Robert Rollis: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

La gueule de l'autre

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Jean Poiret, Bernadette Lafont, Curd Jürgens en Andréa Parisy.

Uit angst voor een terrorist laat een politicus zich tijdens de verkiezingscampagne vervangen door een op hem lijkend familielid. De plaatsvervanger, die acteur is, pakt alles op zijn eigen manier aan, en met succes. Tenslotte zal de vervanger de identiteit van de ander aannemen. De satirische elementen worden al te voorzichtig aangepakt waardoor de uitwerking van dit kansrijke gegeven vrijblijvend vriendelijk wordt. De personages blijven schetsmatig, op de dubbelrol van Serrault na, die door gebrek aan tegenspel ook teleurstelt.

Le jour de gloire

1976 | Komedie, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Jacques Besnard. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Tornade, Darry Cowl, Jacques Marin en Robert Rollis.

Een bedenkelijke, komisch bedoelde soldatenklucht waarin aan het einde van WO II een peloton Duitse soldaten zijn intrek neemt in een Frans plattelandsdorpje, met alle gevolgen vandien. Onfris, plat en dom. Scenario van Jacques-Henri Marin. De muziek is van Darry Cowl die de rol van meneer pastoor speelt.

La belle Hélène

1976 | Komedie, Biografie

Frankrijk 1976. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. Michel Serrault, Catherine Samié, Claudia Morin, Marco Perrin en Michèle Sand.

Het leven van Offenbach gedurende de totstandkoming van De inname van Troye, hier La Belle Hélène geheten. Meilhac en Halévy zijn de tekst aan het schrijven en hun gekrakeel met Hortense Schneider ontbreekt niet. Het is moeilijk in dit spektakelstuk historische realiteit en fantasie te onderscheiden. André Roussin schreef het scenario. Opgenomen door een weinig ambitieuze Michel Boisrond. De film biedt desondanks enig aangenaam vertier. Ook bekend onder de titel LES FOLIES OFFENBACH.

On a retrouvé la 7e compagnie

1975 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1975. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Henri Guybet, Robert Lamoureux en Pierre Tornade.

In dit tweede deel van een serie films weet een drietal Franse soldaten in mei 1940 de compagnie die ze waren kwijtgeraakt terug te vinden en van de Duitsers te bevrijden, maar ze vinden daarna ook hun kolonel die in zijn eentje de oorlog doorzet. Dezelfde voor de hand liggende soldatenkluchtigheid en domme onhandigheid die averechts succesvolle resultaten bereiken. Scenario van de regisseur, en Jean-Marie Poiré. Camerawerk van Marcel Grignon.

Vos gueules, les mouettes!

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Dhéry. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Pierre Mondy, Pierre Olaf en Christian Duvaleix.

Een familie in een Bretons vissersdorp bestaat uit verwoede amateurfotografen die ieder voor zich deelnemen aan een tv- wedstrijd voor 8 mm-filmers met impressies van de streek. De hele bevolking wordt gemobiliseerd. De filmversie van een toneelstuk van Dhéry heeft een te magere inhoud voor een ander tempo eisend medium, terwijl de acteurs die ook op het toneel meespeelden voor het oog van de camera al te uitbundig hun rol spelen. Scenario van Colette Brosset.

Impossible... pas français

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Lamoureux. Met o.a. Jean Lefebvre, Pierre Mondy, Pierre Tornade, Robert Lamoureux en Magali De Vendeuil.

Twee broers - Antoine (Mondy) en Louis (Lefebvre) Brisset - beginnen met hun zwager Albert Lombard (Tornade) een bedrijfje waar zij als privé-detectives werkzaam zijn. Ondanks hun absolute ongeschiktheid nemen ze een riskante opdracht aan die binnen 48 uur uitgevoerd moet worden. Lamoureux maakt met steeds hetzelfde groepje komieken een reeks kluchten waarin de onhandigheid uiteindelijk toch resultaten boekt. Als je er een hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Scenario van de regisseur en camerawerk van Marcel Grignon.

