Catherine Jourdan: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

L' Araignée de satin

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Jacques Baratier. Met o.a. Ingrid Caven, Catherine Jourdan, Alexandra Sycluna, Daniel Mesguich en Roland Topor.

Na zeven jaar afwezigheid is de regisseur van LA POUPEE terug met een bewerking van het stuk [KL]Les d[KA1]etraqu[KA1]es[KLE] (1921). De schrijver ervan is geheel in de vergetelheid geraakt. Anders dan andere films, weelderige, sombere, giftige romantiek met verontrustende personages in een onbepaald tijdperk. Een hallucinerende droomwereld, en dat is het originele van deze film van Jacques Baratier, die waarschijnlijk juist door zijn originaliteit zo'n moeilijke loopbaan heeft.

El diablo y la dama

1983 | Misdaad

Mexico​/​​Frankrijk 1983. Misdaad van Ariel Zuñiga. Met o.a. Catherine Jourdan, Carlos Castonon en Richard Bohringer.

Een française, eigenaresse van een erotische nachtclub, ontsnapt aan een bende gangsters. Samen met haar geliefde, een dief en avonturier, reist zij het land af. Zeer goed camerawerk.

Aphrodite

1982 | Drama, Erotiek

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Robert Fuest. Met o.a. Horst Buchholz, Valérie Kaprisky, Catherine Jourdan, Delia Boccardo en Capucine.

Aan de vooravond van de WO I inviteert een miljonair een klein gezelschap van aristocraten en kunstenaars op zijn jacht om met hen op een eilandje in de Egeïsche Zee Pierre Louys' erotische roman Aphrodite na te spelen. De jongste gaste krijgt de titelrol. Een redelijk intelligente en smaakvolle poging tot een artistiek verantwoorde erotische film, die nogal ondermijnd wordt door prentbriefkaartfotografie à la David Hamilton.

Zoo Zéro

1978 | Experimenteel

Frankrijk 1978. Experimenteel van Alain Fleischer. Met o.a. Catherine Jourdan, Klaus Kinski, Pierre Clémenti, Alida Valli en Rufus.

Een nachtclubzangeres gaat door een uitgestorven ru[KA3]inestad naar een bos waar ze haar familie terugvindt en haar vader ontmoet, een dierentuindirecteur. Samen met hem laat ze alle beesten vrij die op de klanken van [KL]Die Zauberfl[KA3]ote[KLE] hun terrein op de mensen terugveroveren. Deze experimentele symbolische film irriteert door zinloze pretenties - niemand van de personages heeft een normale spreekstem, maar zingt, stottert, spreekt buik of is stom - maar boeit door de uitzonderlijke kwaliteit van de beelden (van cameraman Bruno Nuytten).

Guerres civiles en France

1977 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1977. Oorlogsfilm van Vincent Nordon, François Barat en Joël Farges. Met o.a. Sami Frey, Nicole Hiss, Philippe Colin, Romain en Brigitte Fossey.

Een drieluik over de weergave van de geschiedenis op het filmdoek. 1. Babeuf où le journal parlé. Frey declameert teksten van de revolutionair. Na Godard is dat ook niet echt origineel meer. 2. Le Premier Empire speelt zich feitelijk in het heden af, maar toont op een min of meer overtuigende wijze de effecten van de Code Napoléon op het gedrag van twee jonge mensen. 3. La semaine sanglante gaat over de onderdrukking van de Commune van 21 tot 28 mei 1871. Het is een waar bloedbad, maar zeer gestileerd. Dit derde deel is zeer hard, maar plastisch, met name wat betreft de kleuren. Het is een nachtmerrie en tegelijk een overpeinzing over de woestheid van burgeroorlogen. Vanwege dit deel de moeite waard.

Blondy

1975 | Thriller, Erotiek

Duitsland​/​​Frankrijk 1975. Thriller van Sergio Gobbi. Met o.a. Bibi Andersson, Catherine Jourdan, Mathieu Carrière, Rod Taylor en Paul Guers.

De vriendin van een Amerikaanse NATO-deskundige die in Wenen een pleidooi tegen de bacteriologische oorlogvoering komt houden, wordt door een bevriende tolk voorgesteld aan een jongeman die haar in een sado-masochistische relatie horig maakt. Zelfmoord uit liefdesverdriet van de Amerikaan blijkt moord en een complot van extremisten, waar zowel de tolk als de minnaar bijhoren. Politieke thriller-elementen zijn alleen de versiering van uitgesponnen erotische scènes die door inzet van Carrière als homme fatal meer plechtstatig dan prikkelend zijn. Andersson en Taylor lijken voornamelijk beduusd over de film waarin ze zijn verzeild. Ook bekend als GERMICIDE.

