Simone Paris: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

Thérèse et Isabelle

1968 | Drama, Erotiek

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1968. Drama van Radley Metzger. Met o.a. Essy Persson, Anna Gael, Barbara Laage, Anne Vernon en Maurice Teynac.

De volwassen Th[KA1]er[KA2]ese keert in de vakantietijd terug naar de kostschool, waar ze jaren eerder een lesbische verhouding had met een ongeremde medeleerlinge. In deze chique sexploitatie (naar een roman van Violette Leduc) wordt weinig tijd verspild aan psychologische verdieping, maar spel en regie houden toch meer in dan uitsluitend voer voor voyeurs. Die komen overigens niets te kort: Metzgers pogingen tot variatie in locaties en presentatie van de erotiek leiden tot malle excessen in de schoolkapel, en de opzet tot provocatie werkt averechts. De bezadigde dagelijkse gang van zaken zorgt voor een ironisch contrast, maar de fotografie gaat zich al te opvallend te buiten aan geometrische beeldcomposities.

Un homme et une femme

1966 | Romantisch drama

Frankrijk 1966. Romantisch drama van Claude Lelouch. Met o.a. Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Pierre Barouh, Valérie Lagrange en Simone Paris.

Niet de superhit Les uns et les autres, maar dit aangrijpende drama is nog steeds het grootste kassucces van regisseur Lelouch. Een autocoureur en een scriptgirl ontmoeten elkaar wanneer ze hun kinderen op kostschool bezoeken. En dat is het begin van een voorzichtig opgebouwde liefdesrelatie tussen twee door het leven getekende mensen. Mooi gemaakt voor een prikkie. Winnaar van onder meer de Oscar voor beste buitenlandse film en een (gedeelde) Gouden Palm.

Sénéchal le magnifique

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Fernandel, Nadia Gray, Jeanne Aubert, Georges Chamarat en Madeleine Barbulée.

Een acteur van weinig succesvol tourneegezelschap ontdekt bij toeval dat provincialen hem in zijn theaterkostuum een identiteit toedichten waar hij meer profijt van kan hebben dan van zijn optreden in de schouwburg. De verrassingen van het scenario zijn na de eerste twee vermommingen op, zodat Fernandel zich overmatig moet inspannen om de film vermakelijk te houden. Regie en tegenspel bieden hem weinig steun.

Mademoiselle Striptease

1957 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1957. Drama van Pierre Foucaud. Met o.a. Agnès Laurent, Phillippe Nicaud, Dora Doll, Simone Paris en Junie Astor.

Een provinciaals meisje voegt zich bij haar studerende vriend, die aan de verlokkingen van Parijs niet bepaald tegenstand kan bieden. Teleurgesteld raakt ze op drift en wordt stripteasedanseres in een nachtclub, tot de inkeer van de student tijdig resulteert in een huwelijksaanzoek. Een gedateerd, klein melodrama met voorzichtige nachtclub-acts, vlak geacteerd en onder de middelmaat geregisseerd.

Le Naïf aux quarantes enfants

1957 | Komedie

Frankrijk 1957. Komedie van Philippe Agostini. Met o.a. Michel Serrault, Sylva Koscina, Jean Poiret, Darry Cowl en Henri Crémieux.

Een pas gediplomeerde leraar krijgt zijn eerste aanstelling aan een dorpsschool. Door zijn goede bedoelingen komt hij in conflict met het strak-traditionele systeem. Zijn verliefdheid op een getrouwde Italiaanse verzwakt zijn positie binnen de gemeenschap nog meer. Deze innemende maar weinig pittige komedie is vooral aardig om bekende acteurs aan het begin van hun carri[KA2]ere te zien. (Joyeux, een ster uit de jaren veertig, schreef mee aan het scenario.)

Le Long des trottoirs

1956 | Drama

Frankrijk 1956. Drama van Léonide Moguy. Met o.a. Danick Pattison, Anne Vernon, François Guérin, Françoise Rosay en Simone Paris.