Le Caïd de Champignol

1965 | Komedie, Sportfilm

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Bastia. Met o.a. Jean Richard, Martine Sarcey, Alfred Adam, Denise Benoît en Michel Barbey.

Een simpele landbouwer erft een paard dat over ren-kwaliteiten blijkt te beschikken. De man wordt jockey en wint zelfs de Grand Prix. Een simpele en vriendelijke komedie, waarin op voor de hand liggende wijze het boerenleven tegenover de wereld rond de rennen wordt geplaatst. In de suffe regie krijgen de acteurs een onbeperkte speelruimte, wat aardige momenten oplevert, maar ook veel flauwiteiten.

Laissez tirer les tireurs

1964 | Komedie, Actiefilm, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Eddie Constantine, Daphné Dayle, Maria Grazia Spina, Guy Tréjean en Patricia Viterbo.

Een ingenieur steelt het model van een geheim wapen en wordt door zijn medeplichtigen gedood. Een FBI-agent wordt met het onderzoek belast en komt via een foto van een mooie vrouw uit de bezittingen van het slachtoffer op het spoor van een komplot. De onveranderlijkheid van de formule voor Eddie-films blijkt geleidelijk aan fataal voor de spanning, omdat verrassingen zijn uitgesloten en hij nooit tegenstanders van enig formaat krijgt. De humor om de geringe spanning te compenseren wordt al even sleets. Scenario van Michel Lebrun en Gilles M. Dumoulin. Camerawerk van Henry Persin.

C'est pas moi, c'est l'autre

1962 | Komedie

Frankrijk 1962. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Fernand Raynaud, Geneviève Kervine, Micheline Dax, Henri Virlojeux en Max Elloy.

De leider van een noodlijdend provinciaal revuegezelschap vindt een dubbelganger van de komiek Fernand Raynaud, die hij bij wijze van stunt een rol aanbiedt. De amateur heeft onverwacht veel succes bij het publiek en blijkt de ster zèlf te zijn die incognito een visvakantie hield. Simpele komedie moet het vooral hebben van zelfparodie van Raynaud, die buiten Frankrijk te weinig bekend is om deze grap effectief te maken.

L' Amour est en jeu

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Robert Lamoureux, Annie Girardot, Yves Noël, Jacques Jouanneau en Pierre Doris.

Na tien jaar huwelijk heeft vrouw definitief genoeg van de grillige boh[KA1]emien-allure van haar man en vraagt scheiding aan. Hun zoontje weigert zich echter bij die situatie neer te leggen. Verrassing destijds was dat film het onderwerp als komedie aanpakte en niet als smartlap. Ironie van scenario (van ex-actrice Odette Joyeux) is zeker in zijdelingse grappen nu nauwelijks nog oorspronkelijk, maar behoudt frisheid dank zij hoofdrollen waarbij de ijdelheid van de charmeur van Lamoureux hier heel functioneel is. Kleine Yves Noël onderscheidt zich met een spontane natuurlijkheid van de meeste filmkinderen.

Papa, maman, ma femme et moi

1955 | Komedie

Frankrijk 1955. Komedie van Jean-Paul Le Chanois. Met o.a. Robert Lamoureux, Nicole Courcel, Gaby Morlay, Fernand Ledoux en Elina Labourdette.

Robert en Catherine uit PAPA, MAMAN, LA BONNE ET MOI zijn nu getrouwd, maar wonen nog in bij zijn ouders. Het praktische ongemak wordt na de geboorte van een tweeling steeds groter, zodat de grootouders zich - niet van harte - willen wegcijferen en buiten Parijs gaan wonen. Rake en vaak geestige observaties in een plezierig tempo, al blijft de komedie vaak wat al te angstvallig vriendelijk.

Le Bal des Pompiers

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Paulette Dubost, Michèle Philippe, Blanche Denège, Claude Dauphin en Pierre Louis.

