Ahmed Lallem: regie.
Er zijn 3 films gevonden.

Barrières

1977 | Drama

Algerije 1977. Drama van Ahmed Lallem. Met o.a. Ziani, Lalaoui en Habiba.

Op ware gebeurtenissen gebaseerde Algerijnse film over de onteigening van grond, die het uiteenvallen van een feodale familie tot gevolg heeft. De patriarch sterft kort na zijn pelgrimstocht naar Mekka en heeft de zorg voor het familiebezit volgens traditioneel aan zijn oudste zoon toevertrouwd. Deze zoon luistert helaas niet naar zijn jongere broer, die als directeur van een staatsbedrijf heel wat meer van de wereld weet en hem adviseert de boel te verkopen en het geld in het buitenland vast te zetten. Koppig en blind voor de werkelijkheid knokt de erfgenaam om zijn reddeloze bezit en een achterhaalde maatschappelijke structuur te verdedigen. Helaas is deze acteur niet van het juiste kaliber of slecht geregisseerd en zit het summiere scenario vol langdradigheden en herhalingen. De onhandige montage maakt de zaak er niet beter op. Er blijven slechts een paar geslaagde scènes over, zoals die van de stervende polygame patriarch.

Zone interdite

1972 | Oorlogsfilm, Drama

Algerije 1972. Oorlogsfilm van Ahmed Lallem. Met o.a. Sid Ahmed Agoumi, Said Hilmi, Belhadj en Mahdiz.

Een dorpje ergens in Algerije tijdens de bevrijdingsoorlog. Een jonge Algerijn, die met de dochter van een zeer rijke handelaar getrouwd is krijgt het benauwd, omdat hij ingesloten zit tussen zijn ongeletterde vrouw, zijn reeds talrijke kroost en zijn werk in een winkel die tegenover het huis van zijn schoonvader ligt. Hij gaat op de vlucht en probeert zich onder de Fransen te mengen door zich voor een Italiaan uit te geven. Wanneer hij ontmaskerd wordt, wordt hij uiteindelijk verjaagd, waarna hij zich bij het verzet aansluit. We treffen in deze film het obsessionele oorlogsthema aan, dat sinds de eerste speelfilm, UNE SI JEUNE PAIX (1964), zo eigen is geweest aan het filmgebeuren in dit land. In de vorm van een oriëntaalse parabool wordt er geen partij gekozen tussen de nostalgie van de mohammedaanse hoofdrolspeler en de integratie in de pseudocultuur van de koloniale mogendheid. Er is een verdienstelijke poging gedaan de toentertijd gebruikelijke tegenstellingen te overstijgen, maar hoewel de Algerijnse acteurs zeer spontaan zijn, kan dat niet gezegd worden van de Europeanen, die zo stijf als een plank hun rol opdreunen.

Aller Retour

1970 | Mysterie

Algerije 1970. Mysterie van Ahmed Lallem. Met o.a. Said Hilmi, Mohamed Chouikh, Must Mustapha en Mustapha El Anka.

Symbolische titel: het gaat om een retourtje van het leven naar de dood. Na een ongeluk geraakt een man in coma en hij wordt verscheurd door de grote momenten van zijn leven, zijn fantasie[KA3]en en zijn obsessies. Hij denkt dat hij de dood ontmoet en in het hiernamaals terecht komt. Dit alles in de grootst mogelijke wanorde via een labyrinth met beelden van het paradijs en de oorlog in Vietnam. Een ingewikkelde operatie brengt hem weer terug naar de werkelijkheid. Deze met weinig middelen en soms op een haast experimentele wijze gedraaide film is - terecht! - zeer onsamenhangend en blijkt uiteindelijk even kinderachtig als ambitieus te zijn. Het is even verwarrend als het geflopte brouwsel OTTO E MEZZO (Federico Fellini, 1963). Acteurs met ectoplastische neigingen. Eerder onbeduidend dan