Een weesmeisje wordt uit een pleeggezin gezet omdat de zoon des huizes verliefd op haar is en vervalt tot prostitutie. Haar zuster uit het pleeggezin trekt zich haar lot aan en bezorgt haar een verpleegstersopleiding, waarbij ze verliefd wordt op de arts die met haar weldoenster verloofd is. Film combineert alle clichés van trottoirfilm en gewone smartlap en is enig aanzien waard om de begaafde actrices Vernon en Rosay wier talenten overigens geen enkele kans krijgen. Pattison in de hoofdrol pruilt van begin tot eind.

Bob le Flambeur

1956 | Drama, Misdaad, Film noir, Thriller

Frankrijk 1956. Drama van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Roger Duchesne, Isabelle Corey, Daniel Cauchy, Howard Vernon en Guy Decomble.

'Mooie boeventronie,' zegt Robert Montagné tegen zijn spiegelbeeld. Een waar woord: Roger Duchesne (1906-1996), die de oudere gangster Bob de Gokker vertolkt, was, na een vooroorlogse succescarrière als acteur, in het Parijse 'milieu' beland en er wegens schulden weer uit verbannen. Een ideale figuur, dus, om in deze gelaagde misdaadfilm als ongrijpbare speeltafelverslaafde het Casino van Deauville te beroven. Later betreurde Melville dat de dialogen van noir-auteur Auguste le Breton louter verroest argot bevatten, maar inmiddels is juist dat bargoens een van de charmes van Bob le Flambeur. Henri Decaë fotografeerde het uitgaanskwartier Pigalle als een prachtig licht-en-schaduwspel.

Don Juan

1955 | Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Spanje 1955. Komedie van John Berry. Met o.a. Fernandel, Carmen Sevilla, Erno Crisa, Christine Carère en Micheline Dax.

Om moeilijkheden met corrupte politiechef te voorkomen neemt knecht plaats van zijn meester Don Juan in. Diens reputatie bezorgt hem succes bij de vrouwen van Toledo, maar doet hem op brandstapel belanden. Het scenario van Maurice Clavel en Jacques Emmanuel met nog meer persoonsverwisselingen is rommelig geconstrueerd, maar geeft talent veel kansen. Daarnaast mooie locaties en dito actrices.

Celà s'appelle l'aurore

1955 | Drama, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1955. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Lucia Bosé, Georges Marchal, Nelly Borgeaud, Gianni Esposito en Julien Bertheau.

Dokter Valerio (Marchal) is nauw betrokken bij de levens van zijn patiënten in een plattelandsgemeente. Zoals Sandro (Esposito), voorman van een lokale industrieel. Ondertussen verlangt Valerio’s jongere vrouw Angela (Borgeaud) naar grootsteeds Nice. Na een periode in Mexico bewerkte de Spaanse Buñuel in Frankrijk een roman van Emmanuel Roblès. Deze film vormt met de latere La mort en ce jardin en La fièvre monte à El Pao een drieluik over revolutionair sentiment. Sterk werk van de maker van ondermeer Un chien Andalou en Belle de Jour

L' Air de Paris

1954 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1954. Drama van Marcel Carné. Met o.a. Jean Gabin, Arletty, Roland Lesaffre, Marie Daëms en Folco Lulli.

Een ex-bokser traint een jonge arbeider voor het kampioenschap, die echter door zijn liefde voor een vrouw 'boven zijn stand' zijn sport verwaarloost tot zij zichzelf wegcijfert en hij zich weer volledig aan de training kan wijden. Deze teleurstellende rëunie van Carné met de acteurs uit zijn grootste successen geeft hen matig interessante rollen, maar de verdere cast is onder de maat in dit langgerekte, simpele verhaal dat in weinig authentiek populisme is verpakt.

