Jean-Pierre Bagot

Rachel et ses amours

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Jacob Berger. Met o.a. Noémie Kocher, Michel Galabru, Marie-Dominique Dessez, Dominique Guillo en Samuel Hamelet.

Mer calme... mort agitée

Frankrijk 1997. Mysterie van Charles Nemes. Met o.a. Patrick Fierry, Nadine Spinoza, Cachou, Paul Barge en Jean-Pierre Bagot.

Les héritiers

Frankrijk 1997. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Richard Anconina, Christopher Thompson, Anna Falchi, Florence Darel en Stéphane Guerin-Tillie.

Pêcheur d'Islande

Frankrijk 1996. Drama van Daniel Vigne. Met o.a. Anthony Delon, Mathilde Seigner, Stéphane Freiss, Annick Alane en Roland Amstutz.

Nestor Burma : Les eaux troubles de Javel

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Thriller van Alain Bloch. Met o.a. Guy Marchand, Nelly Alard, Sophie Artur, Jean-Pierre Muel en Karin Swenson.

Suzanne (Artur), een wanhopige vrouw, wendt zich tot detective Nestor Burma (Marchand). Ze is zwanger en smeekt hem haar vriend op te sporen, de al enkele dagen verdwenen slotenmaker Fred Demessy (Tollemer). Burma is ervan overtuigd dat Fred vreemdgaat tot zijn lijk vlakbij de Quai de Javel uit de Seine wordt gevist. Burma komt erachter dat hij een dubbel leven leidde. Artur, ooit de bruisende Caro in de Franse successerie Maguy, moet in het grijsgroene Parijs van Burma en het sombere, op het gelijknamige boek van Léo Malet gebaseerde verhaal alle registers opentrekken en een andere 'toonhoogte zingen'. Het scenario is van Pascal Bancou en Sylvie Coquart, die ook de dialogen schreven. Het camerawerk is van Francis Junek. Aflevering 16 van het eerste seizoen, nummer 16 van 40.

Les cinq dernières minutes : Un mort sur les pavés

Frankrijk 1995. Mysterie van Jean-Marc Seban. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Jacques Balutin, Aurélien Recoing en Anne Gisèle Glass.

Een jonge veelbelovende wielrenner sterft tijdens de wielerklassieker Parijs-Roubaix. Onderzoek wijst uit dat hij vergiftigd werd. Le commissaire Massard (Santini) en zijn assistent Antoine Barrier (Hoden) gaan in het wielrennerswereldje op onderzoek uit. Het gif bevond zich in de fles van een gevierde Franse coureur en teamleider (Recoing), die het slachtoffer te drinken aanbood. Voelde deze ploegkapitein zich bedreigd door de rijzende ster in zijn team? Zo eenvoudig zit het natuurlijk niet in elkaar - daar kun je vergif op innemen! Het scenario is van Patrick Chêne, die zelf ook eventjes te zien is. Leuk om nu eens via een 'policier' een blik achter de schermen te krijgen over het gesjoemel in de volkssport van het wielrennen.

Les Cordier, Juge et flic : Combinaison mortelle

Frankrijk 1994. Drama van Alain Bonnot. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Jean-Pierre Bagot.

Meester Constantin (Briquet), bekend en rijk advocaat in Parijs, brengt de nacht door in een goktent. Hij neemt afscheid van zijn jonge minnares en wordt enkele uren later in zijn huis vermoord. Zoon Cordier (Madinier) denkt aan politieke implicaties, vader Cordier (Mondy), de flik, houdt het bij proza[KA3]ische motieven. De zaak geraakt in stroomversnelling wanneer Madame Patinella (Ailhaud), de vrouw van de concierge van het huis, vermoord wordt terwijl ook de concierge (Bagot), en de call-girl Sylvia (Courval), warempel een oud liefje van commissaris Cordier, bedreigd worden. Door regisseur Bonnot, André Nevers en Effem geschreven scenario zorgt voor een coctail van humor en suspense.