Les Charlots en folie... dans: A nous quatre, Cardinal

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van André Hunebelle. Met o.a. Gérard Filipelli, Jean Sarrus, Jean-Guy Fechner, Josephine Chaplin en Daniel Ceccaldi.

Rommelige verfilming van de bekende roman waar de auteurs (eigenlijk meer de Charlots dan de regisseur) een parodie hebben gemaakt op het bekende verhaal van Dumas. Dit alles is niet erg hoogdravend maar zeer amusant voor een kinderlijk publiek omdat Hunebelle zijn vak verstaat, vooral waar het avonturenfilms betreft, terwijl de Charlots goed zijn in verbale grappen.

Dehors dedans

1974 | Experimenteel

Frankrijk 1974. Experimenteel van Alain Fleischer.

Een experimentele film met één, zij het zeer sensueel en mooi personage. De kijker doorkruist een Parijs waarin overal agressie te zien en te horen is. Met als commentaar fragmenten van teksten uit HISTOIRE DE LA RÉVOLUTION van Jules Michelet. Uiteraard een experimentele film, zoals al het werk van deze cineast. Een bijzonder fraaie metafoor. Ook bekend als LE GAI PARIS.

Le Mariage à la mode

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Mardore. Met o.a. Catherine Jourdan, Yves Beneyton, Geraldine Chaplin, Gilles Segal en Julian Negulesco.

Een journalist en zijn vrouw uit Lyon dromen van een carri[KA2]ere en een cultureel leven in Parijs. Zij volgt de fotograaf met wie zij een verhouding heeft, maar bij gebrek aan ander talent wordt ze model en laat ze zich onderhouden. De verhouding met de fotograaf houdt geen stand en ze verruilt hem voor een ander, net als h[KA1]i[KA1]j beseft dat hij echt van haar houdt. De film over modieus snobisme (óók in relaties) vervalt daar zelf in en rijgt een standaarddialoog en prentbriefkaarten van 'intellectueel toerisme' aan elkaar. Beneyton en Chaplin weten als enigen met ironische dubbele bodem te acteren, de anderen maken zich met hun inzet belachelijk.

Le Petit matin

1971 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1971. Drama van Jean-Gabriel Albicocco. Met o.a. Catherine Jourdan, Mathieu Carrière, Madeleine Robinson, Jean Vilar en Christian Baltauss.

Een meisje dat tijdens de oorlog met haar welgestelde familie in een door de Duitsers geannexeerde villa woont, bereikt haar volwassenheid in een verliefdheid voor een jonge officier, waardoor ze afkomt van de fixatie op een homofiele neef met wie ze samen opgroeide. Het melodramatisch aangezet scenario kreeg een verfilming vol kitscherige esthetiek, die alle emoties wezenloos maakt. De meeste acteurs zijn goed - Vilar als de passieve maar begrijpende vader voorop - maar in de tegenlicht- en soft-focus-fotografie zijn ze nauwelijks te zien.

Un merveilleux parfum d'oseille

1969 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1969. Mysterie van Rinaldo Bassi. Met o.a. Françoise Rosay, Francis Blanche, Jean Carnet, Hélène Dieudonné en Jacques Dufilho.

Een bankier van adel bepaalt in zijn testament dat zijn hele fortuin naar de oudste nabestaande moet gaan, tot ongenoegen van de rest van de familie. Eén voor één komen alle achtereenvolgende erfgenamen op mysterieuze wijze om het leven, tot alleen de twee jongsten overblijven. Het scenario had kunnen resulteren in een zwarte komedie zoals KIND HEARTS AND CORONETS of TEN LITTLE INDIANS, maar is gebruikt voor uitsluitend banale grappen waarmee de zeer sterke rolbezetting geen kant uit kan.

Les Quatre Charlots mousquetaires

1963 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Frankrijk 1963. Avonturenfilm van André Hunebelle. Met o.a. Les Charlots, Karin Petersen, Josephine Chaplin, Catherine Jourdan en Bernard Haller.

Zoveelste versie van Alexandre Dumas` beroemde avonturenroman met als verschil dat niet de Musketiers maar hun vier knechten koningin Anna redden van de intriges van kardinaal Richelieu (een idee dat al eerder in een Italiaanse komedie werd gebruikt). Deze regisseur die twintig jaar eerder een versie naar de letter filmde, tekent nu voor een amechtige parodie die nooit grappig of zelfs onderhoudend wil worden. Leuk doen maar niet leuk zijn maakt het kwartet onuitstaanbaar.