Le Moment de la vérité

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Jean Gabin, Daniel Gélim en Simone Paris.

Een afgezaagd verhaal over een echtpaar dat zich realiseert hoe weinig ze van elkaar weten. Goed gespeeld.

La Fugue de Monsieur Perle

1952 | Komedie

Frankrijk 1952. Komedie van Roger Richebé. Met o.a. Noël-Noël, Marie Glory, Arlette Poirier, Simone Paris en Jean Galland.

Een dorpsbakker komt in Parijs een erfenis incasseren en laat zich prompt bestelen. Hij weet niet hoe hij dat verlies aan zijn vrouw moet verklaren. Noël-Noël, als de humoristische observator van de kleinburger, komt weinig aan bod in deze voorspelbare klucht met voor de hand liggende grappen, die af en toe toch nog amusant zijn gebleven.

Le martyr de Bougival

1949 | Komedie, Avonturenfilm, Misdaad

Frankrijk 1949. Komedie van Jean Loubignac. Met o.a. Jeanne Fusier-Gir, Simone Michels, Line Dariel, Simone Paris en Maguy Horiot.

Een bewerking van het stuk Et la police n'en savait rien van Jean Guitton. Er is sprake van een misdaad maar het onderzoek wordt al snel lachwekkend. Bach - ex-koning van de soldatengrap - had beter niet kunnen meedoen. 'De' laatste film die hij zou maken en waarin hij zijn spel wat tracht op te frissen. Veel vulling in deze film die niet meer biedt dan voor de acteurs een gelegenheid om te laten zien wat ze kunnen. Een pluim voor Armontel in de rol van rechter-commissaris.

Le comédien

1948 | Drama, Biografie

Frankrijk 1948. Drama van Sacha Guitry. Met o.a. Lana Marconi, Pauline Carton, Marguerite Pierry, Yvonne Hébert en Ludmilla Pitoëff.

Guitry verfilmde zijn toneelstuk, dat hij al in 1921 schreef met zichzelf in de hoofdrol. In feite is het de rozig gekleurde biografie van zijn vader - een gevierd fin-de-siècle acteur van het grote theater - met wie hij een moeizame relatie had. De film laat zien hoe Guitry's vader door zijn grootvader geen strobreed in de weg werd gelegd om als dertien-jarige jongen met lessen zijn toneelcarrière te beginnen en op zijn twintigste, na Rusland veroverd te hebben, te triomferen in de Parijse zalen. Het hoogtepunt van deze behoorlijk statische film is de generale repetitie voor een operette. Oorspronkelijk zou de film getiteld worden Lucien Guitry. Camerawerk van Nicolas Toporkoff. Scenario van Guitry dat tevens geput is uit de door hem geschreven biografie Lucien Guitry.

Mon Père avait raison

1936 | Komedie

Frankrijk 1936. Komedie van Sacha Guitry. Met o.a. Sacha Guitry, Jacqueline Delubac, Betty Daussmond, Paul Bernard en Pauline Carton.

Guitry is Bellanger, die plotseling door zijn vrouw Daussmond in de steek wordt gelaten. Hij moet zijn zoon Maurice (Bernard) alleen opvoeden. Twintig jaar later belt Daussmond na aankomst uit Zuid-Amerika op en wil haar plaats binnen het gezin weer innemen. Te laat, vindt Bellanger (Guitry). Zijn zoon staat op punt te trouwen met de schone Delubac, maar wil zijn vader niet in de steek laten het houdt de huwelijksboot een beetje af. Delubac besluit de gebeurtenissen een zetje te geven. Komedie van Guitry met autobiografische inslag en een eerbetoon aan zijn vader, een gevierd toneelspeler uit de fin-de-siècle met wie hij het grootste deel van zijn leven gebrouilleerd was. Het scenario en de puntige dialogen zijn van Guitry zelf, die zijn eigen toneelstuk bewerkte voor de film. De fotografie is van Georges Benoit.