Peter Jason

Run for the Money

Verenigde Staten 2002. Actiefilm van Peter Antonijevic en Peter Antonijevic. Met o.a. Christian Slater, Val Kilmer, Sara Downing, Vincent Laresca en Balthazar Getty.

Live From Bagdad

Verenigde Staten 2002. Drama van Mick Jackson. Met o.a. Lili Taylor, Robert Wisdom, Helena Bonham Carter, Michael Cudlitz en Bruce McGill.

CNN-producer Robert Wiener baseerde het scenario van Live from Baghdad - over (journalistieke) verwikkelingen rond de Eerste Golfoorlog van 1991 - op zijn eigen memoires. Hij portretteert zichzelf als een koppige, maar goudeerlijke mediaheld (gespeeld door Keaton), omringd door louter stoere mannen en vrouwen die de waarheid willen achterhalen. Die waarheid moet ergens liggen in Bagdad, dat zich opmaakt voor een Amerikaans bombardement. Alleen Wiener en zijn crew hebben het lef en de tegenwoordigheid van geest om live-oorlogsbeelden de wereld in te zenden. Ondanks de eigen borst-klopperij is Live from Baghdad geen moment saai, vanwege rap tempo, prima spel en realistische beelden.

Murder in the mirror

Verenigde Staten 2000. Mysterie van James Keach. Met o.a. Jane Seymour, Hayley DuMond, Robert Desiderio, Alex Mendoza en Tracy Griffith.

De Amerikaanse omroep CBS brengt weinig nieuws in het nieuwe millennium. Televisieregisseur James Keach begeleidde zijn lieftallige eega Jane Seymour door een vluchtig mysterie van scenaristen Rob Gilmer en Philip Rosenberg die sinds jaar en dag de buis dichtsauzen met middelmatigheid. Inzet is Mary (Seymour), de verdachte van de moord op haar prille echtgenoot Paul (Desiderio). Kat in de zak voor de politie maar Mary laat het er niet bij zitten en ontdekt dat Paul een notoire schuinsmarcheerder was met hoertje Rita (DuMond) als uitvalsbasis. Gewapend met onhandige teksten baant Mary zich een weg naar de waarheid. (VM/VPRO Gids)

The Glimmer Man

Verenigde Staten 1996. Actiefilm van John Gray. Met o.a. Steven Seagal, Keenen Ivory Wayans, Bob Gunton, Brian Cox en John M. Jackson.

Ex-geheim agent met hang naar oosterse mystiek Jack Cole (Seagal) wordt gekoppeld aan no-nonsense cop Jim Campbell (Wayans) om een seriemoordenaar te vangen. Als Jacks voormalige vrouw wordt vermoord begint het onevenwichtige agentenpaar te vermoeden dat Jacks ex-baas met de zaak te maken heeft. Flinke actie, zoals we gewend zijn van films rond Seagal. Seagal speelt overigens bijna altijd een ex-geheim agent en koketteert in het echte leven ook met oriëntaalse wijsheid.

The Demolitionist

Verenigde Staten 1996. Sciencefiction van Robert Kurtzman. Met o.a. Nicole Eggert, Bruce Abbott, Richard Grieco, Peter Jason en Heather Langenkamp.

Ex-geheim agent met hang naar oosterse mystiek Jack Cole (Seagal) wordt gekoppeld aan no-nonsense cop Jim Campbell (Wayans) om een seriemoordenaar te vangen. Als Jacks voormalige vrouw wordt vermoord begint het onevenwichtige agentenpaar te vermoeden dat Jacks ex-baas met de zaak te maken heeft. Flinke actie, zoals we gewend zijn van films rond Seagal. Seagal speelt overigens bijna altijd een ex-geheim agent en koketteert in het echte leven ook met oriëntaalse wijsheid.

Rage

Verenigde Staten 1995. Actiefilm van Joseph Merhi. Met o.a. Gary Daniels, Kenneth Tigar, Fiona Hutchinson, Jillian McWhirter en Peter Jason.

Zoals gebruikelijk bij dit soort snelle actiefilms doet het verhaaltje er weinig toe, maar we vertellen het toch even: Alex (Daniels), leraar van beroep, getrouwd en een dochtertje, wordt gedwongen een misdadiger te helpen ontsnappen in zijn eigen auto. Na een wilde achtervolging die jammerlijk mislukt, worden ze gearresteerd en Alex wordt voor een medeplichige boef aangezien. Hij is zwaar gewond en in plaats van in een ziekenhuis te worden opgenomen, komt hij terecht in een laboratorium, waar de overheid gevangenen misbruikt voor medische experimenten en probeert van hen onoverwinnelijke, hersenloze strijders te maken. Er vallen veel rake klappen als Alex uitbreekt met in zijn kielzog een stelleltje schietgrage, idiote achtervolgers, die het defensiegeheim willen elimineren. Gewelddadig - zeker drie volle minuten teveel volgens onze Oosterburen - maar met talloze stunts, waaraan 53 man meewerkten en volslagen ongeloofwaardig. Lekker snel voor doorgewinterde actiefanaten en buitengewoon leuk voor Merhi-fans (ja, die bestaan ook!). Het scenario is van Joseph John Barmettler en Jacobsen Hart. Het camerawerk is van Ken Blakey. Ons advies voor normale mensen: overslaan.