Bewerking van de komedie van Jean Nohain over het Frankrijk van 1948, via de leden van een voor die tijd 'kenmerkende' familie, beschreven in een schijnbaar naïeve stijl. In feite gaat het om een bittere satire: de een is en blijft altijd rijk; de ander is en blijft altijd arm of, zoals de spreuk zegt 'Wie voor een dubbeltje geboren wordt, wordt nooit een kwartje...' Deze fabel, behendig gefilmd en grappig gespeeld, toont aan dat Berthomieu een filmer is om in de gaten te houden.

Blanc comme neige

1948 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1948. Komedie van André Berthomieu. Met o.a. Paulette Dubost, Mona Goya, Alice Tissot, Pauline Carton en Marcelle Rexiane.

Een politiekomedie rond een juwelendiefstal en een onschuldige die onwetend uit de provincie aankomt in Parijs. Hij wordt uiteindelijk van alle blaam gezuiverd door degene die zijn vrouw zal worden: zij openen een kruidenierswinkel. Als hij niet een uitmuntend oeuvre (LE MORT EN FUITE) had achtergelaten, zou de zeer vruchtbare Berthomieu herontdekking niet verdienen. Hij blinkt uit in de komedie, de satire zonder hatelijkheid en vooral de wrange schildering van de kleine burgerij. Bourvil is in topvorm in de rol van dienstklopper.

Les Cadets de l'Océan

1942 | Drama

Frankrijk 1942. Drama van Jean Dréville. Met o.a. Blanchette Brunoy, Isabelle Baud, Jean Pâqui, Marcel Mouloudji en Jean Claudio.

Het leven aan boord en op de wal van de kadetten van het opleidingsschip Océan in Toulon. Met romantische verwikkelingen, vriendschap, plagerijen enz. Zonder de gebruikelijke platheid van dit genre films is het een aardig werk zonder pretenties. Niet de beste film van Dréville, hoewel hij een cineast is om opnieuw te ontdekken. Deze film was destijds verboden in het bezette deel van Frankrijk en heeft ook nog wat moeilijkheden met de censuur gehad ná de bevrijding.

Péchés de jeunesse

1941 | Komedie

Frankrijk 1941. Komedie van Maurice Tourneur. Met o.a. Lise Delamare, Harry Baur, Guillaume De Sax, Fred Pasquali en Pierre Bertin.

Monsieur Lacalade (Baur) is het prototype van een grenzenloze ego[KA3]ist. Hij leefde er op los en hield er veel relaties op na. Het kon hem geen zier schelen of zijn vriendinnen in verwachting raakten. Nu is hij oud en zijn dagen zat. Hij voelt zich zeer eenzaam. Hij besluit zijn nakomelingen te gaan navorsen, maar komt van een koude kermis thuis. Edmond Vacheron (Pasquali) denkt dat zijn vader aan het begin van WO I (1914-18) is gestorven en de succesvolle componist Lucien Noblet (Bobillot) heeft uitsluitend oog voor zijn stiefvader aan wie hij veel te danken heeft. Miss Florence (Joyce) maakt hem duidelijk dat haar zoon Fr[KA1]ed[KA1]eric (Buguet) niet van hem is. Lacalade strandt in een weeshuis, waar hij tot inkeer komt, een verloren zoon vindt en zelfs de grote liefde. Deze film, die zijn premi[KA2]ere beleefde onder de Duitse bezetting van Frankrijk in WO II (1939-44), bestaat in feite uit een reeks gebeurtenissen, waardoor de zoektocht van Lacalade bijeen gehouden wordt. Baur is indrukwekkend, maar het moralistische scenario van Albert Valentin is achterhaald en voedt de onwaarachtige mythe dat de Fransen frivool met de liefde zouden omspringen. Het camerawerk is van Armand Thirard. In 1995 heeft Jacques Carrère het geluid hersteld. Laatste film van hoofdrol Baur.