Julie Lescaut : Tableau noir

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Er ontstaat de nodige beroering op de middelbare school in Clairi[KA2]eres als het levenloze lichaam gevonden wordt van een jongen uit de hoogste klas. Het slachtoffer was erg populair, want hij organiseerde regelmatig feesten en leek een onafhankelijke figuur. De leraren beoordeelden hem positief, al was hij lang niet altijd even serieus. Julie Lescaut (Genest) komt erbij en zij concludeert snel dat het om moord gaat. Naar het motief tast men nog heel even in het duister. Julie zit nu tussen de scholieren, waarvan de meesten nog nat achter de oren zijn. Ze ontmoet bij die adolescenten de nodige vijandigheid. Ze zwijgen ook nog, terwijl het toch om moord gaat. Sommige leraren zijn neerslachtig, want er blijkt toch heel wat gewelddadigheid te zijn. De directrice laat anonieme brieven zien die zij heeft ontvangen. Voorspelbare, maar degelijk gemaakte politiefilm, die echter geheel volgens een standaardformule in elkaar zit. Eric Kristy, Alexis Lecaye en Joëlle Goron schreven het scenario, dat door Jean-Pierre Aliphat in beeld werd gezet.

Rhésus Roméo

Frankrijk 1993. Drama van Philippe Le Guay. Met o.a. Isabelle Pasco, Anthony Delon, Philippe Clévenot, Judith Magre en Philippe Laudenbach.

Kapster Jo[KA3]elle (Pasco) stelt zich als donor beschikbaar om ruggemerg af te staan voor een kankerpati[KA3]ent. Ze belooft daarbij absolute anonimiteit in acht te nemen. Zij mag niet weten voor wie het merg bestemd is. Haar nieuwsgierigheid overwint echter en ze slaagt erin het dossier in te kijken. De zieke is Arnaud (Delon) en ze besluit de jongeman op te zoeken. Wanneer ze de knappe verschijning ziet, raakt ze op slag smoorverliefd. Vergezocht en ongeloofwaardig melodrama rond een verboden liefde. De acteurs doen hun best om het scenario van regisseur Le Guay (hier in zijn tv-debuut) en Lou Jeunet wat op te vijzelen, maar slagen er slechts gedeeltelijk in. Fotografie van Pierre Novion.

Les feux de la Saint-Jean

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Virgile Bayle, Anne Coesens, Vanessa Guedj, Jean-Pierre Bagot en Roland Blanche.

Twee Franse boeren, keuterboer Fernand (Blanche) en grootgrondbezitter Anselme (Bagot), die in 1939 al een tijdje in onmin leven, besluiten vrede te sluiten. Als kroon op de verzoening zullen hun resp. kinderen, de zoon van Anselme, Fran[KA10]cois (Bayle) en de dochter van Blanche, Claire (Guedj) met elkaar trouwen. Fran[KA10]cois is echter verliefd op Marie (Co[KA3]esens), de oudere zus van Claire. Komt daar nog bij dat Marie een onecht kind blijkt te zijn; ze werd in 1917 geboren uit een gepassioneerde verhouding tussen een Duitse krijgsgevangene en Fernand`s vrouw Yvonne (Arditi). Juist aan de vooravond van WO II, meldt de echte vader van Marie, Friedrich (Leysen) zich aan. Melodramatische toestanden stapelen zich op in een lange tv-film (in twee delen), geschreven door Sylvain Joubert (die ook voor de dialogen tekende) en Pierre Lary, naar een 'ideetje' van Roland Gritti. De Vlaamse acteur Leysen is wel overtuigend als de Duitse biologische vader, die nazi-Duitsland ontvlucht. Jean-Pierre Gallo produceerde het geheel.

Les danseurs du Mozambique

Frankrijk​/​​Canada 1993. Mysterie van Philippe Lefebvre. Met o.a. Erin Gray, Thierry Lhermitte, Jacques François, Marc De Jonge en Anne Letourneau.

Gray, een bekende Engelse schrijfster van politieromans, brengt enkele dagen door in Frankrijk. Ze is op zoek naar rust en anonimiteit en wil haar jongste roman afwerken. Van die rust komt echter niet veel terecht, daarvoor zorgt een aantal vreemde, luidruchtige gasten. Onder hen Lhermitte, eigenaar van een van de twee beeldjes, 'de dansers van Mozambique' genoemd. Hij vertelt haar de legende dat de beeldjes slechts geluk brengen als ze bij elkaar zijn. Eenmaal gescheiden zijn ze verantwoordelijk voor dood en tegenslag. Het tweede beeldje zal in het hotel openbaar verkocht worden en Lhermitte wil het kost wat kost bemachtigen. Lauwe komedie die begint als een spirituele satire met snedige dialogen en eindigt in een banale boulevard-komedie zonder stijl. Aan het scenario werkten Lefèbvre, Lionel E. Siegel, Donald Martin, Richard Oleksiak en Guy Mullally. François Lartigue stond in voor de fotografie. Gefilmd in 1991.

