Micheline Hardy: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Thomas est amoureux

2000 | Komedie, Sciencefiction, Drama

Frankrijk​/​​België 2000. Komedie van Pierre-Paul Renders. Met o.a. Benoît Verhaert, Aylin Yay, Magali Pinglaut, Micheline Hardy en Alexandre von Sivers.

Titelheld Thomas - die de film lang niet in beeld komt - leeft uitsluitend via zijn computerbeeldscherm, zijn webcam en zijn intercom. Al acht jaar komt hij niet meer op straat. Diagnose: agorafobie. De verzekeringsmaatschappij bekostigt zijn kluizenaarsbestaan. Thomas communiceert als het hem uitkomt via zijn apparatuur met vrienden, familie en cybervriendinnetjes. Volgens de psychiater wordt het tijd voor lichamelijk contact met een echte vrouw. Thomas pareert met digidates en cyberseks. Totdat hij verliefd wordt op een prostituee. Een vrouw die als alternatieve gevangenisstraf haar diensten digitaal aanbiedt. Een intrigerende film over de potentie van menselijke communicatie, gevat in bonte, kunstmatig aandoende beelden.

Pourquoi se marier le jour de la fin du monde ?

2000 | Drama

België​/​​Luxemburg 2000. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Jean-Henri Compère, Elina Löwensohn, Pascal Greggory, Lofti Yahya Jeddi en Sabrina Leurquin.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

À nous deux la vie!

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Alain Nahum. Met o.a. Line Renaud, Delphine Rich, Michel Duchaussoy, Naël Marandin en Allison Issamou.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Théo et Marie

1997 | Drama, Oorlogsfilm

België​/​​Frankrijk 1997. Drama van Henri Helman. Met o.a. Véronique Jannot, Catherine Jacob, Marie-Charlotte Dutot, Erwan Baynaud en Burkhard Heyl.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Hey Stranger

1994 | Drama

België​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Peter Woditsch. Met o.a. Vincent Rouche, Bénédicte Loyen, Hanna Schygulla, Guy Tréjan en Jacques Seiler.

Mime-kunstenaar Orf (Rouche) in Praag voelt zich zo vrij als een vogeltje als het communisme gereduceerd is tot een boze droom uit het rijk van Kafka. Zijn vriendin Sarka (Loyen) die fotografe is, wil het voorbije en het aardse nog eens vastleggen op de gevoelige laag. Als Orf het landhuis van een rijke oom erft, raakt hij verwikkeld in de alledaagse realiteit van het gesjoemel met kunst tussen Oost en West. In het huis bevindt zich een schat aan erotische kunst, gestolen en verworven in de loop der tijden van de nazi`s en het Rode Leger. Het wordt bewaakt door een voormalige bediende (Hickey). Deze wordt vermoord en de schilderijen verdwijnen. Orf vindt een en ander in Brussel terug, maar merkt dat ook anderen jacht op de kostbaarheden maken. Dan wordt Orf van moord beschuldigd. Met de hulp van een tweetal musicerende dames, Tania (Schygulla) en Gabriel (Van Kessel), slaagt Orf erin de schilderijen opnieuw naar Praag te smokkelen. Verdienstelijk, zij het vaak wat te poëtisch en dromerig regiedebuut van de in Duitsland geboren, in Brussel werkende Woditsch, die zijn bewondering voor Fassbinder niet onder stoelen of banken kan steken. Hij schreef met Sophie Simon het scenario, waarvoor zij in 1993 een prijs kregen. Fotografie van Elfi Mikesch, die dankbaar gebruik maakte van het romantische kader van Praag. Dolby.

Des anges et des démons

1979 |

België 1979. Maurice Rabinowicz. Met o.a. Guy Pion, Chantal Lempereur, Quentin Milo, Maurice Sévenant en Robert Delieu.

Over een regisseur die zijn toekomst aan het toneel wat positiever kan inzien, en stukje bij beetje uit de financiële problemen komt. Met dat uitgangspunt heeft de cineast een scherp en soms bitter tafereel van de omstandigheden willen schetsen, waarin de toneelspelers en artiesten in België verkeren. Hij heeft het over een trieste realiteit, die in dit land ongetwijfeld nog altijd heel actueel is, maar neemt er enrzijds onvoldoende afstand van, en anderzijds belet het feit dat hij de film voor de de officiële televisiezender RTBF maakte, een openlijke behandeling van het thema. Het blijft allemaal vriendelijk en aangepast.