek in hun greep weten te houden, doet noch de banaliteit van de tekst noch het totale gebrek aan vondsten in de regie vergeten.

Oviri

1987 | Biografie

Denemarken/Frankrijk 1987. Biografie van Henning Carlsen. Met o.a. Donald Sutherland, Max von Sydow, Jean Yanne, Luis Rego en Fanny Bastien.

In 1893 keert Gaugin terug uit Tahiti om een tentoonstelling in Parijs te houden. Helaas boekt hij daarbij geen succes. Ook in zijn privé-leven heeft hij geen geluk. Hij woont niet meer bij zijn vrouw en kinderen, en zijn geliefde laat hem in de steek. Hij besluit zich met zijn nieuwe minnares en een aantal vrienden terug te trekken op het Bretonse platteland. Gedesillusioneerd keert hij echter weer terug naar de stad. Daar staat hem niets dan armoede te wachten, en hij ziet zich gedwongen de kunstwerken van zijn geliefde vriend Vincent van Gogh te verkopen om terug te kunnen keren naar Tahiti

Paulette

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Claude Confortès. Met o.a. Jeanne Marine, Catherine Leprince, Luis Rego, Gérard Desarthe en Roland Blanche.

De avonturen en tegenslagen van een 'arme miljardaire' van twintig die van iedereen wint die belust is op haar erfenis. Zeker opwindend zijn de goed gemaakte achtervolgingen. Leprince is absoluut niet goed genoeg in de hoofdrol en deze derde komedie van Claude Confortès heeft dezelfde inhoud als de andere twee: die van de zeepbel.

Tranches de vie

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Laura Antonelli, Michel Boujanah, Jean-Pierre Cassel, Christian Clavier en Jean-Pierre Darroussin.

Tien sketches uit het stripverhalenalbum van Lauzier die de scenario- en dialogenschrijver van de film is. Leterrier is bovendien een goede filmmaker en dat maakt het resultaat des te teleurstellender. Andere sketches hadden de voorkeur verdiend boven deze. Veel herhalingen en montagefouten maken het geheel lomp en overdreven. De elegante, amorele en wrede wereld van Lauzier komt helemaal niet uit de verf.

Maine Océan

1985 | Experimenteel

Frankrijk 1985. Experimenteel van Jacques Rozier. Met o.a. Bernard Menez, Luis Rego, Yves Alfonso, Lydia Feld en Rose-Marie Gomès.

Een jonge Braziliaanse topless-danseres reist eersteklas in de expresstrein Maine Océan. Bij controle door twee gekke treinconducteurs blijkt er iets niet in orde te zijn met haar ticket, maar het meisje spreekt Frans noch Engels. Een advocate in hetzelfde compartiment zorgt ervoor dat alles in orde komt. Ze nodigt het meisje uit om enkele dagen met haar door te brengen op het île d'Yeu. Onderweg ontmoeten ze nog allerhande vreemde figuren. Een schijnbaar alledaags avontuur met heel wat komische verwikkelingen, vooral door de taalverwarringen. De film toont aan dat verschillende culturen, hoever ze ook uit elkaar liggen, best kunnen samenleven. Een vermakelijke kroniek geschreven door Rozier en Lydia Feld en stijlvol in beeld gebracht door Acacio De Almeida.

La vengeance du serpent à plumes

1984 | Komedie

Frankrijk/Mexico 1984. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Maruschka Detmers, Coluche, Luis Rego, Farid Chopel en Josiane Balasko.

Oury heeft een komedie in elkaar gebrouwen met een zwaar scenario tegen de achtergrond van het terrorisme in Mexico. Zoals gebruikelijk een logge, vulgaire en platvloerse film. Kortom: tekenend voor de ondergang van het Franse komische genre. Een slechte vertolking van Coluche, en afschuwelijke muziek van Michel Polnareff. Een film van nul en generlei waarde. Scenario van Oury en Danièle Thompson. Fotografie van Henri Decae.

La smala

1984 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1984. Komedie van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Josiane Balasko, Victor Lanoux, Dominique Lavanant, Maurice Risch en Luis Rego.

Film over een vaderloos `gezin` met vijf kinderen - van vier tot zestien jaar - uit de provincie. Moeder Simone (Balasko) is een ex-rocksterretje uit de jaren 1960-70 en haar vijftig-jarige vriend Robert (Lanoux) een arcordeon-virtuoos zonder werk. Ze komen terecht bij Simone`s zus Rita (Lavanant) die dame van de vestiaire is in een goedkope danstent. Rita ontvangt het stel met open armen op zestig vierkante meter. Robert gaat op zoek naar zijn ex zonder dit tegen de anderen te zeggen. Er komen problemen met de niet zachtzinnige politie. Ze leven aan de rand van het minimum bestaan in Parijs totdat ze de lotto winnen en gaan lekker luieren in de zonnige Provence, in Zuid-Oost Frankrijk. Het scenario is hier niet van belang. Samen met LE PÈRE NOËL EST UNE ORDURE, heeft Jean-Marie Poiré een nieuw soort komedie bedacht, zonder finesse maar kleurig, vurig, bijtend, uitdagend als Hara Kiri met een aantal zeer rake scène's. En dat met een spoor van tederheid. Natuurlijk de tegenpool van René Clair.