In The Mouth Of Madness

Verenigde Staten 1994. Horror van John Carpenter. Met o.a. Sam Neill, Julie Carmen, Jürgen Prochnow, Charlton Heston en David Warner.

De beroemde auteur van horrorverhalen Prochnow is verdwenen. Ook zijn manuscript van het laatste deel van een serie boeken is weg. Er bestaat geen kopie van. Volgens ingewijden zou het boek zo verschrikkelijk eng zijn dat hij de lezer tot waanzin drijft. Uitgever Heston stelt verzekeringsagent Neill aan om de schrijver en zijn werk terug te vinden. De zoektocht leidt hem naar het geïsoleerde dorpje Hobb's End in de staat New England. Daar begint voor Neill een ware nachtmerrie. Na zijn Hollywood- avonturen is Carpenter teruggekeerd naar wat hij duidelijk het beste kan: de onafhankelijke low-budget film waarin hij al zijn fantasie de vrije loop kan laten. Deze film die qua sfeer duidelijk gebaseerd is op H.P. Lovecraft's On The Mountains of Madness werd geschreven door Michael De Luca en Desmond Cates en is zeker niet voor lichtgevoelige zielen. Knappe, passende fotografie van Gary B. Kibbe. Cinemascope. Dolby Stereo.

Deconstructing Sarah

Verenigde Staten 1994. Mysterie van Craig R. Baxley. Met o.a. Rachel Ticotin, Sheila Kelley, A Martinez, David Andrews en John Vickery.

Sarah Vincent (Kelley), directrice van een reclamebureau, rijdt in een Jaguar en leidt overdag een hardwerkend, goed betaald leven, maar hangt `s avonds rond in een obscure bar genaamd The Hell Hole, op zoek naar een vluggertje met een van de daar aanwezige arbeiders. Haar dubbelleven komt aan het licht als ze wordt vermoord en haar beste vriendin, Elizabeth Davis (Ticotin), haar werkelijke leven begint na te pluizen en daarbij op diverse mogelijke verdachten van de moord stuit.

Body Bags

Verenigde Staten 1993. Horror van John Carpenter en Tobe Hooper. Met o.a. Robert Carradine, Stacy Keach, David Warner, Sheena Easton en Deborah Harry.

In een mortuarium worden we ontvangen door lijkschouwer John Carpenter. Hij vertelt hoe enkele van de doden in de zakken uit de titel aan hun einde kwamen. Een geslaagde drieluik van griezelverhalen met HAIR als angstwekkend hoogtepunt. Het eerste verhaal is nogal voorspelbaar en het derde bevat de meeste knipoogjes.

Arachnophobia

Verenigde Staten 1990. Komedie van Frank Marshall. Met o.a. Jeff Daniels, John Goodman, Julian Sands, Harley Jane Kozak en Stuart Pankin.

Steven Spielberg-leerling Marshall buit de menselijke angst voor achtpotige webmasters uit op een manier die doet denken aan vroegere B-films. Net als in deze films blijft echte horror achterwege, is lol belangrijk en wordt geen enkele cliché of gemeenplaats geschuwd. Mikael Salomon (The Abyss) weet mooie plaatjes te maken van een zonnig Amerikaans buitenwijkje waar de spinnen van Hollywoods bekendste insectenspecialist Steven Kutcher vrij spel hebben, evenals hun schaduwen. Dokter Jennings (Daniels) is hier met zijn gezin gaan wonen. Als er dooien beginnen te vallen, moet hij zijn diepgewortelde angst voor spinnen (arachnophobia) zien te overwinnen, voordat de dreiging een halt toegeroepen kan worden.

They Live

Verenigde Staten 1988. Sciencefiction van John Carpenter. Met o.a. Roddy Piper, Keith David, Meg Foster, George 'Buck' Flower en Peter Jason.

Een werkeloze bodybuilder arriveert in San Francisco, waar hij overnacht in een kamp met lotgenoten. Uit een nabijgelegen kapel klinkt vreemd gezang. Wat later valt de politie binnen in de kapel. Toevallig vindt hij een doos zonnebrillen, en als hij er [KA1]e[KA1]en opzet, gaat een nieuwe wereld voor hem open. Stripachtige SF met een knipoogje. Het scenario dat Carpenter schreef onder het pseudoniem Frank Armitage, en dat is gebaseerd op de roman [KL]Eight O`Clock In The Morning[KLE] van Ray Nelson, is eigenlijk een politieke allegorie (buitenaardse wezens infiltreren in onze maatschappij), maar aan die boodschap hoef je niet al te zwaar te tillen. Gary B. Kibbe fotografeerde en Carpenter voorzag de film van muziek, samen met zijn kameraad Alan Howarth.