L'instit : Les chiens et les loups

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Komedie van François Luciani. Met o.a. Gérard Klein, Roger Souza, Jean-Louis Tribes, Fred Personne en Pascale Vignal.

Onderwijzer Victor Novak (Klein) moet in een klein dorpje in de Haute-Provence een vermoorde collega vervangen. Victor arriveert in een gesloten, haast vijandige gemeenschap, waar aannemer Manu Fontana (Tribes), bijgenaamd Le Parisien, vrijwel openlijk wordt beschuldigd van de moord. Bij gebrek aan bewijs kan niets worden ondernomen tegen deze buitenstaander, want hij is niet uit het dorp, maar ook niet uit Parijs. Hij wordt echter van alle kanten tegengewerkt (o.a. door de bakker en de caf[KA1]ehouder). Ook zijn aangenomen zoon wordt slachtoffer van de geruchten: hij mag niet meer op school komen. Victor besluit zich ermee te bemoeien. Dit scenario (van Luciani en Didier Cohen) is beter dan dat van de meeste andere films uit de serie: het is wel sentimenteel, maar niet overdreven huilerig. Klein levert dan ook een aantrekkelijkere prestatie. De prachtige omgeving werd schitterend in beeld gebracht door Mario Barroso. Gefilmd op Super 16.

Veraz

Spanje​/​​Italië​/​​Frankrijk 1991. Romantiek van Xavier Gastano en Xavier Castaño. Met o.a. Kirk Douglas, Richard Bohringer, Jean-Michel Portal, Marie Fugain en Immanol Arias.

Het verhaal over de simpele vriendschap tussen een oude zonderling en een jonge wegloper. Dat verklaart de zwakte van de film: een te dun plot dat de aanleiding vormt tot een aantal sc[KA2]enes zonder zichtbaar verband in plaats van tot een degelijk in elkaar gezet scenario (No[KA3]el Sisinni, Fran[KA10]cois Delaroyere, Xavier Castano). Te afgezaagd en nauwelijks verrassend. Dit gebrek wordt echter grotendeels goedgemaakt door de zorg die men aan de opnamen (Dominique Chapuis) en aan de kleuren besteed heeft en door de beschrijving van de boeiende personages, hoewel de film veel te danken heeft aan het enorme talent van Douglas!

Le rapport du gendarme

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Marie Collins, Fred Ulysse, Anouk Grinberg, Jean-Pierre Bagot en André Lecombe.

Als op een avond na een onweer het slachtoffer van een aanrijding op een landweg een afgelegen boerderij wordt binnengedragen, en de plaatselijke politieman een onderzoek instelt, ontrafelt deze in een dieptragisch familiedrama van jaloezie, misdaad en vernedering dat regelrecht in verbinding staat met de dodelijk gewonde man. Een zoveelste verfilming voor de tv van een roman met een gelijknamige titel van Georges Simenon.

Le piège

Frankrijk 1990. Drama van Serge Moati. Met o.a. André Dussollier, Grace De Capitani, Pierre Dux, Michel Aumont en Jean Desailly.

In de herfst van 1940 reizen Parijzenaars Joseph Bridet (Dussolier), journalist, en zijn vrouw Yolande (De Capitani) naar Lyon, dat in het niet bezette deel van Frankrijk ligt, en dat met de nazi`s collaboreert. Bridet wil Engeland bereiken om zich bij generaal de Gaulle te voegen. Door dubbelspel hoopt hij in Vichy met de hulp van zijn hooggeplaatste `vriend` Basson (Aumont), een verlofpas te krijgen voor Marokko, dat ook bij Vichy-Frankrijk hoorde. Daar kan hij een plaats krijgen op een vliegtuig voor Londen. Zijn te minzame, onzekere houding wekt de argwaan van zijn vijanden, die hem in de val laten lopen. Typische Franse zienswijze over de oorlogstijd (1939-44), zwakjes uitgevoerd met onwaarschijnlijke situaties. Het scenario is van Jean-Claude Grumberg naar de roman van Emmanuel Bove. Het sfeervolle camerawerk is van Charlie Gaëta en is ondergedompeld in sombere tinten.

