Roger Planchon: regie, cast en scenario.
Er zijn 16 films gevonden.

Lautrec

1998 | Biografie, Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1998. Biografie van Roger Planchon. Met o.a. Régis Royer, Elsa Zylberstein, Anémone en Claude Rich.

Derde speelfilm van de Franse theaterregisseur Planchon maakt van Lautrecs korte leven een geforceerd vrolijke boel afgewisseld met in alcohol gedrenkte tragische momenten. En dat kan best kloppen, als je Lautrecs biografie erop naslaat. Planchon begint keurig bij pagina 1, Lautrecs geboorte tijdens een onweer, hij besteedt vervolgens aandacht aan z'n jeugd, en concentreert zich dan op Lautrecs kunstenaarschap en z'n gemankeerde relatie met zijn muze Suzanne Valadon (Zylberstein). Jammer genoeg is Planchon er niet in geslaagd om conform zijn ambitie 'in de ziel van de kunstenaar te schouwen'. Zijn film blijft te veel een conglomeraat van petit histoires over het bohémien bestaan in Montmartre. In de bijrollen zien we oa Jean-Marie Bigard als 'cabaret'-zanger Aristide Bruant en Karel Vingerhoets in de rol van kunstbroeder Vincent van Gogh.

Louis, enfant-roi

1993 | Historische film

Spanje​/​​Frankrijk 1993. Historische film van Roger Planchon. Met o.a. Carmen Maura, Maxime Mansion, Paolo Graziosi, Jocelyn Quivrin en Hervé Briaux.

Toneelman Planchon heeft de camera gepakt en zich verdiept in de grootse, complexe Franse geschiedenis. Zijn film gaat over de opvoeding van het kind dat op een dag de Zonnekoning zou zijn. Het resultaat van deze vingeroefening is een theatraal epos, waarin fabels en geschiedenis ludiek en ironisch zijn vermengd. Planchon werkte elke scène tot in de puntjes uit, of het nu ging om een gevecht, de pracht en praal of het dagelijkse leven. Deze vernuftig in elkaar gezette film lijkt op een spelletje spoorzoeken door de jeugd van een leider. Het geheel wordt gedragen door het nauwgezette spel van de jonge Mansion, die afwisselend naïef, zwaar, teder en autoritair overkomt. Het camerawerk is van Gérard Simon.

L'année de l'éveil

1991 | Drama

België​/​​Frankrijk 1991. Drama van Gérard Corbiau. Met o.a. Chiara Caselli, Roger Planchon, Christian Barbier, Martin Lamotte en Johan Rougeul.

Gebaseerd op de autobiografische gelijknamige roman van Charles Juliet worden de ervaringen en ontluikende gevoelswereld verteld door tienerwees Colin op een Franse kadettenschool anno 1949, zijn angsten, twijfels en eenzaamheid en vooral zijn behoefte aan een vader- en moederfiguur. Een van zijn leraren, Grévil, leert hem zijn vuisten gebruiken en diens Italiaanse echtgenote Casilli haalt hem uit zijn isolement. Met zorg en gevoeligheid in beeld gebracht. Rond de intrige slaagde Corbiau erin de meest uitgesproken muzikale sfeer te weven waarin Fauré, Beethoven, Grieg, Schubert, Smetana en De Falla langskomen. Scenario van de regisseur, Andrée Corbiau en Michel Fessler. Camerawerk van François Cantonné.

Jean Galmot, Aventurier

1990 | Historische film

Frankrijk 1990. Historische film van Alain Maline. Met o.a. Christophe Malavoy, Roger Hanin, Belinda Becker, Jean-Michel Martial en Ambre Thiaw.

Kroniek van twintig jaar (1906-26) uit het leven van de entrepreneur Galmot, die als journalist over de zaak Dreyfuss naam maakte, en in Frans Guyana - toen voornamelijk een strafkolonie - een fortuin met de goudwinning verdiende. Hij stond bekend als voorvechter van rassengelijkheid.

