Roy Orbison

Girl's Night

Verenigd Koninkrijk 1998. Komedie van Nick Hurran. Met o.a. Brenda Blethyn, Julie Walters, Kris Kristofferson, George Costigan en James Gaddas.

Pop Galerie: Bruce Springsteen

Oostenrijk​/​​Duitsland 1997. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Bruce Springsteen, Bob Dylan, Mick Jagger, Patti Scialfa en Chris Cornell.

Video Fool for Love

Australië 1995. Drama van Robert Gibson. Met o.a. Robert Gibson, Gianna Santone, April Ward, Keith Gibson en Doreen Kenney.

Van 1983 tot 1995 hield de Australische filmmonteur Robert Gibson, die in 1981 een Oscar voor de beste montage kreeg voor de film FLIRTING, een video-dagboek bij van zijn leven. Uit de vele opnamen monteerde hij deze film waarin hij vooral de aandacht vestigt op zijn liefdesleven. Het werd een narcistische kijk op een periode, zoals deze beleefd werd door een man van middelbare leeftijd, die toch nog steeds succes heeft bij de vrouwen. Soms is de film bijtend scherp, dan weer kinderlijk naïef. Je kan je niet steeds van de indruk ontdoen dat je als kijker een voyeur bent in het intieme leven van iemand anders. De film zoals we die te zien krijgen is deels realistisch, deels fantasie en Gibson geeft je niet de minste aanwijzing hoe je de twee delen uit elkaar kunt houden. Het is een eigenzinnig filmwerk waar zeker niet iedereen voor zal vallen, maar hij bevat wel enkele snedige momenten. Naast de regie was Gibson ook nog verantwoordelijk voor het scenario en de montage. Hij hanteerde de camera samen met April Ward en Robert Werner. Een interessant, maar niet helemaal geslaagd, experiment.

Tom Petty: Going Home

Verenigde Staten 1994. Biografie van Jonathan K. Bendis. Met o.a. Tom Petty, Mike Campbell, Benmont Tench, Stan Lynch en Howie Epstein.

Tom Petty's carri[KA2]re overbrugt meer dan twintig jaar. Hij bracht tien albums uit met zijn band The Heartbreakers, een solo-plaat die drie keer platina haalde en twee albums als lid van de Travelling Wilburys. Er is erg veel terrein te bestrijken, maar deze tv-special slaagt erin 36 songs, en enige van de gebeurtenissen die zijn kunst beïnvloed hebben, te omvatten. Het omvat zijn optreden van begin 1972 tot en met zijn laatste plaat 'Mary Jane's Last Dance'. De in Florida woonachtige wordt beschreven als een gerechtvaardigde held, van conflicten met zijn platenmaatschappij over de winkelprijs van zijn platen, tot het afbranden van zijn huis, dat hem inspireerde tot de enorme hit 'I won't Back Down'. Maar droevere gebeurtenissen, zoals het feit dat zijn hand verbrijzeld werd, zijn faillissementsaanvraag en hoe hij aangeklaagd werd door zijn platenmaatschappij, komen, juist als een dieper inzicht noodzakelijk is, nauwelijks aan de orde. Alle leden van de band worden geïnterviewd en de helft van deze laatsten verduidelijkt het verhaal over de oprichting van de Travelling Wilburys, met nooit eerder vertoonde beelden van wijlen Roy Orbison aan het werk in de studio, en er kwetsbaar uitziend. De beste spelers in deze special zijn regisseur Bendis en Charlie Singer.

Roy Orbison & Friends: A Black & White Night

Verenigde Staten 1988. Muziek van Tony Mitchell. Met o.a. Roy Orbison, Bruce Springsteen, Jackson Browne, Bonnie Raitt en Elvis Costello.

VV.

Roadie

Verenigde Staten 1980. Muziek van Alan Rudolph. Met o.a. Kaki Hunter, Art Carney, Gailard Sartain, Alice Cooper en Deborah Harry.

Met deze uitzonderlijke maffe komedie verandert de getalenteerde regisseur Rudolph in een Hal Needham-kloon, maar bedenk wel dat de film aanhangers heeft. Met muzikale medewerking van Cheap Trick, Joe Ely Band, Pat Benatar, Jerry Lee Lewis, Teddy Prendergrass, B-52, Sue Saad & The Next, Jay Ferguson, Styx, Stephen Bishop en Eddie Rabbit. Het scenario is van Big Boay Medlin en Michael Ventura naar een verhaal van Big Buoy Medlin, Ventura, Zalman King en Alan Rudolph. Het camerawerk is van David Myers.

The Fastest Guitar Alive

Verenigde Staten 1967. Western van Michael D. Moore. Met o.a. Roy Orbison, Sammy Jackson, Maggie Pierce, Joan Freeman en Lyle Bettger.

Wat is humor? Mensen twisten erover, en dat kan niet over smaak. Orbison, zonder zijn donkere bril, en zijn vriend Jackson zijn spionnen voor de Zuidelijken en aan het eind van de Burgeroorlog weten ze van de Noordelijken goud te stelen. En daar lopen ze mee rond door het Wilde Westen, maar Orbison heeft een gitaar waarmee hij kan schieten - dat is wat! Er wordt veel gelachen, maar het draaiboek van Robert Kent was mager. Producent Sam Katzman kon er nog steeds niet genoeg van krijgen: hij bleef tot aan zijn dood in 1973 goedkope films produceren.