Ennemonde

Frankrijk 1990. Drama van Claude Santelli. Met o.a. Jeanne Moreau, André Marcon, Valérie Alane, Catherine Alcover en Jean-Pierre Bagot.

De verfilming van een van de laatste novelles van Jean Giono, die hij in 1968 schreef. Het drama speelt zich af in een klein, afgelegen dorpje in de Haute-Provence, waar een ongelukkig getrouwde vrouw op haar retour voor het eerst in haar leven verliefd wordt en vastbesloten is van deze liefde wat te maken. Een tegelijk symbolische en realistsiche schets van een besloten wereldje, waarin verbittering zegeviert. De personages staan boven goed en kwaad, zoals Giono ze in al zijn werk beschrijft. Een zeer fatsoenlijke regie die, hoewel de novelle soms als een tragedie aandoet, daar niet in meegaat. De film dankt veel aan het grote talent van Moreau.

Radio Corbeau

Frankrijk 1989. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Claude Brasseur, Pierre Arditi, Christine Boisson, Evelyne Bouix en Julien Bukowski.

Een clandestiene radiozender stelt onophoudelijk het schaamteloze gedrag uit het heden en verleden van dorpsbewoners aan de kaak. Aanvankelijk vindt men het wel leuk, maar als er te veel vuile was wordt buiten gehangen, waar iedereen bij betrokken is, laaien de hartstochten op en er breken gewelddadigheden uit. De politie moet tussen beiden komen. Gelukkig komt er een soort Kuifje op de proppen en ook Zorro arriveert. Nogmaals stelt de geëngageerde filmer Boisset de samenleving verantwoordelijk, maar in dit dieptepunt hebben we te maken met een nogal wild tekeer gaande camera die allerlei cliché's in beweging brengt. RADIO CORBEAU steekt ook magertjes af bij de beroemde film LE CORBEAU van H.G. Clouzot. Scenario van Alain Scoff en regisseur Boisset. Ook bekend als MAKING WAVES.

Marie Love

Frankrijk 1986. Komedie van Jean-Pierre Richard. Met o.a. Béatrice Camurat, Roger Mirmont, Françoise Christophe, Catherine Rich en Hélène Surgère.

Een ontmoeting in Parijs tussen, zoals de titel al doet vermoeden, een stripteasedanseres, afkomstig uit een uithoek van het land, die in haar vak tot een beroemdheid is uitgegroeid en een jonge gekozen burgemeester van eenzelfde soort gat, die echter onverwachts van hoger hand in Parijs benoemd. Tegen een achtergrond van laaghartige politieke intriges en striptease- optredens. Met andere woorden armoede en banaliteit komen in deze film samen en tempo zit er ook al nauwelijks in.

Spécial police

Frankrijk 1985. Thriller van Michel Vianney. Met o.a. Richard Berry, Carole Bouquet, Fanny Cottençon, Jean-Pierre Malo en Benoît Régent.

Politieman Berry, verzot op electronica, verslaat uiteindelijk een bende professionele moordenaars dankzij zijn hobby. Goed opgebouwd, met prachtig camerawerk (Claude Agostini), sterk gespeeld en vol kanttekeningen bij de alledaagse werkelijkheid. Deze politiefilm bevat desondanks niets nieuws; we hebben het allemaal al eens eerder gezien. Een aardig serieproduct dat de aandacht weet vast te houden dankzij een personage dat weinig overeenkomst vertoont met de traditionele smeris: hij heeft een baard en een bril. Scenario van Michel Vianey.

La garce

Frankrijk 1984. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Isabelle Huppert, Richard Berry, Vittorio Mezzogiorno, Jean Benguigui en Jean-Claude Legay.

Dit is het bijzonder ingewikkelde verhaal van een zeventien- jarig meisje dat verkracht wordt door een politie-agent, een bons als vriend neemt, vervolgens van naam verandert nadat zij en haar vriend een ouder echtpaar hebben vermoord, en uiteindelijk de politie-agent weer tegenkomt en met hem wegloopt. Van een chronologische volgorde is hier totaal geen sprake. Het is een onwaarschijnlijk verhaal over gespuis in Frankrijk dat op Chicago in de jaren 1930 lijkt. En dat terwijl het zich afspeelt in de wijk van de confectiemagazijnen van de Sentier, die in werkelijkheid heel rustig is! Een vergezochte en domme film, maar het camerawerk van Raoul Contard is opmerkelijk.