Radio Corbeau

1989 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1989. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Claude Brasseur, Pierre Arditi, Christine Boisson, Evelyne Bouix en Julien Bukowski.

Een clandestiene radiozender stelt onophoudelijk het schaamteloze gedrag uit het heden en verleden van dorpsbewoners aan de kaak. Aanvankelijk vindt men het wel leuk, maar als er te veel vuile was wordt buiten gehangen, waar iedereen bij betrokken is, laaien de hartstochten op en er breken gewelddadigheden uit. De politie moet tussen beiden komen. Gelukkig komt er een soort Kuifje op de proppen en ook Zorro arriveert. Nogmaals stelt de geëngageerde filmer Boisset de samenleving verantwoordelijk, maar in dit dieptepunt hebben we te maken met een nogal wild tekeer gaande camera die allerlei cliché's in beweging brengt. RADIO CORBEAU steekt ook magertjes af bij de beroemde film LE CORBEAU van H.G. Clouzot. Scenario van Alain Scoff en regisseur Boisset. Ook bekend als MAKING WAVES.

Dandin

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Roger Planchon. Met o.a. Claude Brasseur, Daniel Gélin, Zabou Breitman, Nelly Borgeaud en Jean-Claude Adelin.

De klucht (met serieuze ondertoon) van Moli[KA2]ere in een bewerking van een toneelregisseur van wie het de eerste lange speelfilm is. Planchon is zonder twijfel bang geweest het verwijt te krijgen `gefilmd theater` te maken. Resultaat: de camera`s (vier stuks!) zwenken om en om alsof ze de draaiziekte hebben en de sint-vitus dans aan het doen zijn. Teveel geluid en teveel opgewondenheid, ook om zo moeilijke scènes luchtiger te maken. Dit belangrijke voorbehoud daargelaten, wordt in DANDIN door alle acteurs schitterend gespeeld en briljant door Brasseur in de hoofdrol. En men vindt er de geest van Molière helemaal in terug.

Un Amour interdit

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Jean-Pierre Dougnac. Met o.a. Brigitte Fossey, Fernando Rey, Saverio Marconi, Agostina Belli en Emmanuelle Béart.

Met zijn eerste film heeft Jean-Pierre Dougnac zich meteen in het diepe gestort door een bewerking zonder enige dialoog of uitleg te maken van L'enfant trouvé van Heinrich von Kleist. Hij heeft het er slecht van afgebracht, ook al respecteert hij het boek volledig. Het is hem niet gelukt de waanzinnigheid en redeloosheid van het boek in de film te verwerken ondanks, of misschien dankzij, een sterk zoeken naar originaliteit. De kijker ziet een opeenvolging van toneelachtige scènes waarin alsmaar gesproken wordt. Het resultaat is slechts een historische kostuumfilm.

La septième cible

1984 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1984. Misdaad van Claude Pinoteau. Met o.a. Lino Ventura, Lea Massari, Jean Poiret, Elisabeth Bourgine en Roger Planchon.

Op een dag wordt Bastien Grimaldi (Ventura) vlak bij zijn huis in Parijs door twee onbekenden mishandeld. Even later staat zijn auto in de fik. Bastien wil weten wie het op hem gemunt heeft, zijn zoektocht brengt hem naar Berlijn. Misdaadthriller met een prima hoofdrol van Ventura en veel eigenaardige wendingen houdt misschien niet de hele tijd de spanning vast, maar heeft een aangenaam nuchtere sfeer. De Italiaans-Franse Ventura (La bonne année), die in 1987 zou overlijden, maakte vier films met regisseur Pinoteau.

Légitime violence

1982 | Misdaad

Frankrijk 1982. Misdaad van Serge Leroy. Met o.a. Claude Brasseur, Véronique Genest, Thierry Lhermitte, Roger Planchon en Michel Aumont.