Debout les crabes, la mer monte!

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Jacques Grand-Jouan. Met o.a. Martin Lamotte, Véronique Genest, Virginie Thévenet, Richard Bohringer en Valérie Mairesse.

Genest speelt een hoertje dat net vijf jaar heeft opgeknapt voor een moord, die ze niet begaan had, wat ze te danken had aan haar laffe souteneur Sentier. In de trein op weg naar de kust vindt ze een slachtoffer in de vorm van professor Lamotte, die ze ertoe overhaalt om een kamer bij hem te mogen huren nadat diens vrouw akkoord is gegaan. Ze wil zich op Sentier wreken, maar ze moet ook leven en omdat ze geen vak geleerd heeft, pakt ze algauw het oudste beroep ter wereld weer op. Niet meer dan een boulevardklucht die opgetuigd is tot film. Naar een idee van Bertrand Blier en Philippe Dumarcay. Het scenario is van regisseur Grand-Jouan en schrijver Dumarcay. Camerawerk Eduardo Serra.

Circulez y'a rien à voir

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Michel Robbe, Gaëlle Legrand, Michel Blanc, Luis Rego en Dominique Faysse.

Een routineonderzoek brengt een politieman in contact met een aantrekkelijke weduwe die hij met allerlei verzonnen aanleidingen onder zijn permanente toezicht brengt, zonder door te krijgen dat ze betrokken is bij een aantal kunstdiefstallen. De charme van Birkin en Blanc's opvallende gebrek daaraan compenseren een ietwat slordig uitgewerkt scenario en matige grappen. Een tegenvaller na VIENS CHEZ MOI J'HABITE CHEZ UNE COPINE. Scenario van de regisseur en Martin Veyron.

Sandy

1982 | Komedie, Musical

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Nerval. Met o.a. Sandy Stevenson, Gary Moss, Michel Galabru, Luis Rego en Henri Guybet.

Nerval heeft naar alle waarschijnlijkheid de Franse tegenhanger van FAME van Alain Parker willen maken met deze kroniek van mislukte artiesten die alles doen om in de Parijse showbusiness door te dringen. Maar de film is mislukt door een rommelig en onsamenhangend scenario, erbarmelijke en slecht afgewerkte balletten, nutteloze sc[KA2]enes en volstrekt onge[KA3]inspireerde muziek...ondanks zes componisten! Overduidelijk amateurisme zowel wat betreft mise en sc[KA2]ene als interpretatie (Michel Galabru lijkt de enige beroeps). Kortom, het resultaat lijkt wel een (slechte) grap.

Le Retour des Bidasses en folie

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Michel Vocoret. Met o.a. Les Charlots, Luis Rego, Paulette Dubost, Jacques Jouanneau en Roger Carel.

Verscheidene krachttoeren van soldaten gedurende de Duitse bezetting. Hartverscheurend. De films in deze reeks, geregisseerd door Claude Zizi, waren al niet zo geniaal maar deze is uitgebroed door zwakkeren van geest ten behoeve van hun hopeloze soortgenoten.

Les hommes préfèrent les grosses

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Josiane Balasko, Ariane Lartéguy, Daniel Auteuil, Dominique Lavanant en Thierry Lhermitte.

Een nogal dik meisje zoekt een huisgenote om de huur van haar te dure flat te delen en wil eigenlijk een lelijkerd om zelf bij de heren gunstig af te steken. Financiële nood dwingt haar toch tot een opvallende schoonheid die een uiterst turbulent liefdesleven over de vloer haalt. De grappen zijn verrassender, subtieler en vooral leuker dan het uitgangspunt doet verwachten, zowel door het scenario en de hoofdrol van Balasko als het spontaan acteren van de leden van café-theatergroep Splendid. De regie blijft qua inventiviteit ver achter, maar houdt wel het tempo erin.

Le roi des cons

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Claude Confortès en Claude Conforte. Met o.a. Francis Perrin, Marie-Christine Descouard, Bernadette Lafont, Evelyne Buyle en Isabelle Mejias.