La Petite Bande

Frankrijk 1982. Familiefilm van Michel Deville. Met o.a. François Marthouret, Roland Amstutz, Nathalie Bécue, Françoise Lugagne en Georges Carmier.

Deville en zijn handlanger Perrault (DOSSIER 51) hebben zich laten inspireren door een authentieke gebeurtenis uit 1979: het zeer onverstandige uitstapje van zeven heel jonge Engelsen in Frankrijk hebben zij met een hele menigte bizarre personen en wonderlijke gebeurtenissen in verband gebracht. De film is een allegorie die een veelal bekrompen houding van volwassenen benadrukt. Andere bijzonderheid: de film bevat geen enkel geluid! Slim gedaan, met als enige fout het naast elkaar plaatsen van niet bij elkaar passende beelden en het mislukken van enkele komische scènes. Ook bekend als LES PETITS ANGLAIS.

Le maître d'école

Frankrijk 1981. Familiefilm van Claude Berri. Met o.a. Coluche, Josiane Balasko, Charlotte de Turckheim, Jacques Debary en Roland Giraud.

Een werkloze weet ondanks zijn gebrek aan opleiding, een aanstelling als hulponderwijzer te krijgen, en weet zijn collega's, die door depressie of ziekte geveld zijn, met goed gevolg te vervangen, tegen de bezwaren van de vakbond in. Deze simpele komedie laat de bekende theaterkomiek Michel Coluche met goedgehumeurde spontaniteit op de kinderen reageren en de regisseur heeft nauwelijks moeite om die scènes in een scenario in te passen. De subversieve stelling, dat iedereen met wat goede wil een betere pedagoog kan zijn, dan degene die ervoor gestudeerd heeft, krijgt van de luie film zo weinig overtuigingskracht, dat hij niet eens het aanvechten waard is. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Colin Mounier.

Ils appellent c[KA10]a un accident

Frankrijk 1981. Drama van Nathalie Delon. Met o.a. Nathalie Delon, Patrick Norbert, Gilles Segal, Jean-Pierre Bagot en Robert Benoit.

Om de dood van haar zoontje Christophe te wreken die als gevolg van nalatigheid bij een operatie is gestorven, gaat de jonge moeder Julie tot het bittere eind: zij wordt door de politie gedood. Een van de ergste melodramas van de laatste jaren, en zeer ongeloofwaardig, vooral de hold-up die Julie pleegt. Met haar eerste film hakt Nathalie Delon er met een grove bijl in. Er is ook teveel onnodige muziek.

Cargo

Frankrijk 1981. Drama van Serge Dubor. Met o.a. Michele Placido, Corinne Dacla, Jean-Pierre Bagot, Alain Fourès en Anne Teyssedre.

Een jonge Italiaanse immigrant werkt als houthakker in de Jura voor een verbitterde baas, die bovendien op hem neerkijkt. Hij voelt zich eenzaam tot hij denkt begrip te vinden bij een scholiere op vakantie. Hij zoekt haar later thuis in Rouen op, dwingt haar mee te gaan naar een verlaten vrachtschip. Uiteindelijk wordt zij zijn verloofde. Originele maar tamelijk magere intrige. Een mengsel van maatschappelijke problemen, romantiek en rauwe erotiek. Een film van wisselende kwaliteit met toch talrijke boeiende scènes. Geen bekende acteurs, maar Placido bezit soms de uitstraling van de jonge Marlon Brando.

I... comme Icare

Frankrijk 1979. Thriller van Henri Verneuil. Met o.a. Michel Etcheverry, Yves Montand, Michel Albertini, Gabriel Cattand en Roland Amstutz.

Vlak na zijn herverkiezing wordt de president van een fictieve staat vermoord. Volgens de onderzoekscommissie was het waarschijnlijk het werk van een gekke eenling, maar een van de commissieleden, procureur-generaal Henri Volney (Montand), heeft zijn twijfels. Sterke politieke thriller, duidelijk gebaseerd op de aanslag op John F. Kennedy, refereert daarnaast aan het beroemde experiment van Milgram en aan de moord op de Chileense president Allende door de boeven van Pinochet. Genomineerd voor vijf Césars, onder andere voor de muziek van Ennio Morricone.