Julian Benedikt

Je n'en ferai pas un drame

Frankrijk 1996. Romantiek van Dodine Herry. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Julian Benedikt, Wolfgang Wimmer, Bernard Schmidt en Patricia Herry.

Août 44, ici Cognacq-Jay

Frankrijk 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Mathieu Carrière, Roland Blanche, Jeanne Marine, Julian Benedikt en Alain Fromager.

Tussen mei 1943 en augustus 1944 zendt de Duitse bezetter zes uur per dag tv-programma`s uit vanaf de experimentele [KL]F[KLE]ernsehsender [KL]P[KLE]aris, ge[KA3]installeerd in een oud muziektheater in de Rue Cognacq-Jay in het zevende arrondissement. De uitzendingen vanuit bezet Parijs zijn bestemd voor gewonde Duitse soldaten in de plaatselijke ziekenhuizen. Op 23 augustus, twee dagen voor de bevrijding van Parijs, staan de Amerikaanse troepen aan de poorten van de stad. De directeur van de zender Kurt Heyzmann (Carri[KA2]ere) beseft dat het Duitse leger verslagen is. Hij wil nog een laatste, perfecte uitzending de ether in laten gaan. Kleischter (Benedikt), een fanatieke Gestapo-officier komt roet in het eten gooien omdat hij nog even een snelle genadeloze jacht wil ondernemen op joden, verzetslieden en anderen, die niet met de vijand wilden collaboreren. De technici stellen echter alles in het werk om te voorkomen dat hun tv-zender de geschiedenis in zal gaan als een amateuristische bedoening. Interessant relaas met een voelbare sfeer van een oorlog, die op zijn einde loopt. De gebeurtenissen zijn op authentieke feiten gebaseerd en vormen een stukje mediageschiedenis. Het scenario is van Pierre Fabre en Thierry Bourcy naar het boek Cognacq-Jay 1940 - La télévision française sous l'occupation van Thierry Kubler en Emmanuel Lemieux. Het camerawerk is van Jacques Guérin.

Cognacq-Jay

Frankrijk 1993. Oorlogsfilm van Laurent Heynemann. Met o.a. Mathieu Carrière, Roland Blanche, Jeanne Marin, Julian Benedikt en Alain Fromager.

In 1944 zit de Duitse tv-zender Fernsehsender-Paris al meer dan een jaar in de ether. Er wordt uitgezonden vanuit een oud theater in de rue Cognacq-Jay, en de programma's zijn in de eerste plaats bedoeld voor gewonde Duitse soldaten in Parijs. Wanneer de Amerikanen oprukken naar Parijs beseft directeur Carrière dat de oorlog verloren is. Hij wil nog een laatste, perfecte uitzending verzorgen. Een onbekend en origineel beeld van het einde van WO II, dat zich toespitst op drie mensen die elk een andere kijk hebben op de zaak: Carrière, de directeur, de technicus Blanche, die in het verzet zit, en Benedikt, de Gestapo-officier die erop moet toezien dat er geen onregelmatigheden gebeuren. Tragi-komisch scenario van Pierre Fabre en Thierry Bourcy naar de roman Cognacq-Jay 1940 van Thierry Kubler en Emmanuel Lemieux. Fotografie van Jacques Guèrin.

Liebe auf den ersten Blick

Duitsland 1991. Romantiek van Rudolf Thome. Met o.a. Geno Lechner, Julian Benedikt, Margarita Broich, Kyana Kretzschmar en Nicolai Wolf Thome.

Dwaze liefdesgeschiedenis over werkeloze archeoloog Lechner uit de voormalige DDR, weduwnaar met twee kinderen en bij zijn zuster inwonend, die aantrekkelijke, alleen staande futurologe Benedikt met dochtertje op een kinderspeelplaats in (west)Berlijn ontmoet. Het dialoog is stijf, het spel is houterig en er springt geen enkel vonkje over tussen de slecht gekozen hoofdrollen. Zelfs het z.g. thema over Duits-Duitse verhoudingen komt niet uit de verf, noch ook het vleugje lichte komedie. Scenario van de regisseur en achter de camera stond Sophie Maintigneux.