Catherine Epars: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

L'ami de mon fils
Zwitserland/​Frankrijk 1997. Romantiek van Marion Serraut. Met o.a. Mireille Darc, Alain Doutey, Robert Plagnol, Grégori Baquet en Nathalie Nerval.
Catherine Epars: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
L'ami de mon fils
 Marion Serraut, 1997
L'écrivain public
Zwitserland/​Frankrijk 1993. Romantiek van Jean-François Amiguet. Met o.a. Robin Renucci, Anna Galiena, Laurent Grévill, Florence Pernel en Catherine Epars.
Catherine Epars: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik

L'ami de mon fils

1997 | Romantiek

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Romantiek van Marion Serraut. Met o.a. Mireille Darc, Alain Doutey, Robert Plagnol, Grégori Baquet en Nathalie Nerval.

Louise (Darc) is weduwe en woont alleen met haar zoon Martin (Baquet). Ze is lerares letterkunde in het lyceum. Tijdens een etentje met familie maakt ze kennis met Stanislas (Plagnol), een vriend van haar zoon. Deze heeft onlangs met zijn moeder de voormalige Soviet Unie verlaten en volgt nu in Frankrijk een opleiding in plastische kunsten. Louise voelt zich wel aangetrokken tot deze jonge en knappe kunstenaar die dan ook weinig moeite heeft om haar te verleiden. In zijn armen voelt ze zich herleven, maar zal hun liefde de tegenwerking van de omgeving kunnen weerstaan? Een erg kunstmatig romantisch drama over de verhouding tussen een jonge man en een vrouw van middelbare leeftijd, een gegeven stukken beter uitgewerkt werd in WHITE PALACE. Je kan geen ogenblik geloven in de romance tussen Darc en Plagnol. Sylvie Bailly, Catherine Borgella en Jean-Luc Seigle overgoten hun scenario bovendien nog met een sausje goedkope sentimentaliteit. Enkel geschikt voor overjaarse bakvisjes. Fotografie van Claude Egger. Stereo.

L'écrivain public

1993 | Romantiek, Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Romantiek van Jean-François Amiguet. Met o.a. Robin Renucci, Anna Galiena, Laurent Grévill, Florence Pernel en Catherine Epars.

Jacques (Renucci) en Fanny (Galiena) hebben zeven jaar met elkaar samengewoond en besluiten uit elkaar te gaan. Niets bijzonders, al wordt het wel opgediend als een fenomeen van de jaren 1990. Als Fanny aankondigt naar het buitenland te willen gaan, raakt Jacques in beroering. Hij laat een brievenschrijver hartstochtelijke epistels maken, die hij Fanny stuurt. Een film, die stijf staat van gekunsteld dialoog en die heel traag van tempo is. Een morele vertelling voor ware liefhebbers van gestileerde rolprenten. Het literaire scenario is van Anne Gonthier en de fotografie is van Robert Alazraki. De score van William Sheller speelt een geheel eigen rol.

imdb: Zoek Catherine Epars op IMDB