Party Camp

Verenigde Staten 1987. Komedie van Gary Graver. Met o.a. Andrew Ross, Kerry Brennan, Billy Jacoby, Jewel Shepard en Peter Jason.

VV.

Amazing Stories: The Mission

Verenigde Staten 1986. Fantasy van Steven Spielberg. Met o.a. Kevin Costner, J.J. Cohen, John Philbin, Casey Siemaszko en Kiefer Sutherland.

Ondanks alle voorzorgsmaatregelen voor de 24e onheilsvlucht, na 23 geslaagde missies, lijkt het onmogelijk het noodlot te ontlopen. Captain Costner's bommenwerper wordt geraakt door wrakstukken van een door hen neergeschoten vijandig vliegtuig. Veel schade is er niet, enkel aan de onderkant. De schutter Siemaszko, de mascotte van de bemanning, zit opgesloten in de koepel in de buik van het toestel en het landingsgestel is stuk, zodat hij bij landing onmogelijk gespaard kan blijven. Maar de schutter is een tekenaar. Spannend en tegelijk luchtig, het kenmerk van de Spielberg uit die tijd, die hier zijn kapitein voor het dilemma plaatst wie hij moet redden: de hele bemanning of de schutter, die voor de bijgelovige crew een geluksbrenger is. Costner en Sutherland zijn uitstekend in deze vroege rollen. Geschreven door Menno Meyjes naar een verhaal van Spielberg. Camerawerk van John McPherson. Pilotaflevering van de tv-serie AMAZING STORIES.

Brewster's Millions

Verenigde Staten 1985. Komedie van Walter Hill. Met o.a. Richard Pryor, John Candy, Lonette McKee, Stephen Collins en Jerry Orbach.

Een honkbalspeler op z'n retour krijgt een aardige erfenis: 300 miljoen dollar, mits hij binnen een maand dertig miljoen weet uit te geven. Nog niet zo makkelijk als het lijkt, vooral omdat Brewster (Pryor) het er met niemand over mag hebben. Leuke rollen voor de komieken Pryor en John Candy, hoewel de film niet tot hun beste werk behoort. Het gelijknamige boek van George Barr McCutcheon werd zes keer eerder verfilmd, waarbij in de loop van de jaren het bedrag steeds hoger werd en het tijdsbestek korter. Zo kreeg 'Fatty' Arbuckle in 1921 een jaar om twee miljoen te spenderen.

Streets of Fire

Verenigde Staten 1984. Muziek van Walter Hill. Met o.a. Diane Lane, Rick Moranis, Amy Madigan, Willem Dafoe en Deborah Van Valkenburgh.

Met deze rock 'n' roll-achtige neo-western introduceerde Hill geen nieuw genre, wel een unieke interpretatie van diverse oude genres. Zangeres Lane wordt ontvoerd door een motorbende. Haar manager stuurt 'lonesome cowboy' Paré, tevens haar vroegere minnaar, achter de kidnappers aan om haar te bevrijden. In wezen is dit een typische B-film uit de jaren 1950-60, up-to-date gebracht door een opwindende rock-score van Ry Cooder. Het scenario van deze futuristische western werd geschreven door Hill en Larry Gross en, al doet hij soms gekunsteld aan, toch blijft de film de hele tijd door boeien. Andrew Laszlo deed wonderen met zijn camera op de studio-sets. Ongetwijfeld de beste film tot op heden van Hill.

Trick or Treats

Verenigde Staten 1982. Thriller van Gary Graver. Met o.a. Carrie Snodgress, Jackelyn Giroux, Peter Jason, Chris Graver en David Carradine.

Een vrouw ontdoet zich van haar echtgenoot door hem op te laten sluiten in een krankzinnigengesticht. Vier jaar later, op Halloween-avond, ontsnapt hij en keert terug om wraak te nemen. Klinkt bekend, nietwaar? Beslist één van de minst spannende films aller tijden.

The Return of Captain Nemo

Verenigde Staten 1978. Avonturenfilm van Alex March. Met o.a. José Ferrer, Tom Hallick, Burr De Benning, Burgess Meredith en Linda Day George.

De door Jules Verne legendarisch gemaakte kapitein Nemo komt met zijn duikboot, de Nautilus, onder een koraal vast te zitten. Hij ziet geen kans los te komen en vriest zichzelf in. Honderd jaar later wordt de boot ontdekt. Nemo ontwaakt en gaat met de Amerikaanse regering samenwerken. De Nautilus staat weer te zijner beschikking en het zoeken naar het legendarisch Atlantis kan beginnen. Het geheel is niet boeiend genoeg, en dat komt vooral door de te lange dialogen.