Choukri Sarhane: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Ragol Fi Hayati

1961 | Drama

Egypte 1961. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Samira Ahmed, Choukri Sarhane, Sami Naguib, Tewfik el-Dekn en Abrahim Negm.

Een melodrama in de ergste zin van het woord. Even saai als onwaarschijnlijk is. Het verhaal bestrijkt een periode van meer dan twintig jaar in het leven van een student die per ongeluk een meisje blind maakt (terwijl zij hem al verantwoordelijk acht voor de dood van haar vader!). Hij neemt haar onder zijn hoede en werkt als een waanzinnige terwijl hij nog studeert en redt haar van de verdrinkingsdood. Zij krijgt haar gezichtsvermogen terug, maar hij verlaat haar wanneer ze in verwachting is en vindt haar twintig jaar later (definitief) terug als de weduwe van de arts die haar geopereerd heeft. Zij ontdekken samen dat zijn zoon niet van hem is maar van een bekende architect bij wie hij stage loopt en die hem de waarheid onthult. Nou ja. De regisseur heeft nooit in het verhaal geloofd (en terecht). Groteske filmroman.

Bein Edeik

1960 | Drama, Komedie

Egypte 1960. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Magda, Choukri Sarhane, Zeynat Sedki, Kismet Cherine en Ibrahim Negm.

Geslaagde schets van een uiterst bekend thema of hoe een aristocratisch meisje met een eenvoudige timmerman wil trouwen, terwijl de familie van zo'n gewone man niets wil weten en hoe er op een 'dramatische' manier een bruidsschatjager uit een 'beter milieu' tussenbeide komt. Het slot is nogal gewaagd voor die tijd: ze gaat natuurlijk op huwelijksreis met haar timmerman, maar deze blijft timmeren en blijkt geen aristocraat of op zijn minst een rijke burger te zijn! De film is ook interessant dankzij de talloze gags, zoals het optreden van een aantal halfgare randpersonages en een uiterst tyrannieke grootmoeder. In de film zijn op een heel goede manier bepaalde invloeden van de Amerikaanse komische film verwerkt.

Ebu el Nil

1951 | Drama

Egypte 1951. Drama van Youssef Chahine en Neirooz Abdel Malek. Met o.a. Faten Hamama, Yehia Chahine, Choukri Sarhane, Mahmoud el-Meligui en Samiha Tewfik.

Er was heel wat moed voor nodig om een dergelijk scenario te verfilmen! Of hoe een jongen die sinds zijn jeugd verliefd is op treinen na een geweldadige familieruzie moet trouwen met het meisje bij wie hij een kind heeft verwekt. Ontgoocheld vlucht hij per trein, zijn vrouw rent hem achterna, valt flauw op het spoor terwijl er een andere trein aankomt en wordt op het nippertje gered door haar teruggekeerde echtgenoot! Vervolgens krijgt ze een aanval van catalepsie en denkt haar man dat ze dood is. Hij gaat weg om Cairo en de daar heersende corruptie te ontdekken (het is Byzantijns!). Hij komt in de gevangenis terecht en na zijn straf uitgezeten te hebben, keert hij naar het dorp terug. Bij aankomst redt hij een kind van de verdrinkingsdood (het kind blijkt niemand anders te zijn dan zijn zoon) en vindt vervolgens zijn knappe vrouw springlevend terug. Happy end. Afgezien van het gevoel van ontsteltenis dat deze `draak` veroorzaakt, is het een ongelijkmatige en veel te lange film. Het is de tweede film van deze regisseur wiens werk zich eveneens op het tweede plan bevindt, maar het is slechts een co-produktie. Toch geen verachtelijke film, want hij portretteert op rechtvaardige en eerbiedige wijze de klasse van de fellahs (kleine boeren) die toen nog algemeen werden geminacht door de bourgeoisie.