Jean-Claude Jay: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Qui a tué Bambi?

2003 | Thriller

Frankrijk 2003. Thriller van Gilles Marchand. Met o.a. Sophie Quinton, Laurent Lucas, Catherine Jacob, Yasmine Belmadi en Michèle Moretti.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Le temps retrouvé

1999 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1999. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mazzarella, John Malkovich, Pascal Greggory en Marie-France Pisier.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Quai N° 1 : Marie Gare

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Marc Angelo. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, Marc de Jonge en Jean Maurel.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

La famille Sapajou

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Elisabeth Rappeneau en Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Robin Renucci, Marie Trintignant, Michel Aumont, Barbara Schulz en Fanny Valette.

Er gebeuren vreemde dingen in een ziekenhuis in Frankrijk, medicijnen verdwijnen en patiënten overlijden onverwachts. Leerling-verpleegster Isabelle, bijgenaamd Bambi, denkt dat een van de chirurgen, dr Philipp, de schuldige is en besluit op zoek te gaan naar bewijzen. Ze brengt hierdoor echter haar eigen leven in gevaar.

Julie Lescaut : Week-End

1994 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Mathouret.

Met halsbrekende toeren slaagt Julie Lescaut (Genest) erin om een oplichter-goochelaar in te rekenen. Ze hoopt op een welverdiend rustig weekend. Op vrijdagavond al blijkt deze hoop vervlogen. Dit is de schuld van een videotheekhouder. Hij bewees haar de ondienst zich te laten vermoorden. Julie`s baas Leturc (Amstutz) dringt er onder druk van zijn superieuren in Parijs erop aan, dat zij met haar trouwe ploeg de misdaad vlug oplost. Ondertussen stelt de officier van justitie de zo moeizaam ingerekende goochelaar weer op vrije voeten. Julie Lescaut krijgt fikse problemen om haar taak als moeder en haar werk als vrouwelijke speurder gescheiden te houden in een routine-scenario van Frédéric Krivine over een drugscircuit. Naar de personages van van Alexis Lecaye. Camerawerk van Jean-Pierre Aliphat.

Electre

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Hugo Santiago. Met o.a. Evelyne Istria, Jean-Claude Jay, Redjepp Mitrovitsa en Valérie Dréville.

Het meesterwerk van Sophocles in de opmerkelijke enscenering van Antoine Vitez, waaraan Santiago een heuse cinematografische dimensie verleent. Hij speelt met alle mogelijkheden die de ruimte en camerabewegingen bieden. Ongetwijfeld snobistisch maar daarom nog niet minder meeslepend. Eindelijk iemand die er niet mee volstaat gefilmd theater voor de tv te maken.

Qu'est que tu veux Julie?

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Charlotte Dubreuil. Met o.a. Arlette Bonnard, Jean-Pierre Moulin, Jean-Claude Jay, Roger Ibanez en Noëlle Fremont.

Enige bijna-veertigers leven in een commune in de Provence, waar ze goede contacten met de dorpsbewoners hebben. Totdat de vrouw, die probleemloos haar gunsten en aandacht verdeelde tussen haar echtgenoot en een communistische onderwijzer, slaapt met een Spaanse gastarbeider. Alle tolerantie en ruimdenkendheid verdwijnt onmiddellijk. Eenmaal geconfronteerd met het failliet van de 1968-idealen kiest de vrouw voor een leven alléén met haar kinderen. Het zinnige doorbreken van het kaste-besef bij zogenaamd vooruitstrevende denkers en maatschappijhervormers wordt genuanceerd weergegeven en niet eenvoudigweg bespot. Vooral door Bonnard in de titelrol wordt er mooi gespeeld. Toch lijkt de regisseuse zich er niet echt van bewust te zijn hoe elitair haar keuze van personages wel is.