Mustapha Badie: regie.
Er zijn 3 films gevonden.

L'Incendie

1976 |

Algerije 1976. Mustapha Badie. Met o.a. Omar Abderrahmane, Mohamed Stambouli, Ali Feddi, Yacouta en Aida.

Voor deze ambitieuze onderneming zijn de romans L`INCENDIE en LA GRANDE MAISON van Mohamed Dib door elkaar gehusseld. Hoewel de kroniek meer dan een eeuw van koloniale bezetting (lees: onderdrukking) beslaat, ligt de nadruk op het einde van dat tijdperk. Te zien is hoe de jonge Omar in de ban raakt van het verzet tegen de Fransen en na lang aarzelen deelneemt aan de georganiseerde strijd. Moeizame, ongenuanceerde en sterk verouderde film. De paar sterke en ontroerende momenten zijn niet genoeg om de rest te compenseren.

L'évasion de Hassan Terro

1974 | Oorlogsfilm, Drama

Algerije 1974. Oorlogsfilm van Mustapha Badie. Met o.a. Rouiched, Sid Ali Kouiret, Chafia Boudra, Jenny Astruc en Paul Mercey.

Tweede speelfilm over deze mythische nationale held. Hoe een klein, bang burgermannetje tijdens de onafhankelijkheidsoorlog wordt aangezien voor een FLN-terrorist, wordt gearresteerd en uitgroeit tot de volksheld Hassan Terro. Hij ontsnapt uit de Barberousse-gevangenis, maar de ontsnapping is op touw gezet door mensen van de geheime dienst van het bezettingsleger, die zo de leiders van het verzet proberen op te sporen. Ze vallen uiteindelijk in hun eigen kuil. De eerste film werd in 1968 gemaakt. In 1974 begonnen de herinneringen aan het conflict te vervagen en werd de toon heel anders. In deze fictieve biografie met vrij rommelig scenario (van hoofdrolspeler Rouiched) worden alle genres vermengd. Zo heeft de film af en toe iets van een kleurrijke oriëntaalse western.

La nuit a peur du soleil

1965 | Oorlogsfilm, Historische film

Algerije 1965. Oorlogsfilm van Mustapha Badie. Met o.a. Mustapha Kateb, Tahar el Amiri, Agoumi en Yasmina.

Kennelijk de eerste echte tv-speelfilm van het onafhankelijke Algerije. Een omvangrijk fresco dat alle aspecten van de koloniale onrechtvaardigheid, de onderdrukking en het leed, belicht in vier hoofdstukken. De personages die bij de vrijheidsstrijd betrokken zijn, komen uit alle lagen van de maatschappij. De film bevat twee individuele benaderingen van het collectieve drama. Gezien de produktiedatum en het tijdstip van de onafhankelijkheid is het een opportunistisch werkje geworden met de beperkingen van een tv-produktie. De film eindigt dan ook met een veroordeling van de gevestigde orde die de Revolutie voor haar eigen doeleinden wil gebruiken. Keurig in elkaar gezet met een paar goede scènes, maar het geheel maakt toch een achterhaalde en te zwart-witte indruk. Uitsluitend geschikt voor binnenlands gebruik.