Een poging om de stripverhalen van Wolinski in filmvorm te gieten met Perrin als een levensgenieter die op een dag hals over kop verliefd wordt op de directrice van een opiniepeilingsbureau. Hij stuurt haar een liefdesverklaring op cassette die echter per ongeluk door heel de fabriek wordt gehoord. Het succes is zo groot dat er zelfs een plaat van komt en Perrin nillens willens tot vedette wordt uitgeroepen. Minder dom dan de meeste Franse komedies en met als extraatje een gastrolletjes van Eugène Ionesco als apotheker en Claude Berri als politie-agent. Scenario van regisseur Confortès, Wolinski en Paul Claudon.

Les bronzés

1978 | Drama, Komedie

Frankrijk 1978. Drama van Patrice Leconte. Met o.a. Thierry Lhermitte, Michel Blanc, Gérard Jugnot, Marie-Anne Chazel en Josiane Balasko.

Filmdebuut van de roemruchte Parijse café-théâtre-troupe Splendid, naar hun gezamenlijke boulevardstuk Amours, coquillages et crustacés. De zonnige bioscoophit lanceerde de carrières van Lhermitte, Jugnot, Blanc, Josiane Balasko, Christian Clavier én regisseur Leconte. Het verhaal is een sketch-achtige collage van de al dan niet amoureuze avonturen van een vriendengroep in en om een Club Med-achtig resort in Ivoorkust. Blanc steelt veelvuldig de show als hilarische zielenpoot. Serge Gainsbourg droeg 'Sea, Sex and Sun' bij, een riedeltje zorgeloos dat deze Franse goedeluimklassieker heel best samenvat. Cultstatus, twee vervolgen.

Le Führer en folie

1974 | Komedie

Frankrijk/Italië/Duitsland 1974. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Henri Tisot, Alice Sapritch, Maurice Risch, Luis Rego en Patrick Ropaloff.

Poging om van de geschiedenis van het Derde Rijk een boertige komedie te maken met Hitler als voetballiefhebber en verschillende grappen over dit onderwerp. Zelfs WHICH WAY TO THE FRONT (1970) van Jerry Lewis, zeker niet een van de beste films, steekt met kop en schouders uit boven dit vreselijke misbaksel voor geestelijk gestoorden. Kortom, er zijn onderwerpen waar je wat meer van af moet weten om er een film over te kunnen maken. Deze produktie van Clair stijgt niet boven het absolute nulpunt uit.

La course à l'echalote

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Claude Zidi en La. Met o.a. Pierre Richard, Jane Birkin, Michel Aumont, Claude Dauphin en Amadeus August.

Een bank-employé die door verliefdheid verstrooid is, laat zich de papieren van de eigendomsoverdracht van een nachtclub ontfutselen. Een travestie-danser bemachtigt ze en gaat in vermomming ermee van door. Deze achtervolgingskomedie heeft te veel onwaarschijnlijkheden en te weinig geslaagde grappen waardoor acteurs geforceerd leuk moeten doen. De producent van de film, Christian Fechner, was indertijd de eigenaar van travestie- nachtclub Alcazar in Parijs, maar ook daarvan wordt een flauwe karikatuur gemaakt. Scenario van de regisseur, die werd bijgestaan door Michel Fabre en Jean-Luc Voulfow. Gedraaid in Scope-couleurs.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2008	Villa Marguerite
2007	Après lui
1999	Le P'tit Bleu
1999	La vie ne me fait pas peur
1998	Ça n'empêche pas les sentiments
1998	Le monde d'Angelo
1997	Petites
1996	Le coeur fantôme
1991	Ma vie est un enfer
1991	Les cravates léopard
1991	Le retour des Charlots
1990	Personne ne m'aime
1989	La bonne adresse
1987	Oviri
1986	Paulette
1985	Tranches de vie
1985	Maine Océan
1984	La vengeance du serpent à plumes
1984	La smala
1983	Debout les crabes, la mer monte!
1983	Circulez y'a rien à voir
1982	Sandy
1982	Le Retour des Bidasses en folie
1981	Les hommes préfèrent les grosses
1980	Le roi des cons
1978	Les bronzés
1974	Le Führer en folie
1974	La course à l'echalote
1973	Je sais rien mais je dirai tout

name

email

mijn instellingen

Villa Marguerite

Après lui

Le P'tit Bleu

La vie ne me fait pas peur

Ça n'empêche pas les sentiments

Le monde d'Angelo

Petites

Le coeur fantôme

Ma vie est un enfer

Les cravates léopard

Le retour des Charlots

Personne ne m'aime

La bonne adresse

Oviri

Paulette

Tranches de vie

Maine Océan

La vengeance du serpent à plumes

La smala

Debout les crabes, la mer monte!

Circulez y'a rien à voir

Sandy

Le Retour des Bidasses en folie

Les hommes préfèrent les grosses

Le roi des cons

Les bronzés

Le Führer en folie

La course à l'echalote

Je sais rien mais je dirai tout