Al Septien

Candyman: Day of the Dead

Verenigde Staten 1999. Horror van Turi Meyer. Met o.a. Donna D'Errico, Tony Todd, Leonardo Guerra, Mike Moroff en Mark Adair-Rios.

Plump Fiction

Verenigde Staten 1998. Misdaad van Bob Koherr. Met o.a. Tommy Davidson, Julie Brown, Paul Dinello, Sandra Bernhard en Dan Castellaneta.

Na de postmoderne gangsterfilms van Quentin Tarantino wordt iedere jonge filmcrimineel vergeleken met zijn hippe personages. In Hollywood circuleert er zelfs een term voor: 'the anxiety of Tarantino.' Omzeilen of uitvergroten is het devies. Regisseur/scenarist Bob Koherr koos voor de tweede optie en slaat de plank volledig mis met een flauwe parodie op de types in Pulp fiction én Natural born killers. Schamel hoogtepunt is Kane Picoy in een knappe imitatie van grootheid Christopher Walken, de koning van het onheil. (VM/VPRO Gids)

Sleepstalker

Verenigde Staten 1995. Thriller van Turi Meyer. Met o.a. Michael Harris, Kathryn Morris, Jay Underwood, Kathleen McMartin en William Lucking.

Kleine Griffin huilt in zijn bed, want hij kan niet slapen. Om hem te sussen, vertellen zijn ouders het oude verhaaltje over het zandmannetje. Even later hoort Griffin iemand door het huis sluipen en hij ziet dan hoe zijn ouders beestachtig door de zandman worden afgeslacht. Net voordat de zandman de jongen wilde vermoorden, komt de politie. De dader wordt onmiddellijk gepakt, maar als deze jaren later zijn laatste zegen in de gaskamer krijgt, gebeurt er iets vreemds. De duivelse priester aan zijn zijde fluistert hem in het oor, dat het kwaad nooit sterft, maar wacht op een wedergeboorte. De priester krijgt gelijk, want al snel is er een spoor van dood en verderf in Griffins naaste omgeving. De zandman is van plan om zijn klus van jaren geleden af te maken en Griffin is de enige die hem tegen kan houden

Working Tra$h

Verenigde Staten 1990. Komedie van Alan Metter. Met o.a. George Carlin, Ben Stiller, Buddy Ebsen, Leslie Hope en Michael J. Pollard.

Flauwe, maar goed bedoelde onzin, die op slechts één idee gebaseerd is: wie bekijkt wat een ander weggooit, komt heel veel te weten over de persoon in kwestie. In deze film wordt ons wijs gemaakt, dat het snuffelen in de prullebakken van het kantoor van een beursmakelaar geheimen prijsgeven die ons voorkennis zouden verschaffen over beursnoteringen, waardoor je heel snel steenrijk wordt. Het is net zoiets als vandaag de krant van morgen kopen. Wishful thinking. Het scenario is van Jon Connolly, die samen met Joe Kierland zijn eigen verhaal bewerkte.