Torsten Wahlund

Beck - Vita nätter

Denemarken​/​​Zweden​/​​Duitsland 1997. Misdaad van Kjell Sundvall. Met o.a. Peter Haber, Mikael Persbrandt, Stina Rautelin, Per Morberg en Ingvar Hirdwall.

Sȧ gȧr det till pȧ Saltkrȧkan

Zweden 1977. Familiefilm van Olle Hellbom. Met o.a. Maria Johansson, Torsten Lilliecrona, Louise Edlind, Kristina Jämtmark en Bengt Edlund.

TASHet scenario is van Astrid Lindgren. Het camerawerk is van Kalle Bergholm.

En och en

Zweden 1977. Drama van Erland Josephson, Ingrid Thulin en Sven Nykvist. Met o.a. Ingrid Thulin, Erland Josephson, Björn Gustafsson, Sven Lindberg en Torsten Wahlund.

Na breuk met minnaar neemt schilderes van middelbare leeftijd contact op met neef die wegens zwijgzaamheid en passiviteit als kind al 'oom' werd genoemd. Ze haalt hem over tot gezamenlijke vakantiereis maar het is voor de studeerkamerfilosoof te laat om alsnog zintuiglijk genot te leren accepteren zodat beiden in nog grotere eenzaamheid weer uit elkaar gaan. Acteurs en cameraman Nykvist van Ingmar Bergman-films maakten collectief film die thematisch verwant is, maar zonder diens metafysische zwaarte. Hoewel film bijna uitsluitend op dialoog steunt is die van dusdanige - ook ironische kwaliteit dat de aandacht geboeid blijft, ook door de spelprestaties.

Broder Carl

Zweden 1970. Drama van Susan Sontag. Met o.a. Geneviève Page, Terzieff, Gunnel Lindblom, Keve Hjelm en Torsten Wahlund.

Een theaterregisseur zit samen met een actrice, die ooit zijn geliefde was, een ex-balletdanser, voor wiens psychotische toestand hij verantwoordelijk lijkt, en de moeder van een autistisch dochtertje op een eiland. Engels gesproken Kammerspiel van de Amerikaanse schrijfster-essayiste Sontag suggereert veel erotische spanningen tussen dit viertal, maar laat alles in het onbestemde. Dat geldt zelfs voor de omkering van de Frankenstein-mythe met danser Terzieff als de 'creatie' van deze theaterregisseur Hjelm, en zijn contactpogingen met het kleine meisje. De actrices komen de handicap van de dialogen in het Engels niet te boven, de acteurs zijn wezenlozer dan de bedoeling lijkt en maken de film nog vager dan hij al is.

Vi pȧ Saltkrȧkan

Zweden 1968. Familiefilm van Olle Hellbom. Met o.a. Torsten Lilliecrona, Louise Edlind, Björn Söderbäck, Urban Strand en Stephen Lindholm.

Als Skrollan (Dandenell), Tjorven (Johansson), Pelle (Lindholm) en Stina (Jämtmark) een boottochtje maken, beweert Skrollan dat ze weet hoe ze de boot moet vastleggen. Door haar snoeverij en onkunde drijft het bootje echter af en strandt op het onbewoonde eilandje Krakskär. Ze proberen een week lang als schipbreukelingen te overleven in de stijl van Robinson Crusoë en niemand vraagt zich af, hoe de vindingrijke Skrollan aan belegde boterhammen komt. Tjorven besluit dat ze er het fijne van wil weten. Ze ontdekt dat Skrollan contact heeft met twee smokkelaars. Hun dolle avontuur wordt aangenamer als ze in de leegstaande vuurtoren kunnen verblijven. Zouden hun ouders helemaal niet naar hen zoeken? Dit ruim anderhalf uur durende jeugdavontuur is samengesteld uit de tv-serie uit 1964 met fragmenten uit de afleveringen 1, 2, 5, 6, 8, 9, 12 en 13. Het materiaal is wel heel erg gedateerd. Het scenario is van Astrid Lindgren. Het camerawerk is van Kalle Bergholm.

Rasmus Pontus och Toker

Zweden 1956. Familiefilm van Stig Olin. Met o.a. Eskil Dalenius, Sven Almgren, Elof Ahrle, Siv Ericks en Pia Skoglund.

Dalenius als de tien-jarige Kalle, zijn vriend Almgren als Pontus en het opgeschoten meisje Skoglund (de dochter van de plaatselijke diender) ontmaskeren op de kermis een zilverdief die zijn buit in een carroussel verborgen houdt. Kalle is de voorloper van de latere Pippi Langkous, beiden scheppingen van Astrid Lindgren. Derde film in een serie van vijf onafhankelijke verhalen. Ondanks de hoge leeftijd van de film spannend en vermakelijk met de nodige slapstick.