Een weekend-uitstapje van een bourgeois-familie loopt uit op een tragedie als - op de huisvader na - alle leden worden neergeschoten door een trio voortvluchtige gangsters. De overlevende wil zich wreken op de schuldigen; hij komt in contact met een mysterieus genootschap voor zelfverdediging, dat hem bij zijn speurtocht behulpzaam zal zijn. Zeer goed spel en een gespannen vormgeving nemen niet weg dat het vigilante-karakter van de film - ondanks kritische kanttekeningen - nogal bedenkelijk is. Jean-Patrick Manchette en Patrick Laurent bewerkten een idee van Véra Belmont.

Le grand frère

1982 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1982. Drama van Francis Girod. Met o.a. Gérard Depardieu, Jean Rochefort, Roger Planchon, Jacques Villeret en Souad Amidou.

Een ex-legionair komt voor een wraakactie in Marseille en krijgt hulp van enkele aan de zelfkant levende Arabische randfiguren, die zijn verantwoordelijkheidsbesef opwekken. Zijn verliefdheid op een meisje wekt de afgunst van haar dertien- jarige broer, die hem door middel van een anonieme brief bij de politie aangeeft. Deze ambitieuze poging om de romantische film noir van vóór WO II nieuw leven in te blazen met actuele, sociale en politieke observaties en geweldelementen, struikelt over een warrig scenario, dat vooral in de eerste helft op een chaotische manier door tijd, locaties en uiteenlopende thematieken springt zonder enige organische eenheid. Individueel treffende scènes en toegewijd acteren slagen er niet in om de film adem te geven. Het scenario is van regisseur Girod en Michel Grisolia. Het camerawerk is van Bernard Zitzermann.

Danton

1982 | Biografie, Historische film, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen​/​​Portugal 1982. Biografie van Andrzej Wajda. Met o.a. Gérard Depardieu, Wojciecj Pszoniak, Roger Planchon, Jacques Villeret en Angela Winkler.

De revolutionair Danton (Depardieu) keert in 1793 naar Parijs terug. Hij merkt dat zijn vroegere medestander Robespierre (Pszoniak) ten eigen bate een schrikbewind uitoefent met massale executies, tot Robespierre zelf met zijn volgelingen door het tribunaal wordt gevonnist. De gebeurtenissen rond de Poolse vakbond Solidariteit die zich in 1981 verzette tegen het communistische regime, vertroebelt in deze film de historische tragedie over het teloorgaan van de revolutionaire idealen - al dateert Wajda`s project van lang daarvoor en regisseerde hij ook al het Poolse toneelstuk van Sprawa Dantona (die in werkelijkheid Stanislawa Przybyszewska heet) waaraan het scenario ontleend is. Zonder die associatie (met Solidarno[KA5]s) is het een nogal teleurstellende film, die niet meer is dan een fraai gefotografeerd prentenboek en waarvan de belabberde nasynchronisatie de Poolse acteurs (allemaal Robespierristen) tot ongenuanceerde schurken maakt. Zeer goed spel van hoofdrol Depardieu, Chereau als Desmoulins en Planchon als Fouquier- Tinville. De film werd (niettemin) meervoudig bekroond. Het scenario is van Jean-Claude Carrière, Agnieszka Holland, Boleslaw Michalek, Jacek Gasiorowski en regisseur Wajda. Het camerawerk is van Igor Luther. Mono.

Le retour de Martin Guerre

1981 | Drama, Historische film

Frankrijk 1981. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Gérard Depardieu, Nathalie Baye, Roger Planchon, Maurice Barrier en Isabelle Sadoyan.

In de 16e eeuw zijn een jongen en een meisje aan elkaar uitgehuwelijkt door hun boerenfamilies. Het huwelijk is geen succes en de echtgenoot verdwijnt om acht jaar later als volwassene zijn erfdeel en gezin weer op te eisen. Ondanks de positieve verklaring van de vrouw ontstaat er twijfel aan zijn identiteit, die tijdens een rechtszaak bewezen moet worden. Dit vernuftig scenario en de overtuigende tijdsreconstructie kregen van de regisseur niet meer dan een bekwame filmvorm, maar het opmerkelijke spel - vooral van Baye en Planchon - houdt de aandacht vast. Het scenario is van regisseur Vigne en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van André Neau.

Le Dossier 51

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roger Planchon, Anna Prucnal, Didier Sauvegrain en Françoise Lugagne.

In economisch contact met de Derde Wereld moet de hoge diplomaat Dominique Auphal (Marthouret) door een geheime organisatie gemanipuleerd worden. Systematisch wordt gezocht naar de zwakke plek waarmee hij tot medewerking gechanteerd kan worden. De roman van Gilles Perrault kreeg een opmerkelijke filmvorm, waarin de hoofdpersoon nauwelijks te zien is en zijn portret wordt samengesteld uit getuigenissen van anderen wier ondervragers ook buiten beeld blijven. Een knappe, ongewone thriller. Het scenario is van Gilles Perrault en regisseur Deville. Het camerawerk is van Claude Lecomte. Eastmancolor, Mono.

Les Routes du Sud

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Yves Montand, Miou-Miou, Laurent Malet, France Lambiotte en Jean Bouise.

Een scenarioschrijver steunt het verzet tegen Franco in Spanje waarbij zijn vrouw als koerierster verongelukt. Zijn zoon stelt hem aansprakelijk en verwijt hem dat zijn politieke ideeën niet meer bij de tijd zijn. Deze terugkeer na twaalf jaar van Montand en schrijver Jorge Semprun naar de problematiek van La guerre est finie mislukt grotendeels, omdat Losey de jonge generatie karikaturaal en met onvoldoende eigen bestaansrecht neerzet.

Les autres

1975 | Drama, Mysterie

Frankrijk 1975. Drama van Hugo Santiago. Met o.a. Maurice Born, Noëlle Chatelet, Patrice Dally, Pierrette Destanque en Bruno Devoldere.

Een boekhandelaar wiens zoon zelfmoord heeft gepleegd, beseft dat hij de jongen nooit echt begrepen heeft. Daarom gaat deze man van vijftig proberen iets van zijn zoon terug te vinden bij diens voormalige vrienden. Deze film vormt [KA1]e[KA1]en lange, doolhofachtige rondwandeling en is uiterst subtiel, hermetisch en geheimzinnig; alle personages trachten zichzelf metafysisch te omschrijven. Dat is ook niet verwonderlijk, als we beseffen dat het scenario en de dialogen van Jorge Luis Borges (op basis van diens boek) respectievelijk Adolfo Bioy Casares zijn. Een ondefinieerbare film, die tegelijkertijd beangstigend en betoverend werkt, wat nog geaccentueerd wordt door de muziek en het illusoire camerawerk van Ricardo Aranovitch. Deze film kreeg in 1976 de eerste Gouden Decibel.

George qui?

1973 | Biografie

Frankrijk 1973. Biografie van Michèle Rosier. Met o.a. Anne Wiazemsky, Alain Libolt, Jean-Claude Nordman, Bulle Ogier en Jean-Pierre Kalfon.

Een getrouwde provinciaalse vlucht in de 19de eeuw naar Parijs en wordt de geliefde van de jonge schrijver Alfred de Musset. Ze gaat zelf romans schrijven en wordt de vriendin en inspirator van componist Chopin. Ze gaat zich met politiek bezighouden, maar de revolutie van 1848 mislukt. De biografie van Aurore Dupin, die 'George Sand' zou worden, werd door de debuterende journaliste tot een feministisch pamflet gemaakt, waarbinnen fascinatie van het onderwerp te zelden kansen krijgt. De anachronistische vormgeving die de stijl van tv-reportages afwisselt met stukjes 'museumtoneel' is al even irritant, al valt te prijzen dat de heldin niet uitsluitend tot voorbeeldige heilige wordt gemaakt.